Post: #19

neo01 napisał(a):Zacząłem słuchać, ale dla mnie chyba jednak za mocne i za bardzo pokręcone... A co do innych, to słuchałem tylko tej płyty z "The Sparrow", które było sporym przebojem na LP3. Kojarzę, że było tam kilka fajnych numerów, ale jakoś nigdy później nie wracałem do tej płyty i do nich. Dopiero ta ostatnia mną mocno zawładnęła i to w ogóle chyba moja płyta poprzedniego roku (choć nie słuchałem ich w sumie za wiele).

ten ostatni jest chyba dość różny od tego, co grali wtedy, ale "crack" nie jest też jakieś super mocne, czy raczej, jest dobrze zbilansowane, bo punkt ciężkości jest nieco gdzie indziej

Dyfeomorfizm napisał(a):natchniony tą przerażającą groźbą postanowiłem nie tracić czasu i przesłuchać ów podwójny krążek od razu i w zasadzie ciężko się z tobą nie zgodzić - "the love below" jest świetne i zaskakujące (jak choćby przy "my favourite things"), natomiast mój zasadniczy problem jest taki, że żeby się stanowczo wypowiedzieć o jakiejkolwiek płycie, muszę przesłuchać ją z 5 razy, co tu jest mocno utrudnione, a przy tym "speakerboxxx" bez wątpienia plasuje się dwie klasy poniżej "aquemini"; twardogłowym fanem 90sowego rapu bym się nie nazwał, ale twardogłowym fanem "aquemini" chyba rzeczywiście jestem

inaczej się też odbiera muzyka, gdy słucha się jej z perspektywy i na chłodno, a inaczej, gdy się z nią dorasta ja "aquemini" nie słuchałem jako dzieciak, a "stankonię" czy "s/tlb" tak, co totalnie ma wpływ na mój odbiór; ale tak jak pisałem -- "the love below" to rzecz totalnie różna od reszty ich dyskografii, bardzo zniuansowana pod każdym względem -- czasem myślę, że trochę szkoda, że nigdy nie było osobnych wydań