Post: #228

albarn92 napisał(a):w sumie ja mam problem, bo nie umiem wskazać ulubionej płyty E. ale może to właśnie wcale nie problem

mawia się, że druga płyta jest najlepsza, bardziej urozmaicona.

aaktt napisał(a):mnie bardziej frapuje druga część i konstrukcja "ja Was nie mogę"

no właśnie, bardzo osobliwa Dziękuję za komentarze

7. Suede - Dog Man Star (1994)



Podniosłe dzieło, które, już teraz wiem, ma status uniwersalny i nigdy się nie zestarzeje. Przepych, z jakim zrealizowana została ta płyta jest niebywała, splendor środków wyrażania emocji został rozpięty najmocniej w ich karierze. Bo przecież jest miejsce na delikatne, acz wstrząsające ballady, przebojowe single, hymny pełne typowej dla Andersona manierze śpiewania, pełne dramaturgii i orkiestrowego rozmachu songi. Blask polega już nie tylko na dwuznaczności przekazu, tak jak na debiucie, nie tylko na korzystaniu z glamrockowych doświadczeń, ale z emocji, których tu nie brakuje. Tej płycie nie brakuje niczego. Doskonałość.

- The Wild Ones
- The Power
- Daddy's Speeding