Post: #51

Teraz chyba będzie ciekawiej:

22. Król – Przewijanie na podglądzie (2018)
Jak dotychczas Błażej Król (wraz z małżonką) porwał mnie zdecydowanie najbardziej tym albumem. Jest tu - mimo charakterystycznej oszczędności przekazu - sporo urzekającej melodyki, są niby proste, ale zarazem głębokie i poruszające teksty i nawet wszechobecna tu elektronika jest użyta w sposób, który mi jak najbardziej odpowiada - potrafi zbudować napięcie, jak i wytworzyć ciekawy klimat grozy, oczekiwania czy tęsknoty.

21. Voo Voo – 7 (2017)
Kolejne Voo Voo nie było wcale oczywistym kandydatem do mojego zestawienia. Płyta jest niełatwa w odbiorze i nie zawsze daję rady jej słuchać. Sprawdza się natomiast idealnie na późny wieczór, gdzie selektywnie brzmiące dźwięki nabierają dużo większej mocy, stwarzając niepowtarzalną atmosferę...

20. Robert Plant – Carry Fire (2017)
Także i tutaj jest bardzo klimatycznie. Plant poszedł na ostatnich płytach w bardzo ciekawą stronę, stawiając na łagodność i głębię przekazu, pewną oniryczność i egzotykę brzmienia. Na tym wydawnictwie dorzucił do tego piękne melodie i wpadające w ucho kompozycje, co okazało się trafić w sedno mojego gustu.