Post: #681

Zaciekawiło mnie, że wykorzystując sytuację (duży napływ Ukraińców do Europy) są już robione "pod nich" filmy dla dzieci.

Post: #682

Wojna to interes więc i w tym aspekcie.

Post: #683

Miszon napisał(a):Zaciekawiło mnie, że wykorzystując sytuację (duży napływ Ukraińców do Europy) są już robione "pod nich" filmy dla dzieci.

Ale przecież to jest film ukraiński.

Post: #684

Aha. Po dubbingu to trudno było stwierdzić.
Czyli w ogóle, wrzucili ukraiński do polskiej dystrybucji! No proszę.

Post: #685

Może więc i Pamfira by nie było.

Post: #686

Myślę, że filmy ukraińskie i wcześniej się pojawiały. Podobnie jak i z innych krajów z dawnego ZSRR.
Listopad
Film zaczyna się od porwania przez krafta (ożywioną maszynę) krowy i wprowadza nas tym w świat folkloru estońskiego. Zaraz potem w dzień zaduszny zmarli przychodzą na posiłek. No, ale cały ten folklor to tylko ciekawa otoczka (w niektórych momentach, jak ta historia z zarazą, na siłę), klimat filmu wspomagają jeszcze czarno-białe zdjęcia, ale pod tym wszystkim kryje się sztampowa historia miłosna. Urozmaicona jeszcze przez lunatyzm jednej z bohaterek, zamianę w wilka drugiej i filozofującego bałwana, no i różnicami społecznymi, ale oś pozostaje taka jaka jest. Ale dzięki tym wszystkim dodatkom aż sześć.

Post: #687

The First Slam Dunk
Cały dwugodzinny film to jeden mecz koszykówki, którego wynik był łatwy do przewidzenia. Nota bene obydwie drużyny praktycznie przez cały mecz grają w tym samym składzie. Dochodzą do tego monologi wewnętrzne członków jednej z drużyn i retrospektywne sceny dotyczące głównego bohatera. Jedynym pozytywnym elementem filmu jest wierna animacja. Daję trzy.

Post: #688

Po prostu super
Ciężka jest dola dziecka superbohatera. Szczególnie jeżeli nie wykazuje się zdolności w tym kierunku to nawet kostium superbohatera nie pomoże. Jednak kiedy ma zastąpić ją kuzyn to z (początkowo niechętną) pomocą babci próbuje znaleźć coś unikalnego, co pozwoli jej stać się Superlwicą. Film nie jest odkrywczy, exploatuje znane motywy, ale robi to dosyć pomysłowo i z wdziękiem. Animacja też jest w porządku, bohaterowie wyraziści więc sześć dam.

Post: #689

to bardzo w twoim stylu dać jakiemuś przeciętniakowi dla kilkulatkom 6/10, a fenomenalnemu technicznie, poruszającego na wielu frontach i zapierającemu dech do ostatnich sekund sportowemu anime 3/10 xd

"the first slam dunk" super; trochę się bałem, bo nie oglądam koszykówki, ale siedziałem do samego jak na szpilkach; bardzo naturalnie połączono tu animację 2d i 3d, co wciąż jeszcze bywa bardzo problematyczne w filmach animowanych w dużej mierze klasyczną rysowaną kreską

Post: #690

AKT! napisał(a):zapierającemu dech do ostatnich sekund sportowemu anime

Ja się zastanawiałem czy po pół godzinie nie wyjść. Totalna nuda. Zero emocji, szczególnie że ma się pewność jak to się wszystko skończy. Sztampowy przebieg meczu, żenujące rozważania graczy, sceny z 10 w końcówce to już w ogóle kpina. A i w retrospekcji kompletnie nic ciekawego się nie dzieje.

AKT! napisał(a):fenomenalnemu technicznie

Dlatego dostał trzy, a nie dwa czy nawet jeden.

Post: #691

Swoją drogą miło, że potrafisz tu dać więcej niż zero filmom, które Cię nudzą.

Post: #692

Zera dać nie mogę, bo oceny są ze łba na którym jest skala 1-10.

Post: #693

kajman napisał(a):Ja się zastanawiałem czy po pół godzinie nie wyjść. Totalna nuda. Zero emocji, szczególnie że ma się pewność jak to się wszystko skończy. Sztampowy przebieg meczu, żenujące rozważania graczy, sceny z 10 w końcówce to już w ogóle kpina. A i w retrospekcji kompletnie nic ciekawego się nie dzieje.

mnie to absolutnie nie przeszkadza, że wiem, jak film się skończy -- przeceniasz rolę zakończeń; zero emocji? zapomniałem, że jesteś robotem

Post: #694

AKT! napisał(a):mnie to absolutnie nie przeszkadza, że wiem, jak film się skończy

Ja tam wolę nie wiedzieć.

AKT! napisał(a):zero emocji?

Jaka tu emocja, że jedni prowadzą, a drudzy gonią. I do tego wiadomo, że dogonią.
Tom
Bohater przyjeżdża na pogrzeb kochanka. Orientuje się, że matka nic nie wie o orientacji syna, a brat stara się to przed nią ukryć. Terroryzuje Toma, żeby ten opowiedział matce o dziewczynie chłopaka i powodach, dla których nie przybyła na pogrzeb. Tom daje się uzależnić, zaczyna nawet pracować na farmie i wydaje się to lubić. Co więcej okazuje się, że brat też jest homo i próbuje uwodzić bohatera. Fabularnie jak dla mnie są zgrzyty, zwłaszcza w końcówce i ostatecznie film oceniam na pięć.

Post: #695

kajman napisał(a):Ja tam wolę nie wiedzieć.

czasem zakończenie bywa kluczem, a czasem jest tylko dlatego, że musi być

kajman napisał(a):Jaka tu emocja, że jedni prowadzą, a drudzy gonią.

tam była przecież jeszcze druga historia o radzeniu sobie z odchodzeniem, przezwyciężaniu własnych słabości, stawaniu się

Post: #696

Czemu nie piszesz, że to staroć?

Ten obraz jednego z moich ulubionych twórców dobrze przyjąłem. Pamiętam, że zaprezentowane tu relacje są dość wyraziste, a temat na tyle uniwersalny, że trafił do mnie. Warto dodać, że to adaptacja sztuki, a Dolan i tu wpycha się przed kamerę, co mu oczywiście wybaczam.
W rankingu za rok 2014 miejsce szóste (6/23).

Post: #697

AKT! napisał(a):tam była przecież jeszcze druga historia o radzeniu sobie z odchodzeniem, przezwyciężaniu własnych słabości, stawaniu się

Strasznie płasko i prymitywnie przedstawiona.

thestranglers napisał(a):Czemu nie piszesz, że to staroć?

Przy wielu filmach mógłbym tutaj pisać (Listopad, Oto my, Plan 75, Złotokap. Ale jeżeli chciałbyś wiedzieć to przy starszych rzeczach będę pisał rok produkcji.

thestranglers napisał(a):zaprezentowane tu relacje są dość wyraziste

Nie zaprzeczam. Ale nie do końca mnie przekonują. No i w końc

AKT! napisał(a):tam była przecież jeszcze druga historia o radzeniu sobie z odchodzeniem, przezwyciężaniu własnych słabości, stawaniu się

Strasznie płasko i prymitywnie przedstawiona. No i jest totalne przegięcie w końcówce.

thestranglers napisał(a):Czemu nie piszesz, że to staroć?

Przy wielu filmach mógłbym tutaj pisać, że to staroć (Listopad, Oto my, Plan 75, Złotokap, Ballada o białej krowie, Służąca z tych niedawno widzianych). Jeżeli chcesz postaram się przy powtórkach pisać rok polskiej premiery.

thestranglers napisał(a):relacje są dość wyraziste

Tak, ale coś mi tam zgrzyta, a końcówka to w ogóle rozczarowanie.

Post: #698

kajman napisał(a):Strasznie płasko i prymitywnie przedstawiona.

szkicowo

Post: #699

kajman, powtarzasz się
maybe get some rest

Post: #700

Wojownicze Żółwie Ninja: zmutowany chaos
Nigdy nie widziałem ŻN poza komixami (a i tam głownie obrazki na okładce), więc nie mam porównania. Mamy więc tutaj rozgoryczonego szczura mutanta wychowującego od maleńkości żółwie, które ciągnie do świata ludzi. Tam poznają outsiderkę, która dzięki nim chce się stać popularną dziennikarską. A tymczasem inny mutant planuje przejąć władzę. Wiadomo, że musi dojść do rozgrywki między nimi. Niegłupie to, chociaż nic odkrywczego w tym nie ma. I pewnie dałbym szóstkę gdyby nie zniechęcająca animacja (szczególnie czwórka głównych bohaterów raczej odstręcza). Czyli pięć.