Post: #21

Ostatecznie jednak znalazłem 14, a nie 10 tytułów, o których warto wspomnieć w kontekście rankingu. W sensie - przy układaniu 10-ki przyszło mi do głowy 14 gier. Oto ta pechowa czwórka:

11. Szachy (N) - z jednej strony to gra szalenie satysfakcjonująca, z drugiej przy moim dziadowskim poziomie pozostawiająca wrażenie zagubienia, niedosytu, niemalże zdołowania. W sensie: to zapewne jest świetna gra, ale ja z tego liżę zaledwie papierek
12. Lords of Xidit (N) - grałem na 4 i na 5 osób, na żywo przyznam że gra się dużo fajniej i bardziej świadomie niż online, gdzie trochę błądzi się w mroku. Gra trwa dość długo, ale jest wrażenie, że cały czas coś się dzieje: najpierw planujemy akcje, a potem "same" się wykonują. Może punktowanie mogłoby być nieco szybsze i łatwiejsze do ogarnięcia, ale to może kwestia braku wprawy. Zasadniczo: nie zawiodłem się.
13. Kroniki Zamku Avel (N) - lekkie zaskoczenie, że gra jest aż tak trudna, szczególnie na 2 osoby. Na więcej jest już łatwiej, ale na 2 wymaga nie tylko idealnego zaplanowania akcji, ale jeszcze szczęścia w ustawieniu kafelków. Duży minus dla wydawcy: po zakupie dodatku nie wiadomo jak rozkładać plansze - nie ma tego nigdzie w instrukcji dodatku, okazało się że cały czas graliśmy źle, a prawidłowy wygląd plansz z dodatkami jest dostępny w aplikacji (która poza tym nie ma żadnych sensownych funkcji, więc jej nie ściągałem, bo i po co). Zasadniczo: niby przygodowo, ale jednocześnie mocno strategicznie. Co trochę jednak chyba odstraszyło syna (za często przegrywaliśmy).
14. Kroniki Przygody (N) - a tutaj gra, która "gra się sama" i którą spokojnie dzieciaki mogą grać same. Dla dorosłego jest nawet nudnawo jeśli chodzi o samą rozgrywkę(nie ma tu w zasadzie żadnej rozkminy, prędzej czy później nawet na ślepo można znaleźć ścieżkę prowadzącą do zwycięstwa). Dla niewtajemniczonych: to miks gry planszowej i gry elektronicznej - konieczna jest aplikacja. Podróżujemy po mapie, raz na jakiś czas oglądając "okolicę" za pomocą telefonu/tableta/okularów VR, zbierając dzięki temu karty przedmiotów lub postaci, z którymi wchodzimy w interakcje za pomocą kodów QR. Ciekawa nowinka technologiczna, miło obserwuje się zaangażowanie w grę młodszego pokolenia, ale dla dorosłowego tu nie ma niemal nic do grania.

Post: #22

Miszon napisał(a):Szachy

One uświadamiają mi mój problem z niektórymi planszówkami. To dla mnie czysta logika, a plansza jako taka nie ma wielkiego znaczenia.

Post: #23

Czyli jak rozumiem wolałbyś gry przygodowe, gdzie logiki mniej?
Kajman-ameritrashowiec?!

Post: #24

Wprost przeciwnie. Wolę takie, w których plansza ma jak najmniejsze znaczenie, bo ja jej nie ogarniam. Zero wyczucia nie tylko przestrzennego, ale nawet płaszczyznowego.

Post: #25

Ach czaję. Ale szachy nie mają za dużo planszy?
A karciane?
Czy raczej tylko słowne?

Post: #26

Miszon napisał(a):Ale szachy nie mają za dużo planszy?

Za dużo. Ponoć jakieś znaczenie w nich ma jakieś opanowanie centrum itp, a jak kompletnie tego nie czaję.

Miszon napisał(a):A karciane?

Jak najbardziej, chociaż nie wszystkie. Takie fasolki na przykład to już są przesunięte w kierunku planszówek. Brydż to dla mnie może nie ideał, ale najlepsza ze znanych mi gier.

Post: #27

ojej, tak, szachy są trudne, choć to ponoć i tak nic w porównaniu z go

Post: #28

Grałem raz czy dwa w go i szło mi fatalnie. Ale tutaj widzenie planszy ma jeszcze większe znaczenie.

Post: #29

Niby mało gier, ale masa nowości w zestawieniu. Grałem w same nowe rzeczy?

Pierwsza dyszka zaczyna się tak:

10. Draftozaur (N) - szybka, ładna, losowa, bardzo prosta gierka o losowaniu dinozaurów z woreczka i ustawianiu na swojej planszy, tak aby powstały najlepsze kombinacje (typu: każdy dinozaur inny, dinozaury parami, dinozaury trójkami, tylko jeden, każdy taki sam). Mamy też 2 dodatki: plezjozaury i pterodaktyle, przykłady idealnych dodatków. Czyli troszkę dodają, ale nie zmieniają, ani nie komplikują gry.

9. Bolidy (13) - wracają do dziesiątki. Grałem je w zasadzie tylko w jednym tygodniu, ale we wszystkie 4 plansze (tzn. wiem, że są jeszcze dwie, ale właściciel ich nie miał), w trybie mistrzostw, dziennie jedna. W sensie: nasze wyniki końcowe (ale nie finansowe, tylko które miejsce zajęliśmy w grze - czyli poniekąd finansowe ) punktowaliśmy wg punktacji MŚ Formuły 1 i na koniec wyłoniliśmy klasyfikację końcową gry. W ten sposób gra zyskała dodatkowy element strategiczny plus dała dodatkowe emocje i zadziałało to naprawdę fajnie.

Post: #30

8. Księga Cudów (N) - ciekawy pomysł na zrobienie gry przygodowej schowanej w książce typu "pop-up", z dopiętą do tego całkiem niezłą fabularnie kampanią, przeznaczoną dla dzieciaków <10 lat, z fajnymi figurkami. Pomysłowo wykorzystano trójwymiarowość planszy i to, że różne elementy z niej wystają - jest przede wszystkim dużo zadań zręcznościowych. Największy minus? Jednorazowość rozgrywki. Co prawda w trakcie dokonujemy różnych wyborów, jednak finalnie dają one jeno złudę rozwidlania się ścieżek, albo po prostu te rozwidlenia są minimalne. Skutek jest taki, że rozegraliśmy te 6 misji z pudełka i odłożyliśmy grę na półkę. Szkoda. Za taką cenę (200 kilkadziesiąt zł!) powinno być jednak więcej zabawy.

7. Intryganci (4) - o grze pisałem już sporo i kilka razy była w top10, dodam że teraz niby niżej, ale gra przynosi coraz większą satysfakcję. Jedna z kilku ulubionych półimprezówek.

6. T.I.M.E. Stories (P) - w zeszłym roku rozegraliśmy 2 scenariusze, to dało w sumie 7 skoków. Jeden w Antarktydzie na początku XX wieku (wyprawa statku Endurance), drugi w Hiszpanii czasów konkwisty. Gra cały czas oferuje nowe rozwiązania mechaniczne i fabularne i nowe rodzaje zagadek. Co więcej - mam wrażenie że oba scenariusze były najlepsze w serii (zwłaszcza ten drugi, ze zmieniającą się planszą - dzięki temu nie było najbardziej denerwującego poznawania wszystkiego ponownie, tylko cały czas coś nowego nas spotykało. Zresztą w Antarktydzie była już namiastka tego, bo choć plansza ta sama, to niejako "prolog" dział się w innym czasie niż reszta wydarzeń). Rozwinięto też wreszcie dość mocno metawątek przewijający się przez całą kampanię (choć po prawdzie przy takim rozciągnięciu czasowym, w jakim my rozgrywamy te misje, ciężko jakoś spiąć ten wątek w całość ).

Post: #31

jakieś typy na podium?

Post: #32

5. Spoiler Alert! (N) - niby to tylko filmowa wariacja na temat Taboo, ale ile zabawy! Zdarzyło mi się raz grać w to przez... półtorej godziny .

4. Everdell (N) - już trochę zapomniałem swoje dokładniejsze wrażenia, ale pamiętam że bardzo fajna gra, zarówno na 2, jak na 4 osoby (na 4 ciut za długa). Dodatkowo, ładnie wyglądająca (chociaż nietypowo - jakieś spersonifikowane zwierzątka leśne - WTF?! )

Jak dotąd 8 nowości! I zostały tylko 3 pozycje! Będzie więcej?

Post: #33

3. Hansa Teutonica (N) - kolejna nowość! Wypada jedynie żałować, że ta pudełko tak długo czekało na pierwszą rozgrywkę, gdzieś schowane na półce. Może dlatego, że kupione na wyprzedaży, za ok. 50 zł i w związku z tym na statusie "tanio, to nie szkoda, niech poleży, poczeka, może się kiedyś zagra". A tu się okazało, że to świetna gra! Taki typowy euras w starym stylu - elegancko zaprojektowany, mało zasad a dużo myślenia, minimalistycznie, wręcz brzydko wykonany . Nasuwają się skojarzenia z Agricolą i Puerto Rico i są one jak najbardziej słuszne - ta gra naprawdę daje radę, mimo wielu lat od wydania. Gra płynie bardzo szybko, praktycznie nonstop jest nasza tura, jest duża interakcja (także złośliwa), różne strategie wygranej - same plusy. Co ciekawe - gra ma 3 sposoby "odpalenia" jej końca, grałem 3 razy i za każdym razem był to inny z tych sposobów. Podsumowując: gra broni honoru tytułów ekonomicznych w zestawieniu - w zeszłym roku grałem w nie wyjątkowo rzadko.

Post: #34

jeszcze raz sorka . zapomniałem .
ale już jestem .

Miszon napisał(a):Najwięcej grałem w:

T.I.M.E Stories - po 8

miałem zapytać, że jak to 8 rozgrywek (?!), ale potem doczytałem dalej, że liczysz każdy skok jako oddzielną rozgrywkę. co oczywiście jest bez sensu . dla mnie to raczej jak runda w grze, a nie osobna gra. no i rozumiem, że raczej 7, a nie 8.
super, że tak wysoko, bo i mi się bardzo podobały te ostatnie scenariusze i mam nadzieję, że niedługo zagramy następny...

Hansa Teutonica - dla mnie to też będzie jedna z najlepszych gier ubiegłego roku (dokładnej klasyfikacji jeszcze nie robiłem)! i chyba najbardziej niespodziewane jest to, że aż tak się spodobała.

a pierwsza dwójka to raczej wiadomo - Arkham Horror i Tainted Grail .

Post: #35

Ja liczę każdy skok jako grę, żeby nie było, że grałem raz . Bo czasowo skok to wychodzi z godzina, czyli tyle ile jakaś inna gra. Tak samo Arkham - każdy scenariusz to 1 gra, nawet jeśli gram 2 za jednym posiedzeniem (chociaż to jakieś pojedyncze przypadki, normalnie gram 1 scenariusz, bo to 60-150 minut, zwykle 90-120).
Nawet chyba swą decyzję opisałem po pierwszej grze w TS - że dziwnie mi się wydało policzenie tych 5 godzin jako jedną grę.

Post: #36

Co do liczby skoków w Time - mam niezgodność w zapisach: zanotowanych 8 gier (czyli skoków), ale jak wchodzę w Endurance, to mam tam notatkę że 5 skoków.
Czyli może jednak 5+4, a nie 4+4, czyli TS miałoby najwięcej "rozgrywek" w roku?

Post: #37

sprawdziłem u siebie, ale nie mam zanotowanej liczby skoków.
nie dziwota, bo liczyła się dla mnie pełna rozgrywka . choć wydaje mi się, że w niektórych zapisałem liczbę skoków.

Post: #38

Ponieważ uwzględniam w podsumowaniu rocznym jedynie gry, w które grałem min. 2 razy, to w poprzednich latach TS chyba ani razu by się nie znalazło w rankingu. Zatem takie liczenie jest korzystne dla tego tytułu . A głupio byłoby gdyby nie uwzględniać tak (zwykle) ciekawej i długiej rozgrywki.

Post: #39

Z gier kampanijnych co do liczenia jeszcze: Descenta każdą mapę liczyłem jako osobna rozgrywka, bo chociaż gramy niby za jednym posiedzeniem, to składamy i rozkładamy grę prawie od nowa .
W Graalu było jeszcze inaczej: każdy rozdział ALBO posiedzenie to jedna rozgrywka. Czyli jeśli za jednym razem machnąłem 2 rozdziały (3 się chyba nie zdarzyło), to były 2 gry, a jeśli za jednym pół (czy jakaś cząstka inna) - to jedna (no bo przecież nie zero ). Jak grałem dajmy na to "do kolacji", a potem przerwa i po jakimś czasie, podchodziłem do rozłozonej gry (to najlepszy system) i dalej ciągnałem ten sam rozdział - 2 rozgrywki. Ale bez przesady - jak wyszedłem do sklepu po bułki to się nie liczyło jako przerwa, to musiałaby być taka dłuższa, parę godzin. Zresztą zwykle była przerwa po zakończeniu rozdziału, pewnie 2-3 przypadki były inne. W ogóle widzę że mam jakieś niedoliczenie w TG, nie ma w ogóle partii z zeszłego roku z tamtego mieszkania, a grałem na pewno 2-3 razy (raz ze znajomym, który jak zobaczył grę, powiedział że nie ma bata - musi zagrać . Przeszliśmy tutorial i 2 rozdziały, czyli niby 3 rozgrywki ).
No, ale zawsze jest jakiś margines błędu, zwykle coś nie doliczam, bez przesady, statsy statsami, ale nie używam apek, które liczą czas gry każdemu graczowi osobno czy jakieś średnie punktow czy coś .

Post: #40

ku3a napisał(a):pierwsza dwójka to raczej wiadomo - Arkham Horror i Tainted Grail

No właśnie - pierwsza dwójka nie będzie raczej niespodzianką. aczkolwiek oba tytuły miały swoje "problemy", czyli okresy długiego niegrania, a nawet chwile myśli o sprzedaniu (HwA - ale myśl szybko zniknęła, bo mam tam tyle contentu, że sam nie wiem co XD ). O obu mógłbym napisać tak dużo, że aż mi się nie chce tak rozpisywać :

2. Horror w Arkham: gra karciana (1)
1. Tainted Grail: The Fall of Avalon (7)

Czyli mamy nowego lidera .