Post: #58

saferłel napisał(a):

kajman napisał(a):z poprzednich płyt

To znasz coś więcej niż HOLV i Treasure?

kajman napisał(a):Rytm jest prosty, czasami nawet nieco nachalny,

Prosty równa się nachalny? Wiesz, są gatunki muzyki gdzie powtarzalny rytm jest walorem, a wokół tego budowana jest cała reszta. No co kto lubi.

kajman napisał(a):żeby nie utrudniać odbioru słuchaczowi, nawet temu ambitniejszemu, do którego ta płyta jest skierowana.

Aha, czyli to płyta dla ambitnych przeciętnych słuchaczy. Teraz tak to wyszło
Ale tak naprawdę chciałem tylko napisać, że wiesz jak nie lubię pisania o tych ''ambitnych słuchaczach'', ''ambitnych płytach''... Wychodzimy teraz z założenia, że ambitni ludzie nie mogą słuchać muzyki łatwo przyswajalnej, która jest dosyć przejrzysta.

To po PKP (p. Śledź Otrembus):
Na pewno z radia, bo i Beksiński i Kaczkowski puszczali i coś z tego miałem na kasetach. Poza konkursm dodam, że mam płytę Treasure (wydał nasz Tonpress) i Crushed na składance 4AD.
Znam sporo utworów opartych na powtarzającym się rytmie, który buduje nastrój (np. na płycie Planta i Krauss jest jeden taki świetny kawałek), które mi się podobają. Ale tutaj ten rytm mi po prostu w kilku miejscach przeszkadza.
Ja nie wychodzę z założeń, ale mam wrażenie, że niektórzy artyści albo producenci płyt z tych założeń wychodzą. Muzyka jest elitarna, niszowa i słabo się sprzedaje, więc trzeba zrobić coś, żeby trafić do szerszego odbiorcy to jest szansa, że sprzeda się lepiej. Czasem to wychodzi czasem nie, ale to taki lep, na który łatwo się złapać.