Janis Joplin MERCEDES BENZ 1971 Pearl
w BTW od: 2010
koncert w Charlton
Sądzę, że to największy przebój zespołu w latach 70-tych. Znałem go już wcześniej, ale dopiero wersja Sheryl Crow ze składanki Tribute to The Who mnie zachwyciła i dopiero wtedy zwróciłem na niego większą uwagę. Niewykluczone, że bez Sheryl ten kawałek w ogóle by się nie znalazł w BTW.
To był drugi singiel z płyty. Pod koniec kawałka pojawia się motyw, który występuje także w innym utworze z krążka - "Won't Get Fooled Again" (długas na sam koniec płytki). Niewykluczone, że jest to też pozostałość tego, że miał to być koncept album, rock-opera.
Kiedy pisałem o Bonhamie, zwróciłem uwagę na to, że Zwierzak z Muppetów był wg. mnie inspirowany dwoma perkusistami, z czego jednym z nich był Bonham. Tym drugim był Keith Moon. Człowiek-demolka, który niszczył hotelowe kible, pokoje, telewizory, nawet własne mieszkanie i własny hotel (na koncert w Charlton, który tu widzimy wyżej, wparował robiąc dziurę w dachu budynku ), czy samochód. W pewnym momencie lekarze zdiagnozowali u niego coś, co się nazywa osobowością chwiejną emocjonalnie typu pogranicznego (można sobie poczytać objawy tutaj: http://pl.wikipedia.org/wiki/Osobowość_c...borderline - jak nic, idealnie pasuje jak się o nim czyta). Przez to zespół miał zakaz wstępu do większości znanych sieci hoteli, a np. kiedy grali w Nowym Jorku, to musieli spać poza miastem, bo ŻADEN hotel w mieście nie chciał ryzykować ich wizyty!Człowiek, który przez lata leciał w paszczę śmierci, nie potrafiący zaznać chwili spokoju. I świadomy tego, co mu grozi (kiedy Ringo Starr, zmartwiony tym, co się dzieje z Keithem, powiedział mu, że jeśli tak dalej będzie żył, to wkrótce umrze, Keith odpowiedział: "Taaak, wiem"). I jak to wszystko się łączy: w 1978, ostatniego dnia swojego życia, Keith był ze swoją narzeczoną, pewną szwedzką modelką, na imprezie u McCartneyów z okazji premiery filmu o Buddy Hollym. Potem wrócił do mieszkania, który wynajmował od Harry'ego Nilssona. Poprosił dziewczynę o jajecznicę, a kiedy ta mu odpowiedziała, żeby sam sobie zrobił, coś tam jej odburknął i zaszył się w pokoju. Wziął kilkadziesiąt tabletek, którymi leczył się z nałogu alkoholowego (lekarz, który mu je przepisał, nie znał go na tyle dobrze, by wiedzieć że ryzykowne jest dawać mu butelkę z tak dużą ilością tabletek) i wskutek tego zmarł (ale sekcja wykazała, że tylko 6 z nich zdążyło się rozpuścić w żołądku w momencie kiedy zmarł, reszta nie zadziałała. Tyle, że ten lek zmieszany z alkoholem był groźny już po 3 tabletkach DZIENNIE, a nie naraz).
Czyli historia Keitha skończyła się tak, jak miała się skończyć. Czyli smutno. Miał zaledwie 32 lata...
Bezustanny Top Wszechczasów - odsłona I.1.
), czy samochód. W pewnym momencie lekarze zdiagnozowali u niego coś, co się nazywa osobowością chwiejną emocjonalnie typu pogranicznego (można sobie poczytać objawy tutaj: 
