Post: #247

1. Live - Throwing Copper (1994)



Throwing Coppper jest płytą nadzwyczajną w swiej zwyczajności. Robi na mnie wrażenie każdego dnia, gdy tylko puszczam sobie i slucham. Niezwykłość tego wydawnictwa jest łatwa do zrozumienia dla człowieka, który zna charakterystykę muzyki, jaką kocham. Przede wszystkim musi być znakomita melodia. A tu każda pieśń zaopatrzona jest w ultrachwytliwe melodie. Nie jakieś tam fajne, nie ciekawe, nie intrygujące, tylko genialne. Po drugie każda piosenka przesiąknięta jest żywymi emocjami, jakąś złością, furią, smutkiem, łkaniem, czasem radością. Uczucia są tu odczuwalne namacalnie. Po trzecie płyta jest pełna ciekawych zabiegów aranżacyjnych, nie jest li tylko zbiorem piosenek. Bo przecież, gdy postawi się obok siebie Iris, Lighting Crashes, T.B.D., Pillar of Davidson czy White Discusion. To każda z nich jest inna, jest piekna na inny sposób. Ed Kowalczyk lubuje się w budowaniu napięcia, Lighting Crashes na przykład to typowy ich schemat. Zaczyna się delikatnie, z każdą sekundą coraz mocniej i coraz bardziej emocjonalnie, by eksplodować na końcu. Oczywiście zaknięcie piosenki to ponowne wyciszenie. No a White Discusion to najwybitniejsza ich piosenka, dzieje się tu tak dużo, że aż nie da się tego ogarnąć. Po czwarte - świetne teksty, o prostych rzeczach, o ludzkich dramatach, uzależnieniach, problemach w poetycki i niebanalny sposób. Po piąte genialna świeżość, świetny głoś Eda, trochę jak Michale Stipe, trochę jak Eddie Vedder. Z resztą tak można by było ulukować stylistycznie ten zespół. Szkoda, że tak szybko to wszystko zgasło. Bo nigdy potem nie zabłysnęli tak mocno. Arcydzieło, nie kapiące złotem i ornamentami a subtelną, niedrogą biżuterią. Które w Polsce pomimo poskich korzeni wokalisty furory nie zrobiła. Ja ją kocham, jest na wskroś moja.


- White, Discussion
- Iris
- Lightning Crashes

Dziękuje Wam wszystkim za cudowne komentarze, za zainteresowanie, za słuchanie. Jesteście naprawdę kapitalni! Dzięki!