Post: #1

Bearlista 53, 22.1.2009

1 1 6 Kasia Nosowska „Na kulawej naszej barce”
2 2 7 Marillion „Happiness is the road”
3 5 8 Lunatic Soul „Adrift”
4 4 8 Kasia Nosowska „Kto tam u Ciebie jest”
5 7 11 The Nightwatchman & Serj Tankian „Lazarus on down”
6 6 7 Akurat „Zgaś moje oczy”
7 3 10 Cree „Nagle ktośâ€
8 10 9 Sigur Ros „Ara batur”
9 9 9 Raz Dwa Trzy „Jeszcze w zielone gramy”
10 12 3 Marillion „Real tears for sale”
11 11 6 Stare Dobre Małżeństwo „Akt miłosny albo życie”
12 14 7 Cichoński, Riedel, Styczyński, Flinta „Little wings”
13 8 10 Gary Moore „I love you more than you’ll ever know”
14 32 1 Jean Lubera & Piotr Nalepa „Czarno – czarny film”
15 18 13 Balcar & Styczyński „Modlitwa”
16 24 3 The Cure „Underneath the stars”
17 22 5 The Raconteurs „Rich kid blues”
18 21 4 The Verve „Appallachian springs”
19 13 6 Andrzej Nowak „W pochodzie codzienności”
20 33 1 Steven Wilson „Veneno para las hadas”
21 16 11 Quidam „Together alone”
22 17 11 Blackfield „Epidemic”
23 15 9 Eva Cassidy „My love is like a red red rose”
24 26 2 Gary Moore „Ain’t trouble far behind”
25 27 13 Katie Melua „What I miss about you”
26 19 6 Eddie Vedder „Long nights”
27 29 2 After „Hillside of dreams”
28 P 3 Dorota Miśkiewicz „Caminho”
29 36 1 Lao Che „Chłopacy”
30 28 7 Hedone „I ciągle widzę ich twarze”

31 35 Sigur Ros „Fljotavik”
32 N Kasia Nosowska „Jeszcze zima”
33 41 Deerhunter „Nothing ever happenned”
34 45 Bigelf „Counting sheep”
35 31 Basia Stępniak – Wilk „Pośród cisz”
36 39 Voo Voo „Pan to wie”
37 34 Grzegorz Tomczak & Iwona Loranc „Szukałem Cię wsród jabłek”
38 38 NOT „Niech nikt nad grobem mi nie płacze”
39 N Believe „You and me”
40 40 Slipknot „Snuff”

41 N Tv On The Radio „Family tree”
42 N Kazik „W południe”
43 37 Eva Cassidy „Coat of many colours”
44 50 Radio Bagdad „Magister”
45 49 Strachy Na Lachy & Tomasz Budzyski „Marmur”
46 48 Metallica „Unforgiven III”
47 47 Kings Of Leon „Use somebody”
48 N Coldplay „Lovers in Japan”
49 N The Last Shadow Puppets „My mistakes were made for you”
50 N Izrael „Brotherhood of man”

Wypadły z listy:
20. Steven Wilson „Harmony korine” (4)
23. Riedel, Balcar, Papa Gonzo „Ostatnie dni” (28)
25. Coldplay „Death and all his friends” (6)
30. Cree „Ballada dla miłości” (37)

z poczekalni:
42. Anna Maria Jopek „Tea in Sahara”
43. The Last Shadow Puppets „Standing next to me”
44. Alanis Morisette „Not as we”

W czołówce jedynie drobne przetasowania, zwraca uwagę dość niespodziewany powrót na podium Lunatic Soul. Zastanawia mnie czy powtórzy się przypadek Riverside: „Schizophrenic prayer” bardzo długo utrzymywał się w czołówce, ale na pierwsze miejsce dotarł dopiero po dwudziestu kilku tygodniach. W top10 już podwójnie obecny Marillion, i ten stan rzeczy nie powinien prędko się zmienić.
Troszkę świezej krwi w dwudziestce. Wyraźne awanse Cure, Raconteurs i Verve cieszą chyba nie tylko mnie. O dwóch najwyżej notowanych nowosciach szerzej pisałem przed tygodniem, więc niespodzianki nie ma.
Dorota Miśkiewicz... Zasadniczo u mnie powrotów nie ma, dotychczas zdarzył się tylko raz (zrobiłem wyjątek dla „Hydropiekłowstąpienia”, które jednak i tak nic wielkiego u mnie nie ugrało). Dla Pani Doroty odszedłem od swych zasad po raz drugi.. Przed tygodniem za bardzo się pośpieszyłem. Wyrzuciłem „Caminho” ze swojej listy, ale nie wyrzuciłem ze swojego odtwarzacza mp3. Kilka przesłuchań w tym tygodniu przekonało mnie, że popełniłem błąd. Może kwiaty powinienem Pani Dorocie wysłać z przeprosinami? (Przynajmniej byłby to jakiś pretekst do nawiązania znajomości
Wraca po krótkiej nieobecności Lao Che.
Pożegnałem dwójkę swoich weteranów. „Ballada dla miłości” i „Ostatnie dni” zapisały piękne karty w historii mojej listy, w podsumowaniach zostaną u mnie na zawsze.
Poczekalnia obrodziła nowościami.
Nosowska, bo kiedy ruszyć z tym utworem jeśli nie teraz.
Believe – dwa przesłuchania wystarczyły na bardzo ładny debiut.
Tv On The Radio – bo nadrabiam ubiegłoroczne zaległości.
Kazik – bo wreszcie przekonałem się do tej wersji.
Coldplay – bo to całkiem udana piosenka jest.
The Last Shadow Puppets – bo ten utwór od kilku dobrych miesięcy czaił się tuż za moją lista, kilka razy był o włos od wejścia na nią. W tym tygodniu wreszcie się udało.
Izrael – bo lubię zaskakiwać. Fanem takiej muzyki nigdy raczej nie zostanę, ale w ostatnim czasie w trakcie moich wojaży po kraju parokroć w gronie starych przyjaciół zmuszony byłem słuchać Izraela (choć nigdy nie była to dla mnie męczarnia), głównie ich starszych nagrań, które mają dla mnie dość duże znaczenie sentymentalne (tak już jest że zawsze gdy słyszę „Płonie Babilon płonie” nogi same rwą mi się do skakania przez ognisko). Przypomniałem sobie, że jakiś czas temu od Tadzia dowiedziałem się o ich reaktywacji, nawet ściągnąłem sobie wówczas najnowszą płytę, z tym że... zapomniałem jej przesłuchać, a potem gdzieś mi się zapodziała, no ale teraz odrobiłem zaległości.

Lista odkurzonych nr 5, 22.1.2009

1 4 2 Czesław Niemen „Człowiek jam niewdzięczny”
2 2 3 Myslovitz „Good day my angel”
3 N 1 Myslovitz & Marek Grechuta „Kraków”
4 1 2 Lao Che „Kanały”
5 8 2 Gary Moore „Empty rooms”
6 6 3 Eva Casidy „Fields of gold”
7 11 2 Breakout „Kamienie”
8 10 3 Marek Grechuta „Wędrówka”
9 12 3 U2 „Angel of harlem”
10 N 1 SBB "Erotyk"
11 N 1 Nirvana „Pennyroyal tea”
12 16 2 Dire Straits „Tunnel of love”
13 3 3 Raz Dwa Trzy „Trudno nie wierzyć w nic”
14 18 2 Pidżama Porno „Droga na Brześć”
15 9 5 Sinead O’Connor & Richard Wright „Reaching for the rail”
16 20 2 Placebo „Song to say goodbye”
17 13 5 RSC „Życie jest teatrem”
18 N 1 Robert Kasprzycki „Niebo do wynajęcia”
19 N 1 Izrael „Płonie Babilon”
20 N 1 Kult "Sowieci"

Przed tygodniem będąc w podróży tę listę ułożyłem nieco później, przez co notowanie nr 4 nie zostało opublikowane. Wygrało w nim Lao Che, nieprzypadkowo...
Na początku tego roku przebywałem w Warszawie w wyjątkowo smutnych okolicznościach, a jakby tego było mi jeszcze mało, znalazłem chwilę czasu by odwiedzić ważne miejsca z okresu powstania (do Muzeum Powstania Warszawskiego jednak nie poszedłem, nie miałem aż tyle wolnego czasu, a nie chciałem tego robić w pośpiechu).
W stolicy bywałem dość często, ale zazwyczaj były to szybkie i bezrefleksyjne wizyty. Tym razem było inaczej. Moja wiedza o powstaniu wyniesiona ze szkoły i samodzielnych poszukiwań była całkiem spora, ale nie będę krył że dopiero płyta Lao Che była dla mnie takim bezpośrednim bodźcem, by głębiej w to wejść, by lepiej zrozumieć co naprawdę się wtedy wydarzyło. Wiem, że mój przypadek nie jest odosobniony, i za to chłopakom wielka chwała. Zrobili dla świadomości młodych ludzi więcej, niż niejeden nauczyciel historii.