Post: #81

kajman napisał(a):To jednak dopiero jutro. Dzisiaj tylko 51-55.

Czyli żałowałam niskiej lokaty Bublé, a to nawet punktowane miejsce nie jest, nieźle

Post: #82

U mnie byłoby jak najbardziej punktowane, ale w forumowym topie liczy się tylko top 50.
I jak już tu jestem to kolejna porcja (ogólnie jestem w top 35, jutro będę w top 30, ale że od niedzieli do piątku będę miał zastój to teraz muszę dawkować.
).
55 Młynek Kawowy - Młynek Kawowy Pekin Złota 83
54 The Mars Volta - The Bedlam In Goliath
53 Cat Stevens - Roadsinger
52 The Crimson Jazz Trio - King Crimson Songbook, Vol. 2
51 Sleepytime Gorilla Museum - Of Natural History
55 - Tak wiem, że formalnie należy przypisywać płytę znanemu jazzmanowi Januszowi Grzywaczowi, ale na początku miałem ją otagowaną jako MK i się do tego przyzwyczaiłem. Twórca śmiało wkracza w krainę kiczu tworząc oryginalne i pełne uroku pastisze, wszystko ubarwiając smaczkami. No może prawie wszystko, bo na końcówkę jakby nieco zabrakło mu konceptu, chociaż druga wersja utworu tytułowego świetnie wyszła.
54 - MV to w jakimś stopniu największy mojego zestawienia. Trzy płyty i żadnej nie udało się wejść do top 50. Liczyłem przynajmniej na Ośmiościan, ale nie on zaszedł najwyżej.
53 - Płytę artysta firmował jako Yusuf, ale to ten sam Stevens, który czarował nas w l. 70-tych. Ta sama lekkość, takie same łatwo wchodzące w głowę piosenki, no może jednak z nieco mniejszym potencjałem. Ale słucha się tego znakomicie.
52 - Ian Wallace, były członek King Crimson z dwójką innych muzyków postanowili dokonań jazzowej interpretacji utworów zespołu. Do drugiej płyty zaprosili Mela Collinsa, również byłego członka i pewnie także to przyczyniło się do tego, że ta płyta brzmi lepiej niż pierwsza. Tematy traktują dosyć swobodnie i brzmi to dobrze (ale wolę je, przynajmniej te najstarsze, w wersji oryginalnej).
51 - Drugi album tej awangardowej formacji jest dla mnie momentami za bardzo awangardowy. Często na nim zdarzało im się pójść w experymenty, gdzie muzykę trudno było wychwycić. No ale jak już się nią zajęli to wychodziło im świetnie.

Od jutra top 50, a w nim będzie więcej płyt takich bardzo moich, które u nikogo więcej się nie znajdą, a może i wielu nie będą znane. Ale będą też płyty znane oraz takie, których nikt się pewnie po mnie nie spodziewa, a niektórych pewnie ich obecność ucieszy. Będzie tu tylko 12 (+ 1 dyskusyjna) polskich płyt, a także spora różnorodność wykonawców, bo aż 44 podmioty wykonawcze (jak się uprzeć to nawet 55). Tylko 6 wykonawców będzie miało po dwie płyty (ci, którzy wcześniej mieli więcej potracili część z nich (MV nawet wszystkie) w prezentowanym powyżej przedsionku).

Post: #83

51 i 52 sądziłem że wejdą do top 50. ALeż mało brakło!

Post: #84

W top 50 są po prostu rzeczy według mnie lepsze. A te miejsca dla mnie niespodzianką nie są (a kilka płyt mocno mnie jednak zaskoczyło).

Post: #85

W przypadku Sleepytime Gorilla Museum wypatruję raczej płyty numer trzy

kajman napisał(a):The Crimson Jazz Trio - King Crimson Songbook, Vol. 2

Pamiętam jak tego słuchałeś swego czasu. Z nikim innym mi się ten projekt nie kojarzy. SGM w sumie też.

Post: #86

tak, myślisz SGM, widzisz kajmana . Nawet jak słuchaliśmy u mnie losowo lecącej playlisty z mojego zetsawienia płyt i poleciało coś z ich trzeciej płyty, to ku3a mówi: "o, dawno nie słuchałem tego kajmanowego zespołu" .

Post: #87

AKT! napisał(a):W przypadku Sleepytime Gorilla Museum wypatruję raczej płyty numer trzy

Nie wykluczam, że możesz mieć słuszność.

AKT! napisał(a):Z nikim innym mi się ten projekt nie kojarzy.

Miszon napisał(a):myślisz SGM, widzisz kajmana

No bez przesady. U Aro radzili sobie równie dobrze jak u mnie i przede wszystkim jest P.U.R.H. dzięki któremu poznaliśmy zespół, a u niego triumfy też święcił.

Post: #88

No to wkraczamy do najlepszej pięćdziesiątki, która jest strefą samych świetnych płyt i są sami wygrani. Tylko że niektórzy bardziej niż inni. Teraz ci najmniej wygrani.
Napiszę jeszcze, że niektóre z płyt, które się tutaj pojawią pierwszy raz słuchałem w całości przy okazji tego topu (tuaj to miejsca 48 i 46)i to też uważam za jego wielki plus.
50 Coma - Zaprzepaszczone siły wielkiej armii świętych znaków
49 The Raconteurs - Consolers Of The Lonely
48 Melody Gardot - Worrisome Heart
47 Richard Bona - The Ten Shades Of Blues
46 Ptaky - PtakY
50 - Dwa kapitalne utwory (tytułowy i zamykacz, nie przesłuchuję takich rzeczy jak wersje singlowe) nie dały radę podciągnąć wyżej albumy, chociaż i pozostałe utwory są na dobrym poziomie.
49 - Znakomita kapela, ale jakoś utwory z pierwszej płyty mnie nie brały. Dopiero te z tej mnie chwyciły. Teraz też bronią się znakomicie. Na mojej liście rządził najmocniej jedyny na tej płycie cover, ale teraz kilka innych utworów zabrzmiało mi równie dobrze.
48 - Pisałem już o drugiej płycie Melody, ale jednak wyżej cenię debiut. Piosenki z niego lepiej radziły sobie na mojej liście a i cała płyta teraz także.
47 - Na pewno jedna z ewidentnie moich płyt tutaj. Przedstawiciel tak przeze mnie lubianej muzyki afrykańskiej, który pojawi się jako jeden z gości na płycie, która będzie znacznie wyżej (nota bene tak się złożyło, że słucham tej płyty i do tego utworu, w którym gra, w kolejnym na płycie będzie też śpiewał). Dodam jeszcze, że to jeden z nielicznych artystów z top 50, którego miałem okazję słyszeć na żywo.
46 - Poszedł sobie Łukaszewski z Iry i stworzył moim zdaniem zdecydowanie ciekawszą grupę. Poznałem ją dzięki LP3. Podobała mi się wówczas, podoba i teraz, a ich debiut brzmi znakomicie (w tym te wcześniej mi nie znane utwory).

Dodam także, że postanowiłem ograniczać się do max 12 płyt dziennie, ale czas postawił veto i przedwczoraj było ich 14, dzisiaj planuję 15 (4, które przeszły z poprzedniego przesłuchania, prowizoryczne miejsca 21-25 i 15-20). jedna z płyt z miejsc 21-25 zabrzmiała tak, że pominę ją w kolejnej rundzie przesłuchań, bo i tak by przez nią bez trudu przeszła i wpuszczę w następnej. Jeżeli wtedy zabrzmi mi jak teraz to wygląda na pewniaka do najlepszej piątki.

Post: #89

Ksjmanie - termin jest do 14 lutego, nie musisz tak gonic.

Ptaky to spodziewana niespodzianka.

Post: #90

Muszę, bo mam tylko dwie soboty, kiedy mogę słuchać (no może coś tam jeszcze kiedyś uda mi się wyskrobać). Słuchanie inaczej niż blokami po powiedzmy minimum 10 płyt mija się u mnie z celem.

Miszon napisał(a):Ptaky to spodziewana niespodzianka.

Ale pewnie tylko dlatego, że pisałem o nich wcześniej.

Post: #91

Cieszy oczywiście Coma, zawsze to 1 punkt i przede wszystkim wyższy przelicznik czy tam mnożnik (bo rozumiem, że system liczenia się nie zmieni).
Słuchałem sobie tego Raconteurs tak dla pewności niedawno, ale jakoś płytowo nie potrafią mnie przekonać. Fajna kapela, ale tak na parę numerów do posłuchania, zbyt jednostajne i mało "elektryzująco" jak dla mnie.

Post: #92

45 Grzegorz Bukała - Pocztówki z Macondo
44 Stacey Kent - Breakfast On The Morning Tram
43 Vampire Weekend - Vampire Weekend
42 Aga Zaryan - Picking Up The Pieces
41 Sleepytime Gorilla Museum - Grand Opening And Closing
45 - Grzegorz był współzałożycielem i wieloletnim członkiem Wałów Jagiellońskich i stanowił jej mniej humorystyczne oblicze. Pocztówki to koncertowa płyta, ale zawierała niewydany wcześniej (poza wariacjami z repertuaru Wałów) materiał i dlatego wziąłem ją pod uwagę. Sporo tam świetnych utworów i słuchałem jej z przyjemnością pomijając tylko oklaski i zapowiedzi.
44 - Z repertuaru Stacey najlepiej znam tą płytę. Inne po poznaniu pojedyńczych utworów nigdy mnie nie ciągnęły w przeciwieństwie do tej, która mnie zachwyciła od razu, co zresztą pozostało.
43 - Wszystko zaczęło się od Dorsza czyli piosenki o Peterze G, która mnie zachwyciła. Inne utwory poznałem później i nie zrobiły na mnie aż takiego wrażenia (ale teraz kilka podeszło mi zdecydowanie bardziej niż wtedy). To jedna z takich płyt totalnie nie w moich klimatach, które i cenię i lubię, ale w tym topie będą także inne.
42 - Polska wokalistka jazzowa, którą poznałem dzięki pochodzącej z tej płyty kapitalnej przeróbki Suzanne Cohena. Potem były inne utwory i inne płyty (które nigdy tak bardzo mnie nie chwytały jak ta). A tutaj znalazło się jeszcze wiele świetnych wersji znanych i mniej znanych (przynajmniej mi) tematów.
41 - Wszystko zaczęło się od trzeciej, ostatniej płyty zespołu (która oczywiście się pojawi wyżej). Potem sięgnąłem po poprzedniczki, z których lepszy wydaje mi się debiut. Jest awangardowa, a zarazem piosenkowa, chociaż mi wrażenie psuje ostatni utwór, którego kompletnie nie czuję.

Post: #93

40 Bez Jacka & Słodki Calus Od Buby - Ot tak po prostu, tom 1
39 Diablo Swing Orchestra - Sing Along Songs For The Damned & Delirious
38 The Cure - 4:13 Dream
37 Björk - Selmasongs
36 Hurt - Vol. II
40 - Członkowie dwóch grup zaliczających się do nurtu piosenki turystycznej postanowili połączyć swoje siły w celu nagrania płyt. Zaliczających się, bo Całus ma moim zdaniem inklinacje do rocka, a BJ odbieram bardziej w klimatach piosenki poetyckiej/poezji śpiewanej. Nagrali piosenki pochodzące z ich repertuaru i ta fuzja wypadła bardzo dobrze, przy czym w moim odczuciu lepiej bronią się utwory z repertuaru Bez Jacka.
39 - Muzyka tej grupy kojarzy mi się z metalem, folkiem i operą. W każdym razie mieszanka jest piorunująca. Szczególnie dobrze wyszło to moim zdaniem na tej właśnie płycie, chociaż w pewnych utworach przeszarżowują.
38 - Moje podium płyt grupy, chociaż jak patrzę na wyniki mojego topu to do zwycięskiej Pornography nie ma startu. Po prostu kawał dobrego rockowego grania.
37 - Słychać stukot pracujących maszyn, które powoli zastępują instrumenty, a potem włącza się wokal. Dla mnie to bodajże najbardziej pamiętna scena ze świetnego filmu Tańcząc w ciemnościach. Ale muzyka też tam jest rewelacyjna. Jak dla mnie na pewno podium płyt Björk.
36 - Najpierw poznałem Vol. 1, który mi się spodobał. Na mojej liście bardzo dobrze radził sobie jej zamykacz, ale przebił go otwieracz następnej, podobnie jak cała płyta okazała się zdecydowanie lepsza. Bardzo dobrze zagrany ciężki rock, kapitalne kompozycje, a wśród nich kilka kilerów z wspomnianym Summers lost na czele.

Post: #94

no no, nie spodziewałem się tu ani vampire weekend, ani the cure, ale "selmasongs" już jak najbardziej
reszta mniej lub bardziej w kajmanowym stylu, co nie znaczy bynajmniej, że byłym w stanie te płyty samemu wyliczyć

Post: #95

Stacey? wow
ja zdecydowanie później zacząłem jej słuchać.
płyta jest ok. ale u mnie bez szans na punkty

Post: #96

cieszy vv, u mnie byliby w setce; no i, o ile dobrze zrozumiałem zasady prezentowanych wcześniej kwalifikacji, będziemy mieli wspólny utwór i to co najmniej w top 35

Post: #97

AKT! napisał(a):nie spodziewałem się tu ani vampire weekend, ani the cure

Mam nadzieję, że więcej będzie takich niespodzianek.

AKT! napisał(a):"selmasongs" już jak najbardziej

Dziwne by było, gdyby jej u mnie nie było. Raczej dziw, że tak nisko.

AKT! napisał(a):reszta mniej lub bardziej w kajmanowym stylu

No to chyba akurat nic dziwnego, skoro to mój top. Ciężko, żeby było dużo rzeczy duchowo mi obcych.

AKT! napisał(a):nie znaczy bynajmniej, że byłym w stanie te płyty samemu wyliczyć

To akurat nic dziwnego. Dużo jest takich płyt i ciężko byłoby to wszystko wyłapać. No i może coś, na co byś postawił, będzie tutaj wyżej.

Yacy napisał(a):ja zdecydowanie później zacząłem jej słuchać

To akurat udało mi się zaobserwować. No ale to jest zdecydowanie moja muzyka (nie znaczy, że tylko moja, lecz, że takie klimaty bardzo mi pasują).

No to może kolejna porcja:
35 Rokia Traoré - Tchamantché
34 Metallica - Death Magnetic
33 Stare Dobre Małżeństwo - Jednoczas
32 Archive - Lights
31 Michael Buble - Call Me Irresponsible
Tutaj chyba taki bardzo mój zestaw i chyba żadnych zaskoczeń nie ma (no może, że DM tak nisko).
35 - Kolejny wykonawca z Czarnej Afryki, którego bardzo wysoko cenię. I kolejny (a zarazem ostatni), na którego koncercie byłem. Przy czym o ile Bona przyjechał do Torunia, to na Rokię musiałem jechać do Warszawy. Ale nie żałuję, bo był to rewelacyjny koncert. Pełne szaleństwo i na scenie i na widowni. Bawiłem się kapitalnie.
34 - Dla mnie zdecydowanie najlepsza płyta zespołu z własnymi nagraniami, ale chyba dalej mi do takiej muzyki niż kiedyś. Całościowo jednak trochę mnie zmęczyła i to mimo że dla lepszego porównania poziomu słucham tego topu na zasadzie naprzemiennej (czyli raz jedna płyta, raz druga, a gdy jedna z nich się skończy to zastępuje ją inna). No i nie wszystkie utwory tym razem wystarczająco mnie przekonywały.
33 - Już Tabletki (które poznałem sporo później) zapowiadały muzykę, która w wykonaniu SDM najbardziej mnie przekonuje, ale dopiero tutaj ubrała się w najlepszą dla mnie formę. Kapitalne kompozycje zagrane w taki sposób, jaki pasował mi najbardziej, kilka niewątpliwych dla mnie kilerów no i musiało być wysoko.
32 - Z tego co pamiętam, to w szranki stanęło pięć płyt zespołu, ale tylko jednej udało się załapać do top 50. Na pewno zdecydował o tym kapitalny środek płyty z kulminacją w postaci tytułowego długasa, jednego z najlepszych utworów zespołu. Brzmi mi chyba jeszcze lepiej niż w czasach, kiedy trafił na szczyt mojej listy. Świetnie wypadły też utwory sąsiadujące, ale końcówka płyty nie pozwoliła na zajęcie wyższego miejsca.
31 - Dla mnie zdecydowanie najlepsza płyta Michaela (przynajmniej z tych, które brałem pod uwagę przy układaniu) topu. Kapitalne aranżacje bez przesadnych ozdobników i udziwnień, które pojawiły się na kolejnym albumie. Jest w zasadzie tylko jedno ale. Jak już pisałem wcześniej kapitalnie brzmi w coverach, ale niestety jako kompozytor się nie sprawdza i jego własne utwory (plus zamykacz) zdecydowanie odstają od reszty i psują znakomite wrażenie całości.

Post: #98

kajman napisał(a):No to chyba akurat nic dziwnego, skoro to mój top. Ciężko, żeby było dużo rzeczy duchowo mi obcych.

ale tu się akurat wcale nie dziwiłem -- po prostu opisałem swoje odczucia

buble był całkiem miłym jazzpopowym odkryciem dla mnie nieco przed tą płytą, ale potem zrobił się bardzo powtarzalny; no i odkryłem croonerów z epoki, przez co stracił swoją rangę

Post: #99

Dyfeomorfizm napisał(a):o ile dobrze zrozumiałem zasady prezentowanych wcześniej kwalifikacji

Myślę, że zrozumiałeś dobrze, chociaż jak patrzę na to, co było u Ciebie to nic takiego nie widzę. Albo będzie w Twoim top 10 albo coś przeoczyłeś. Jedna płyta z Twojego top 50 odpadła u mnie przy pierwszej dogrywce.

Post: #100

będzie w moim top 10