Post: #21

Marillion to jedyny wykonawca, który w moim top 100 umieścił całą swoja dyskografię!!!


100. Big Day - W świetle i we mgle 1994
99. Lao Che - Wiedza o społeczeństwie 2018
98. Maanam - Mental Cut 1985
97. Kult - Spokojnie 1988
96. Marillion - Script for a Jester's Tear 1983
95. Talk Talk - It's My Life 1984
94. The Police - Synchronicity 1983
93. Pink Floyd - A Momentary Lapse of Reason 1987
92. Varius Manx - Emu 1994
91. Pendragon - The World 1991


Pisząc o Marillion, miałem oczywiście na myśli lata z Fishem

Post: #22

Yacy napisał(a):Marillion to jedyny wykonawca, który w moim top 100 umieścił całą swoja dyskografię!!!

Tu się zdziwiłem

Yacy napisał(a):miałem oczywiście na myśli lata z Fishem

ale tutaj w zasadzie przestałem, chociaż dziwi mnie trochę ostatnia płyta.
Z tego zestawu na pewno słyszałem w całości 92-93 i 96-98 i nie wykluczam, że coś jeszcze. Zdecydowanie najwyżej cenię z nich Marilion, ale to mój nr 1 od nich.

Post: #23

Yacy napisał(a):Marillion to jedyny wykonawca, który w moim top 100 umieścił całą swoja dyskografię!!!

u mnie dokonało tego choćby... 5 Litrów Czerwieni .

z tej dziesiątki w mojej setce nie ma nic, ale 2 płyty miałyby szansę powalczyć o obecność w drugiej setce.

Post: #24

ku3a napisał(a):u mnie dokonało tego choćby

U mnie też kilku się znajdzie, ale tylko jeden, który wydał więcej niż jedną płytę.

Post: #25

(22.05.2021 11:43 AM)kajman napisał(a):  chociaż dziwi mnie trochę ostatnia płyta.

tzn.?

(22.05.2021 11:50 AM)ku3a napisał(a):  u mnie dokonało tego choćby... 5 Litrów Czerwieni .

w sumie nie wszystkich sprawdzałem. pewnie są inni

Post: #26

Yacy napisał(a):tzn.?

Nie spodziewałbym Clutching w top 100.

Post: #27

Tutaj wybieram 92 i 97, chociaż 98-100 też spoko.
Marillion znam lepiej płyty z początku tego wieku i są spoko.

Post: #28

Tylko że to już zdecydowanie inny Marillion.

Post: #29

Zapewne. Ze starego znam tylko kilka kawałków, żadnej płyty w całości nie słuchałem.
Aczkolwiek, szczerze mówiąc jak słuchałem tych kawałków to nie słyszałem żadnej różnicy między starym a nowym, dopiero niedawno mnie Yacy (chyba na ostatnim zlocie) uświadomił, że Lavender i Kayleigh śpiewa Fish, bo nie zauważyłem aby ten wokal był inny niż w młodszym o kilkanaście lat Beautiful (OK, jest nieco inny, ale myślałem że to kwestia po prostu wieku).

Post: #30

ciężko mi zrozumieć, że ktoś w moim wieku znający się na muzyce nie zna takich kanonicznych faktów
chyba moja nieznajomość repertuaru DCD jeszcze do roku 2018 nie przebije tego

Post: #31

Po prostu ktoś mnie kiedyś wprowadził w błąd, że Fish odszedł tuż przed tą płytą i nie miałem okazji tego sprawdzać. A brzmiało to prawdopodobnie, bo jak mówię nie zauważyłem różnicy w brzmieniu między płytami z tego wieku, a tymi dwiema piosenkami. Pomijając, że tamte są bardziej popowe, a te współczesne bardziej progresywne.

Post: #32

Są (byli) tacy frontmeni, których nikt nie zastąpi. Tak jest i z Freddiem, i z Michaelem i z pierwszym wokalistą the stranglers. Tak też jest dla mnie z Fishem, do którego głos następcy niestety nijak się ma.

Post: #33

thestranglers napisał(a):z Michaelem

Nie kojarzę o kim piszesz.
Ja mam tak z Cugowskim (chociaż Wenglorz też był świetny, ale o nim to prawie nikt nie pamięta).

Post: #34

No właśnie, jaki Michael? Czyżby Hutchence? (jakkolwiek się go pisze)

Post: #35

Tak, tak, niedługo przyjdzie czas na wypromowanie jakiegoś hiciorka od nich.

Post: #36

Nad nim nigdy się nie zastanawiałem, ale ogólnie dla mnie większe znaczenie ma czy utwór jest dobry, a nie kto go śpiewa.

Post: #37

(22.05.2021 12:48 PM)Miszon napisał(a):  Marillion znam lepiej płyty z początku tego wieku i są spoko.

może i tak. byliśmy na ich koncercie w 2009, było całkiem nieźle.
ale to nie jest jednak mój Marillion.

(22.05.2021 02:05 PM)thestranglers napisał(a):  Są (byli) tacy frontmeni, których nikt nie zastąpi. Tak jest i z Freddiem, i z Michaelem i z pierwszym wokalistą the stranglers.

no tak... INXS bez Michaela właściwie nie słucham, a płyty z nim bardzo często. przeważnie nie z własnej woli O Queen nawet nie wspomnę.

Post: #38

KKQ to jedyna jazzowa płyta w moim topie.
Mam kilka ulubionych polskich jazzów, ale tylko ta otrzymała ode mnie najwyższą możliwą ocenę i jest - nawet moim zdaniem - zaskakująco wysoko jak na taka stylistykę.

90. Anawa - Anawa 1973
89. Camel - Stationary Traveller 1984
88. Strachy na Lachy - Grabaż i Strachy na Lachy 2003
87. Renata Przemyk - Odjazd 2009
86. The White Stripes - Icky Thump 2007
85. Krzysztof Komeda Quintet - Astigmatic 1966
84. Dire Straits - Dire Straits 1978
83. Marillion - Misplaced Childhood 1985
82. Depeche Mode - Some Great Reward 1984
81. Phil Collins - ...But Seriously 1989

Post: #39

Nie jestem pewien czy Collinsa i Komedę słyszałem. Pozostałe na pewno.
Myślę, że niczego nie zdradzę, jeżeli napiszę, że Anawa to u mnie pewniak do top 50.

Post: #40

no i dwie płyty wszech czasów i ode mnie w tej dysze!