Post: #20

10. Siouxsie & the Banshees - Cities in Dust (1985) [alternative rock, alternative dance] UK

Czołowy gotycko-rockowy zespół, który tu w sumie porzucił te klimaty na rzecz lżejszych, ale mimo to czuć, że to Siouxsie & the Banshees. Nadal czuć tu to frywolno-podniosłe piosenkopisarstwo z poprzednich płyt, no i oczywiście jedyny w swoim rodzaju, charyzmatyczny wokal Siouxsie. Dwie rzeczy budują ten utwór - świetny wstęp z "odbijaną piłeczką", oraz bardzo wżerający się w mózg refren. Choć jest to rytmiczne, dyskotekowe wręcz, to, jak mówię, typowego klimatu zespołu nie brakuje.

9. Tears for Fears - Everybody Wants To Rule the World (1985) [synth pop, sophisti-pop] UK

Są takie piosenki, które są jak cicha woda. Wchodzą łagodnie, wodzą klawiszami kojarzącymi się z pluskiem wody, budują trochę rozmarzoną atmosferę, a wreszcie pamięta się je, bo są po prostu bardzo zgrabne melodycznie, nieco żarliwe i zdają sie nieść sobą jakieś prawdy. Tak, mówię, o "Everybody...". Bardzo cenię tu przestrzenną i bogatą produkcję, która wspomaga klimat tego nagrania.

8. Yello - Vicious Games (1985) [synth pop] CH

Utwór jakby niespodziewany. Głośny trąbkowy motyw na sam wstęp sugeruje coś równie żwawego, a dalej, choć na obrzeżach dysko, jest raczej refleksyjnie-romantycznie. Siłą Yello jest świetna inżynieria dźwięku; nagranie brzmi żywo, tanecznie, a przy tym zdaje się szybować w obłokach, na żółtej plaży nad fioletowym morzem. Piosenka, w wykonaniu damsko-męskim, brzmi szczerze i ekspresyjnie, a bardzo niewysilenie.

7. Jamie Principle - Waiting On My Angel (1985) [chicago house] US

Choć już w zestawieniu było niżej kilka "kosmicznych" nagrań, to tu najbardziej czuję, jakby przybyło z kosmosu. Na 1985 rok i muzykę typowo taneczna, brzmi wyjątkowo futurystycznie; jedyne, co tu przypomina o człowieku, to obecność ciepłych, czarnych, soulowych wokali (raczej na niskich nutach), a czasem jakby losowe fragmenty ludzkich głosów, np. jakiś śmiech kobiety; to wszystko komponuje się idealnie jednak.

6. Pet Shop Boys - West End Girls (1985) [synth pop] UK

Mroczny, stonowany obraz dzielnicy Londynu - osiągnięty samym dźwiękiem, a dopowiedziany słowy. W sumie nie jest to zbyt chwytliwe nagranie; zwrotki w większości melorecytowane; mimo to wszystko to zapada w pamięć i działa na wyobraźnię.

5. Yello - Angel No (1985) [electro pop] CH

To z kolei taki utwór, który zdaje się eksplodować prosto w twarz. Wita ostry, przesterowany klawiszowy motyw, żeby potem wybuchł na nas pełen charyzmy i seksapilu (seks-bomba, he_he_he) refren ze zwrotką, śpiewany przez kobietę, któremu wtórują okrzyki "HEJ" i brzmi to tak niespodziewanie, że aż trochę bezwstydnie absurdalnie. Nagranie jest dość dynamiczne - zdaje się składać z wielu instrumentalnych mini-części - ale intensywne. Jeden z czarnych koni tego topu.

4. Dead Can Dance - Mesmerism (1985) [darkwave] AU

Do perfekcji doprowadzony styl DCD; mistyczny, tajemniczy, mroczny, w tym utworze zbudowany na świetnym motywie (zastanawiałem się 20 minut, i nie doszedłem do tego, jaki to instrument), iście zaklętym śpiewie, który sprawia wrażenie przywoływania jakichś demonów z antycznej Grecji, zwłaszcza na podbijającym, basowym tle puzonów, a momentami jeszcze innych instrumentów. I to wszystko nie jest ani nakombinowane - strukturalnie jest prosto, ani dość patetyczne - raczej przerażająco. W sumie to mógłby być numer jeden tego rocznika.