Post: #97

U mnie już wszystko jasne, ale ostatnią piątkę zaprezentuję dopiero jutro (a tam utwór instrumentalny, co pewnie zaskoczy santosza, jeżeli to czyta, no ale może nie, bo nie jest gitarowy). Dzisiaj miejsca 13-6.
13. Ewa Demarczyk - GARBUS
12. Queen - BICYCLE RACE
11. Grzegorz Turnau - CICHOSZA
10. Republika - MOJA KREW
9. Kate Bush - CLOUDBUSTING
8. Jacek Kaczmarski & Przemysław Gintrowski & Zbigniew Łapiński - PEJZAŻ Z SZUBIENICĄ
7. Archive - DAYTIME COMA
6. Anawa - CZŁOWIEK MIARĄ WSZECHRZECZY
13. Pani Ewa raz jeszcze w kapitalnej interpretacji wiersza Leśmiana, zakończonej powtarzanym szeptem początkiem wiersza.
12. To, co zostało rozciągnięte w Bohemian tutaj zostało skondensowane. Jest tu wszystko, co najlepsze w twórczości zespołu.
11. Zaskoczyłem jedną osobę (może więcej) wysokim miejscem Brackiej, a tymczasem nie jest to najwyżej notowany utwór Turnaua. Nie było piosenki na LP3 i przez to poznałem ją dużo później, ale wtedy od razu zachwyciła.
10. No cóż, nie mogło być inaczej. Jest jak u Hitchcocka. Utwór przywala od pierwszej sekundy niesamowitym klimatem, a potem jest coraz lepiej. Te wokale, ten saxofon. No i na samej końcówce kroki maszerujących i dzwony. Totalna miazga. Już przedtem bardzo ceniłem Republikę, ale tym utworem zyskali jeszcze bardziej. Od początku to ich nr 1.
9. Drugi singiel z Psów przebił zdecydowanie pierwszy. Zbudowano ten utwór w zasadzie tylko na perkusji, smyczkach i wokalach (przez większość utworu tylko Kaśki, ale ten chór na końcu kapitalnie zwieńcza utwór) i to był strzał w dziesiątkę.
8. Utwór zbudowany jest na dialogu wokalisty z chórem, co powoduje częste zmiany klimatu i konstrukcji utworu. Brzmi to znakomicie, bo wszystko trzymane jest w ryzach i budowane przez jak zwykle kapitalne piano Łapińskiego. A liryczna końcówka dopełnia potęgi dzieła.
7. No i mamy najnowszy utwór w tym topie. Świeżynka chwyciła mnie od pierwszego przesłuchania i chociaż początkowo były fragmenty, które nie robiły na mnie tak mocnego wrażenia to szturmem zdobyła szczyt mojej listy, jest tam już kilkanaście tygodni i nie zanosi się, żeby szybko mogło się tam zmienić. Pozornie nie w moich klimatach zawiera najlepsze z tego, co było w dwóch do tej pory ulubionych utworach Again i Lights.
6. Mój nr 1 PTWC tym razem nie jest najwyżej notowanym polskim utworem. No ale przegrywa tylko z nrem dwa. Otwierająca utwór gitara nie zapowiada jeszcze tego, że będzie to taki monumentalny utwór. Potem jest mocniej, ale dopiero chór ustawia poprzeczkę na niebotycznej wysokości. Instrumenty budują podstawę, a między nimi buduje swoją opowieść Zaucha. I tak jest już do końca.
A w top 5 tylko jeden (48 już w tym topie) polski utwór i łącznie tylko cztery podmioty wykonawcze (ten podwójny także w utworze instrumentalnym). Nic nowego tam nie ma, wszystko to wykonawcy, którzy już byli i mieli utwory w top 50.
Anawa na szóstym to już siódmy utwór tutaj z roku 1973. Na trzeci zwycięski rok trzeba będzie poczekać do jutra.