Post: #41

neo01 napisał(a):Na razie prawie sami słabeusze, czekam aż przejdziemy do znacznie lepiej ocenianych pozycji

Właśnie słucham pierwszej, która jak sądziłem, będzie na plus i niestety mocne rozczarowanie (no ale to z ostatniej czwórki tych dobrych więc zbyt dużo się nie spodziewałem). No i jak pewnie zauważyłeś powyżej bardzo źle odebrałem płytę, którą z tego co kojarzę odbierasz dobrze.
Poniżej ostatnia płyta, którą zdążyłem wczoraj posłuchać do końca. Z następnej dwa utwory i dokończyłem dzisiaj.
Beyoncé - Renaissance
Disco i to w znacznie mniej ciekawym wydaniu niż u Weeknda. Mam wrażenie, że czasem próbowała coś urozmaicić, ale przez te próby utwory brzmią chyba jeszcze gorzej. Dodam, że mimo niższej oceny płytę oceniam wyżej niż Pezeta.
Ocena 0,0.
1 - Plastic Off the Sofa (jedyny utwór, przy którym jakiś czas rozważałem czy nie postawić 1)
0 - Move

Post: #42

Oj, zabolała trochę ta ocena Jakuba. No cóż, całkiem nie Twoje klimaty, trudno, choć mam wrażenie, że jakiś ostry jesteś generalnie przy tych ocenach...

Post: #43

Metric - Formentera
Kolejna płyta, która zaczynała się tak jakby to było disco, a potem było go już znacznie mniej. Przy okazji to jedyna płyta w której odległość między pierwszym a drugim miejsce m była tak duża (5 punktów, do tej pory 3 u Brodki).
Ocena 0,9; mediana 0.
6 - Enemies Of The Ocean
0 - All Comes Crashing

Post: #44

neo01 napisał(a):jakiś ostry jesteś generalnie przy tych ocenach

No ja chyba w ogóle jakoś tam mam. Można to zobaczyć na forum LP3 gdzie nowości do 357 i FLP średnio oceniam na nieco powyżej 2,5.
A.A. Williams - As The Moon Resist
Wcześniejsze dokonania bardziej mnie przekonywały. Tutaj mam rock, w którym nie zauważam niczego intrygującego. Są całkiem solidne utwory, niektóre nawet na plus, ale w wielu przypadkach spore części jednych utworów są jakby powtórką innych. I to powtórką tego, co w ich utworach jest najsłabsze. Na szczęście nie ma nic ewidentnie słabego.
Ocena 3,6; mediana 3.
6 - The Echo
2 - As The Moon Rests

Post: #45

kajman napisał(a):No ja chyba w ogóle jakoś tam mam. Można to zobaczyć na forum LP3 gdzie nowości do 357 i FLP średnio oceniam na nieco powyżej 2,5.

Niby tak, chociaż wydawało mi się, że nowości na LP3 oceniałeś generalnie nieco lepiej (ale to było dawno, mogę się mylić).

Post: #46

neo01 napisał(a):wydawało mi się, że nowości na LP3 oceniałeś generalnie nieco lepiej

Faktycznie, ale tamte zestawy były znacznie lepsze. Dużo mniej popowej komercji i podobnej popeliny, dużo więcej ciekawej muzyki.
Red Hot Chili Peppers - Return Of The Dream Canteen
Red Hot Chili Peppers - Unlimited Love
Ustawiłem w kolejności słuchania. Z tego co pamiętałem to nowszy album kojarzył mi się nieco lepiej, a przesłuchania mogły to potwierdzić lub nie. Obydwa były podobne, w charakterystycznych dla zespołu klimatach (w każdym prawie utworze łatwiej lub trudniej, ale dawało się wyłapać, że to oni). Porównanie płyt doprowadziło mnie do wniosku, że nowszy album jest bardziej nierówny. Biło sporo ewidentnie słabych utworów, ale też były na nim dwa utwory, które oceniłem na dziesięć. Na obu płytach przeszkadzały mi momenty, kiedy ze śpiewu przechodzili w rap - w takiej muzyce było to dla mnie szczególnie denerwujące. Na szczęście nie było tego tak dużo.
Oceny 4,7 (ROTDC) i 4,4 (UL), przy czym różnica po zaokrągleniu wynosiła 0,4; mediana odpowiednio 5 i 4.
10 - Reach Out
0 - The Drummer
9 - Whatchu Thinkin'
1 - The Great Apes

Post: #47

kajman napisał(a):The Great Apes

Hmm, jeden z moich ulubieńców na płycie

Post: #48

Mi zdecydowanie nie podszedł.
To teraz rozpoczynam płyty, które teoretycznie powinny załapać się u mnie do top 10. Na razie dwie najsłabsze (z drugą nie wiem czy się dziś wyrobię).
Florence + The Machine - Dance Fever
Obstawiłem ją wstępnie tak nisko, bo kojarzyłem, że odebrałem ją jako ich najsłabszą płytę po debiucie. Było tam kilka utworów, które uznałem za ewidentnie słabe. Przy tym przesłuchaniu to się potwierdziło, ale niestety zabrzmiały mi gorzej utwory, które wydawały mi się być najlepsze. Ostatecznie wygląda na to, że może się do dziesiątki nie załapać, bo na chwilę obecną jest dopiero piąta.
Ocena 4,3; mediana 4,5.
8 - Prayer Factory
0 - Free

Post: #49

Jakoś uciekła mi płyta, którą słuchałem po Hotach.
Collage - Over And Out
Jakoś polski prog w większości mnie nie bierze, a przynajmniej nie ten nowszy. Collage na tej płycie trochę brzmi mi jak Riverside (niekoniecznie z nowej płyty), który też mnie nigdy nie zachwycał. Są tutaj ciekawe momenty, ale najczęściej w połączeniu z łomotem, w którym nie widzę myśli przewodniej. Wydaje mi się tylko kontrapunktem do łagodniejszych fragmentów.
Ocena 3,6; mediana 4.
5 - A Moment A Feeling
2 - One Empty Hand

Post: #50

Bo ogólnie Riverside zajeżdża nieco Collage . Może nawet każdy polski zespół neoprogowy zajeżdża Collage .

Post: #51

Porcupine Tree - Closure/Continuation
Nie spodziewałem się zbyt wiele po tym powrocie, bo ich płyty przed rozpadem mnie nie przekonywały, a jedyną, którą uważam za bardzo dobrą, powstała w 1995. No i solowe (oraz w Blackfield) moim zdaniem też nie zawsze prezentowały dobry poziom. Okazało się, że płyta jednak wypadła dobrze, a część utworów wylądowała na mojej liście. Obecne przesłuchanie potwierdziło w większości to, co czułem wcześniej.
Ocena 5,4; mediana 5.
8 - Walk The Plank
2 - Herd Culling
Jeżeli nie będę przesłuchiwał płyt ponownie to oznaczać będzie, że ta płyta zajmie co najmniej dziewiąte miejsce.

Post: #52

Ostatnie osiem płyt, które moim zdaniem powinny bez problemu zakwalifikować się do top 10 słucham w przypadkowej kolejności.
Somi - Zenzile: The Reimagination Of Miriam Makeba
Płyta została zaproponowana przeze mnie, ale do końca wahałem się czy wybrać ją czy Karla Sandersa. Mam wrażenie, że podjąłem dobrą decyzję. Album jak można się domyślać poświęcony jest znanej wokalistce z RPA, Miriam Makebie. Nie jestem w stanie obecnie stwierdzić na ile jej wersje bliskie są wykonaniom oryginalnym (może kiedyś przynajmniej część porównam, bo na razie z 17 utworów znałem tylko dwa), ale są naprawdę świetnie wykonane. Niewątpliwie to jazz, ale w bardzo różnych klimatach i nie zawsze może odpowiadający kanonowi (jeżeli takowy w ogóle istnieje). Zaproszeni goście pasują (jak mi się wydaje) idealnie do utworów, które współwykonują, dodając im dużo uroku.
Ocena 8,9; mediana 10.
10 - Jike’lemaweni
4 - Pata Pata (tutaj wyraźnie chciała się odciąć od oryginalnej interpretacji przez Miriam jej największego hitu i chyba trochę przesadziła)

Post: #53

Nocny Kochanek - O jeden most za daleko
Dla wygody i żeby było sprawiedliwie przy pierwszym przesłuchaniu (i kto wie czy nie ostatnim) korzystam ze Spotify. Zauważam, że odbiór tutaj mocno się różni od tego, którym posługuję się normalnie. Tutaj Ptaszek zabrzmiał mi zdecydowanie lepiej niż Banjo, a nieco później, przy odsłuchu mojej listy było dokładnie odwrotnie (to samo zresztą było przy kolejnej płycie, którą odsłuchiwałem).
Z tą płytą jest tak, że w sporej części utworów jest coś takiego, co z niewiadomych powodów mi się podoba. Bo to w zasadzie nie moja muzyka (przynajmniej nie w chwili obecnej). To taki łomot, ale w tych utworach jest coś, co mnie do nich przykuwa.
Ocena 6,2; mediana 7.
10 - Ranny ptaszek
2 - Cudzesy

Post: #54

Nie dziwię się kajmanowi w sprawie ocen. Ja słucham po kolei tych płyt, całkiem dokładnie (minimum do mniej więcej połowy), przesłuchałem kilkanaście tytułów i naprawdę ciężko się słucha muzyki, której samemu się nie wybrało - z tego wszystkiego może 2-3 płyty posłuchałem z przyjemnością, resztę to z ulgą przewijałem dalej.

Post: #55

A to fakt, ja temu nie przeczę. Ale co innego jest ocenić płytę na 2-3, a co innego na 0,5 czy 1, a takie oceny chyba tu przeważają.

Post: #56

Voo Voo - Premiera
Z jednej strony rewelacja. Sporo naprawdę świetnych utworów, mnóstwo pomysłów na ich budowanie. Tych nawet więcej, bo czasami więcej niż jeden na piosenkę, a także na te utwory, które aż tak dobre nie są. Niestety na dwa utwory nie tyle pomysłów zabrakło, co w moim odczuciu się nie sprawdziły. Do tego jeden przeciętniak i nota ostro leci w dół.
Ocena 7,1; mediana 9.
10 - Leżozwierz
1 - Bez sensu

Post: #57

neo01 napisał(a):co innego na 0,5 czy 1, a takie oceny chyba tu przeważają

12 płyt na 48 czyli jedna czwarta otrzymała ocenę 1 lub poniżej. Mediana wynosi ponad 2,5 (biorę pod uwagę płyty, których jeszcze nie oceniłem (lub oceny jeszcze nie opublikowałem), ale mam pewność, że one dostaną sporo wyższe oceny). Czyli chyba nie jest tak źle, jak piszesz.

Post: #58

Pisałem o tym, co do tamtej pory. Myślę, że około połowy płyt miała ocenę w okolicy 1 lub niższą. Ale wiadomo, że im dalej, tym wyższe oceny.
Teraz przejrzałem i może trochę się pomyliłem. Większość pewnie miała około 2 i mniejszą, ale to i tak są dla mnie oceny na poziomie raczej muzycznego badziewia.

Post: #59

22 na 45 ocenionych płyt (czyli połowa z prezentowanych, 45 za jakieś pół godziny). A poziom muzycznego badziewia ustaliłbym nieco niżej, tak gdzieś powyżej półtora. Więc faktycznie jest sporo płyt, które uznałem za badziewie.

Post: #60

Beth Hart - A Tribute To Led Zeppelin
Porywanie się na coverowanie Zeppelinów to raczej ryzykowny pomysł. Szczególnie, że chodziło o dosyć wierne wersje. Wypadło to jednak nadspodziewanie dobrze. W większości wypadków wyszło to jednak bardzo dobrze, momentami nawet lepiej niż oryginał, chociaż w większości przypadków nieco gorzej. W jednym nawet znacznie.
Ocena 8,8; mediana 9.
10 - When The Levee Breaks
5 - Whole Lotta Love