Post: #861

20 000 gatunków pszczół
Opowieść o dziewczynce (pod względem fizycznym), która czuje się chłopcem i nie czuje się z tym komfortowo. Otoczenie odbiera to w bardzo różny sposób. Matka nie wie, jak sobie z tym poradzić, większość pozostałych osób tego nie akceptuje. Wyjątkiem jest cioteczna babka oraz poznana na wakacjach (gdzie dzieje się większość akcji) koleżanka, która odbiera to w sposób naturalny, może też dlatego, że w klasie miała do czynienia z sytuacją odwrotną. Nieźle zrobiony film i sześć mogę dać.

Post: #862

Dunki
Gorzka hinduska komedia atakująca Wielką Brytanię. Trójka przyjaciół usiłuje dostać wizę pozwalającą na wyjazd do Anglii. Z pomocą przychodzi były żołnierz, ale ich wysiłki nie dają rezultatu. Po wyczerpaniu wszystkich mniej lub bardziej legalnych możliwości postanawiają dostać się tam nielegalnie. Wiemy o tym, że im się udało z tego, że początek filmu to 25 lat później, gdy próbują wrócić do Indii co też sprawia im z pewnych powodów trudności. W sumie jest to dobrze zrobiony film o ważnych problemach, ale i tak więcej niż mocne sześć nie dam.

Post: #863

Nóż w nocnej ciszy
W święta pojawia się morderca przebrany za anioła. Zabija dwie osoby, ale nacina się na głównej bohaterce. Rok później nieopatrznie wypowiedziane życzenie powoduje, że trafia do alternatywnej rzeczywistości, w której morderca ma na sumieniu już koło 30 osób i wydaje się to nikogo nie obchodzić. Wie kto jest mordercą, ale tylko dwie osoby jej wierzą (jedna zresztą szybko ginie). W dwójkę muszą powstrzymać mordercę. Ale czeka je niespodzianka. Jest kilka przegięć, ale ogólnie konsekwencja zostaje zachowana i logika w zasadzie też. Daję sześć mimo że jak na komedię mało było zabawnych momentów.

Post: #864

Aquaman i Zaginione Królestwo
Niespodziewanie oglądało się to całkiem przyzwoicie. Zdecydowanie lepiej niż poprzednika. Akcja jakoś się kleiła, było kilka fajnych momentów (np dżungla). Widokowo ładnie, kilka fajnie zrobionych istot i zdecydowanie kiepska gra aktorów. Ale pięć to postawię.

Post: #865

Kiedy ciąg dalszy?

Post: #866

Nie wiem. Zaklinowałem się, ale kiedyś ruszę. Ale przez mrozy mało do kina chadzam.

Post: #867

Wyfrunięci
Rodzina dzikich kaczek namówiona przez inne wyrusza w podróż na Jamajkę przeżywając po drodze różne przygody i ratując papugę, domowe kaczki oraz pomagając gołębiom. Wartka akcja, brak niekonsekwencji, przyjemna dla oka animacja to zalety filmu. Sztampowe przedstawienie postaci i łopatologiczny dydaktyzm to wady, które na szczęście nie rzucają się zbyt mocno w oczy. Całości daję sześć.

Post: #868

Dream Scenario
Pomysł śnienia się milionom ludzi wydawał się być dobry. I przez sporą część filmu się sprawdzał (chociaż otoczka w mniejszym stopniu), ale albo zabrakło konceptu na całość albo był niedopracowany, bo od pewnego momentu wydaje się być ciągnięty na siłę przez dopychanie kolejnych elementów. Nie przekonuje mnie też film aktorsko. Wprawdzie główny bohater niby jest taki, jak miał być, lecz z każdą chwilą coraz mniej przekonuje. Całościowo ocena zjechała ostatecznie do cztery.

Post: #869

Akademia pana Kleksa
Jeżeli ktoś się spodziewał ponownej ekranizacji książki lub remaku filmu Gradowskiego może się poczuć rozczarowany. To zupełnie inny film, chociaż elementy wspólne ma (powstała na podstawie filmu książka ma inny tytuł). I jest to dobrze zrobiony film, chociaż do pewnych rzeczy mógłbym się przyczepić (zbyt długi wstęp, Mateusz nie jest szpakiem, pan Kleks w pewnej sytuacji zaskakująco niewydolny, zakończenie wątku Alberta też w moim odczuciu jest niepotrzebne no i jest jeden niesmaczny moment). Koncentruje się na wątku wilkusów i w sumie dobrze mu z tym idzie. Jest klika ciekawych refleksji, dobrze zbudowane i sensownie zagrane postacie (chociaż częściowo uproszczone). Jest ładny wizualnie i pomysłowy. Daję mu sześć, chociaż takie na styk.

Post: #870

Piep*zyć Mickiewicza
Pieprzyć Mickiewicza, a w film wpieprzyć co się da. Dilerów, byłych narkomanów, alkohol, miłość sprzed lat, durnych pedagogów, rap, kiepskie sceny komediowe no i oczywiście wątek miłosny. A wszystko to w obyczajowym sosie liceum z klasą dla odrzuconych dzieciaków i supernauczycielu. Początkowo to wszystko nawet się broni, ale czym dalej w las to staje się to bardziej naciągane i patetyczne. Mogę dać co najwyżej trzy, chociaż start był z wyższego pułapu.

Post: #871

Właściwie pod wszystkim w związku z "Akademią" mogę się podpisać, tylko dodałbym jeszcze fatalny montaż w pierwszej części. Film jest tak pociachany, jakby na siłę chciał zmieścić dwie godziny w 50 minut, bo tyle mniej więcej chyba ona trwa. Chociaż rozumiem też, że wymagania dzisiejszego młodego widza są inne niż tego sprzed 40 lat, dlatego, z tego co słyszę, film dzieciakom się bardzo podoba. Ja dałem 5 - w dużej mierze za całkiem dobrą drugą część i Wilkusów (Stenka <3), natomiast dziewczyna wcielająca się w Adę jednak grała dość sztywno, co momentami mi przeszkadzało.

Na "Kosa" się pewnie nie wybierasz? Bo to nie jest film biograficzny, bardziej jest pokazana pewna scenka, która mogła się wydarzyć. Poza tym nawet Kościuszko nie jest tu tak naprawdę główną postacią, no może jedną z dwóch głównych co najwyżej.
W każdym razie bardzo polecam.

Post: #872

neo01 napisał(a):Bo to nie jest film biograficzny, bardziej jest pokazana pewna scenka, która mogła się wydarzyć.

To jeszcze się nad tym zastanowię, bo w planach nie miałem.

Post: #873

Tak myślałem
To taki film historyczny w stylu Tarantino, ale na pewno nie jest to biografia (choć poza Kościuszką jest jeszcze jedna zaskakująca postać historyczna).
I właśnie mniej więcej ma tyle wspólnego z historią co "Bękarty wojny".

Post: #874

neo01 napisał(a):I właśnie mniej więcej ma tyle wspólnego z historią co "Bękarty wojny".

Nie znam tego filmu więc w niczym mi to nie pomoże.

Pies i Robot
Animacja w tym filmie jest taka, że obstawiałbym film dla pięciolatków. Nic bardziej mylnego. Dzieci poniżej 10 lat nie powinno się na niego wpuszczać. Jest to gorzka opowieść o przyjaźni, o losie i marzeniach. Sporo w niej luk, które trudno wytłumaczyć. Przy samym zamknięciu plaży jest ich sporo. Ale nim do tego doszło mamy pół godziny nudnych scen o przyjaźni. Nic nie wnoszą do filmu, a męczą. Potem jest już ciekawiej, a najlepsze są sceny snów obydwóch bohaterów. Ale to za mało na pozytywną ocenę i ostatecznie film otrzymuje pięć.

Post: #875

Ekipa z dżungli. Misja ratunkowa
Typowa przygodówka dla młodszych widzów. Dżungli zagraża niebezpieczeństwo i grupa zwierząt znana jako ekipa ratunkowa wyrusza w podróż, żeby znaleźć ratunek. Skład ekipy powoli rośnie, a rozwiązania nie widać. Sporo się dzieje, bo wielki wróg ma na usługach swoją ekipę, która jednak rzadko staje na wysokości zadania. Animacja ładna, chociaż dopiero w opisie filmu udało mi się poznać przynależność gatunkową dwójki bohaterów. Ale oglądałem z przyjemnością i daję sześć.

Post: #876

Chłopiec i czapla
Nic z tego filmu nie zrozumiałem. To znaczy interpretacji miałem mnóstwo, ale kompletnie nie wiem, czy któraś z nich jest słuszna. Sądzę, że sporo w tym filmie czerpie z japońskiej kultury, którą jednak znam zbyt słabo. W czasie wojny, po śmierci matki bohater przenosi się z ojcem z Tokio na prowincję, gdzie mieszka jego kochanka lub druga żona. Tam zaczyna go prześladować czapla, która potem przeistacza się w krzyżówkę ptaka z człowiekiem. Ale to dopiero początek. Pojawiają się pelikany i gigantyczne papugi, mamy też zabawę z czasem. Nie chcę wchodzić w szczegóły, ale film zachwyca. I fabułą i animacją. Dziewięć (kompletnie mi nie przeszkadza, że nie wiem o co chodzi, bo po prostu kapitalnie się ogląda i szuka kolejnych tropów).

Post: #877

Hah, przypomina mi nasze wrażenia z "Hero" i "Spirited Away" - było to coś w stylu: "nic nie czaimy, ale ogląda się super".

Post: #878

Biedne istoty
W najbardziej dosłownym sensie jest to obraz totalnie nienaturalnego dojrzewania/rozwoju człowieka w bardzo przyspieszonym kursie. Jest efektem experymentu naukowca, który przywracając do życia ciało kobiety jej umysł pozostawiając jako czystą kartę. Początkowo sam ją edukuje z pomocą młodego asystenta, który się w niej zakochuje. Jednak ona dąży do poznawania świata i zamiar ten realizuje. Początkowo z wieloma sprawami sobie nie radzi, nie wszystko rozumie, nie chwyta kontextów. Wszystko to dzieje się w jakiejś (w moim odczuciu) alternatywnej rzeczywistości, w której także inni bohaterowie też niekoniecznie postępują w sposób do jakiego jesteśmy przyzwyczajeni. Ale odbiera się to bardzo dobrze i dlatego daję osiem.

Post: #879

Narodziny bogów: Królestwo burz
Widowisko produkcji chińskiej, dziejące się w bliżej nieokreślonej przeszłości. Po wojnie kraj dotyka klątwa. Przełamać ją może artefakt przyniesiony przez byłego boga. Z pewnych powodów nie zostaje on przekazany. Mnóstwo jest w tym filmie namotane, ale pewną logikę można tam znaleźć. Film jest efekciarski, ale nie przeszkadza to zbytnio, a najciekawiej prezentują się wyczyny pomocników byłego boga. Ocena pięć.

Post: #880

cieszę się, że podobały ci się "biedne istoty" -- jeden z najodważniejszych hollywoodzkich filmów ostatnich lat pod wieloma względami; ale nawet bardziej cieszę się z aprobaty dla "chłopca i czapli" -- klucz do interpretacji tej historii moim zdaniem leży w sytuacji życiowej miyazakiego (reżysera), który tak jak ten starzec z wieży, stworzył w prawdziwym świecie coś wyjątkowego, ale kruchego (studio animacji) i teraz z braku następcy najprawdopodobniej studio ghibli przestanie istnieć, przynajmniej w dotychczasowej formie; film jest dedykowany wnukowi reżysera, który być może ma nadzieję, że ten kiedyś przejmie rodzinny interes; ale moja teoria dotycząca filmu jest taka, że zarówno starze, jak i tytułowy chłopiec (mahito) to dwie emanacje miyazakiego; ten film to podsumowanie ponad 35 lat pracy studia i jego symboliczny koniec; jest też warstwa intertekstualna, której nie byłem w stanie jeszcze zinterpretować -- japoński tytuł to doniesienie do starej japońskiej książki "kimitachi wa dou ikiru ka?" (jej oficjalny angielski tytuł to "how do you live"), która zresztą pojawia się w filmie jako pamiątka po matce; jestem przekonany, że fabuła tamtej historii dostarczy dodatkowych wskazówek interpretacyjnych; nie ma niestety polskiego wydania, angielskie jest drogie, ale planuję kiedyś po to sięgnąć, bo lubię tropić intertekstualne konteksty w filmach ghibli