TAME IMPALA - MIND MISCHIEF

Przyznam, że z muzyką Tame Impala zetknąłem się dopiero po ogłoszeni wyników dorocznego podsumowanie płyt NME. Trochę późno zważywszy na fakt, że zespół zdążył już trochę wcześniej namieszać. „Lonerism” to przecież już drugi krążek tego zespołu. Jak ich słucham to mam wrażenie, że słucham The Beatles z „Revolver”, a z drugiej strony przebija się gdzieś brzmienie żywcem wyjęte z płyty „Blues for the Red Sun” Kyuss. Zresztą nowsze rzeczy Homme’a z QOTSA też mi się kojarzą. Najlepiej słychać to w „Elephant”. Dzisiaj jednak debiutuje inny utwór z tej płyty „Mind Mischief”. To tutaj właśnie najbardziej wybijają się Liverpoolskie brzmienia. Nawet wideo do tej piosenki staje się w pewnym momencie animacją, która musi kojarzyć się z „Yellow Submarine”. Ta piosenka gra tak świetnie, że można jej słuchać bez końca, dlatego trzeba się trochę powstrzymywać. W końcu cały album jest świetny, a w perspektywie polskiego koncertu, który jak najbardziej zamierzam obejrzeć, pod samą sceną najlepiej, to warto zakuć te piosenki na pamięć. Tym bardziej, że naprawdę są tego warte. Strasznie żałuje, że nie poznałem ich ciut wcześniej, bo wtedy „Elephant” na bank wylądowałby na pierwszym. Lepiej jednak późno niż wcale. Zresztą dzisiejsza nowość „Mind Mischief” też powinna sobie świetnie poradzić.

THE JOY FORMIDABLE - THIS LADDERS IS OURS

The Joy Formidable już dwukrotnie pukali do podstawowego zestawienia. I w tym przypadku sprawdziła się reguła do trzech razy sztuka. W połowie 2011 roku w mojej poczekalni była piosenka „A Heavy Abacus”, no a zupełnie niedawno, bo końcem zeszłego roku pojawiła się też „Cholla”. Tamte nagrania były dobre, ale czegoś im chyba brakowało. To coś, przynajmniej dla mnie posiada dzisiejsza nowość „This Ladders Is Ours”. To świetny dynamiczny agresywny utwór, w którym wokalistka Ritzy Bryan śpiewa bardzo stanowczo i sugestywnie. Nie wiem czemu, ale bardzo przypomina mi to zwłaszcza pod względem muzycznym brzmienie legendarnej Nirvany. To tylko takie luźne skojarzenie, niemniej jednak w The Joy Formidable drzemie ogromna siła. Pewnie nie odniosą takiego sukcesu, jak legenda z Seattle, ale to chyba w przypadku takiej muzyki nie najważniejszą sprawą.