Post: #35

Znowu się narobiło zaległości...

Teraz czas na stanowczo inne w klimacie rzeczy. No to z grubej rury, bo jazzem pojedziemy, którego przecież miało RACZEJ nie być:

Dave Brubeck Quartet TAKE FIVE 1959 Time Out

Tu by pewnie aaktt jakoś ładnie napisał o tej piosence. Ja powiem tylko, że rzeczywiście niesamowity numer.
I świadectwo, że co by nie mówić, to w Stanach przy wielkim talencie i determinacji można było osiągnąć niesamowity sukces - 2 przykłady na to to właśnie Ray Charles i Stevie Wonder, nie dość że niewidomi, to jeszcze Murzyni. Czyli podwójna trudność można rzec.
Jakoś w Polsce trudno mi sobie wyobrazić, żeby ktoś tak wypłynął. Może jako ciekawostka ("patrz: niewidomy a jak gra!"), meteor na kilka minut. A zresztą - przykładu też nie mamy zresztą na to, czyli chyba coś dobrze czuję...

Rzecz napisana w 1930, ale to Charles zrobił z niej wielki hicior (ciekawe - sam się urodził w Georgii). Od od 1979 to oficjalny hymn stanu Georgia, dawniej grano go na zakończenie programu TV (teraz nadają 24h/dobę, więc pewnie raczej się to nie zdarza).