MY CHEMICAL ROMANCE – AMBULANCE

Po „Boy Division” przyszła kolej na kolejne nagranie z kolekcji singli „Conventional Weapons”. Uznałem, że skoro te piosenki wychodzą na winylowych i cyfrowych singlach to pierwsza piosenka z takiego wydawnictwa bez problemu może znaleźć się na mojej liście. Tak też się dzieje „Ambulance” z drugiej odsłony pięknego wydawnictwa „Conventional Weapons” debiutuje dzisiaj w podstawowym zestawieniu. Trochę to trwało, ale lepiej późno niż wcale, a ponadto musiałem się trochę osłuchać z tymi nagraniami.

Pierwsze skojarzenie, jakie przyszło mi do głowy po wysłuchaniu „Ambulance” to bez wątpienia trzeci album zespołu „The Black Parade”. Dlatego, że koncept album, jakim było to wydawnictwo traktował o odchodzeniu z tego świata. Akurat ambulans oznacza próbę ratowania życia i to jest jego główne zadanie, ale często bywa i tak, że jest już za późno. Sam zaś klimat utworu idealnie pasowałby do tamtych nagrań. Oczywiście nie mogę sobie wyobrazić, by po wprowadzającym utworze „The End” nie było od razu „Dead”, a „Ambulance” w takim układzie tam pasowałoby najbardziej. Zostawiam jednak te rozważania za sobą i zwyczajnie cieszę się z tej nowej piosenki, niezależnie od tego czy była ona szykowana na „The Black Parade” czy też powstała zupełnie niezależnie przy porzuconej sesji sprzed płyty „Danger Day”. Najważniejsze jest to, że po raz kolejny My Chemical Romance pokazali jak wszechstronnym są zespołem, poruszając się na granicy różnych wpływów od punkowego zacięcia, po pompatyczne aranżacje zahaczające o Queen, zachowują swój wypracowany styl. Taki właśnie jest utwór „Ambulance” i za to lubię MCR.

SONIAMIKI – LEMONIADA

Trochę to trwało, ale w końcu „Lemoniada” debiutuje w podstawowym zestawieniu. Piosenka zaintrygowała mnie od pierwszego przesłuchania w Programie Alternatywnym Agnieszki Szydłowskiej. Od razu chciałem wiedzieć, kto to jest i jakim cudem to jest po polsku, bo „Lemoniada” naprawdę brzmi świetnie. I miło mi gościć na mojej liście kolejną świetną polską dziewczynę, która bez kompleksów śpiewa o życiu, a jej muzyka jest na tyle ciekawa i dobra, że bez zawahania można by ją pokazać na jakimkolwiek zagranicznym rynku. Sama Soniamiki mówi, że jej muzyka jest punkowo popowa. Połączenie takich gatunków może dziwić, ale tutaj jest to zdecydowanie adekwatne porównanie. Cała kompozycja podporządkowana jest układowi dwóch krótkich wyrazów rozpoczynających każdy kolejny wers piosenki na zasadzie strzału czy uderzenia na tle muzyki. Potem wersy kończą się melodycznym śpiewem. Taki układ sprawia, że piosenka cały czas jest żywa, a zarazem strasznie przebojowa i miła dla ucha. Nie słuchałem jeszcze całej płyty „Snmk”, ale mam nadzieję, że jest dobra, bo po tych utworach, które jeż słyszałem mogę stwierdzić, że musi być dobrze.