Post: #1

Parę tygodni temu pojawił się teledysk do nowego singla Scootera do utworu "Army Of Hardcore". Informuję o tym, ponieważ kawałek nawiązuje do starych czasów.
Osobiście bardzo mnie to cieszy.

Post: #2

czekauemnatocauerzycie

Post: #3

Ech... No nie każdy ma sentyment do tej dawnej muzyki klubowej. Ja mam.

Post: #4

Post: #5

...

Post: #6

mój kolega Tomek bardzo sobie chwalił debiut tej formacji, podobno w swojej klasie doskonala. Kolejne były bardzo niedobre i do przesady komercyjne. Sam nie znoszę, ale wstawiam się w obronę prz. Są szanse, że meni potwierdzi te opinię.

Post: #7

Kiedyś byłem fanem muzyki Scootera (nawet wygrałem kiedyś jego płytę w radiu), ale to już późniejsze czasy Scootera, "niedobre i komercyjne" ;P Choć How Much Is The Fish też znałem i lubiłem.
Ale to było kiedyś.

Post: #8

A może posłuchalibyście TEGO utworu, a nie tylko wspominali stare czasy?

Post: #9

prz_rulez napisał(a):Informuję o tym, ponieważ kawałek nawiązuje do starych czasów.

Oni grali w zasadzie wszystko, więc trzeba operować orientacyjnymi datami w ich twórczości, bo samo hasło stare czasy niewiele mówi. "Prawie" jak Radiohead.

dziobaseczek napisał(a):debiut tej formacji, podobno w swojej klasie doskonala.

To wszystko zależy wypadku od gustu, a w przypadku Tomka z całą pewności dochodzi sentyment, bo na tym się wychował. Debiut Scootera to podgatunek zwany "happy hardcore", którego czasy popularności gatunku to początek lat '90. Na czym polegała ta muzyka? Pędzący kick (w okolicach 160-170 BPM), bardzo energiczne, proste, radosne, grane w pętlach melodyjki wytworzone na syntezatorze oraz słodziutki kobiecy wokalik, czasami trudny do zniesienia bo nieczysto zaśpiewany. Jedni w tym czasie fascynowali się sceną rave, a drudzy właśnie happy hardcore. Powiem jeszcze, że ponoć CAŁY rynek happycore (inna nazwa dla określenia tej muzyki) była wtedy opanowany przez 12 facetów grających w tym stylu i mających więcej pseudonimów niż rekin ma zębów. (nie moje porównanie, ja tylko cytuję )

Osobiście nie jestem fanem tego stylu*, ale w pełni rozumiem co się w nim podoba. Ale to pierwsza i druga płyta (nawet ich nie znam w całości, tylko wyrywkowo piosenki z nich). Utwór zalinkowany przez Piotrka już nawiązuje do późniejszych czasów, umieściłbym go gdzieś na przełomie wieków. I posiada rzecz z której ja przede wszystkim pamiętam Scooter czyli nie najgorzej zagraną partię na syntezatorze, chociaż akurat ona brzmi całkiem współcześnie. Do tego oni zawsze mieli zdolność, przynajmniej ja tak sądzę. Ale reszta utworu kompletnie nie dla mnie.

Przyznam się, że słuchałem ich w podstawówce i to też część mojej muzycznej edukacji. I uważam, że przy tej całej łupance oni mieli jedną fantastyczną zdolność - w tym wszystkim była melodia (w przeciwieństwie do wielu dzisiejszych produkcji), a oni potrafili tak ją stworzyć, że chciało się do tych utworów wracać. I niektóre utwory wciąż lubię (ale wstyd! ).

*chociaż kto wie co bym powiedział 10 lat temu...

Post: #10

Tak, mi też chodziło o klimaty à la "How Much Is The Fish?" (swoją drogą, potrzeba było ponad czternastu lat, by w końcu otrzymali odpowiedź )

meni napisał(a):I niektóre utwory wciąż lubię (ale wstyd! Icon_razz2).

E tam, walić to, co inni myślą.

Post: #11

"How Much Is the Fish" to klasyka :'(