Post: #45

5. 241|16 Primal Scream - 2013 (More Light)
odsłuch
5 1 1 2 2 2 3 5 5 5 7 9 9 10 12 17

Spotkanie w przestworzach

Rok 2013 objawiał się również tym, że było kilka utworów które kładły na łopatki od pierwszego spotkania. Tak było w tym przypadku. Szaleni alchemicy z Primal Scream, jak podejrzewam zapewne po jakiejś sesji z wdychaniem helu postanowili połączyć saksofon, który sam z założenia jest instrumentem dętym z potęgą powietrza. Można mniemać, że swoje studio nagraniowe napełnili wyżej wymienionym pierwiastkiem, wyniosło ich na orbitę i w ten sposób osiągnęli niebotyczną przestrzeń, która pozwoliła łaskawie zamknąć się w 9 minutach utworu muzycznego. Jakieś shoegaze’owe naleciałości się pojawiają, noise’u też można się doszukać, do tego już wcześniej wspomniany kapitalny saksofon będący alfą i omegą – istny wybuchowy koktajl Mołotowa.


4. 249|19 Suede - Snowblind (Bloodsports)
odsłuch
16 12 6 4 2 1 1 3 5 5 4 6 7 9 11 11 12 15 20

Rasowy morderca

Dostarczyciele najlepszego gitarowego riffu roku 2013. To musiało być gdzieś zachomikowane głęboko w szufladzie u Bretta. Nie wierzę, że potrafili tak doskonale i bezboleśnie przenieść nas do płyty „Coming Up”. Perfekcyjnie skrojony, nieprześpiewany, pozwalający w pełni wybrzmieć instrumentom. Najlepszy utwór na płycie. O nich i tak jeszcze za chwilę będzie…


3. 369|25 Depeche Mode - Should Be Higher (Delta Machine)
odsłuch
1 1 1 1 1 1 2 2 2 2 3 5 7 4 7 9 8 9 11 10 9 11 13 16 20

O tym jak raz na cztery lata przywalić instant klasykiem

Od dwóch lat marzyło mi się, aby mieć na liście utwór od Depeszów. I doczekałem się. Wiedziałem, że plan czteroletni wyrokował rok 2013 i jak się okazuje, panowie Gore, Gahan i Fletcher swoje ramy czasowe utrzymują w ryzach.

Doskonałe syntezatorowe plamy i komponujący się z nimi przejmujący, dramatyczny, wręcz przeżynający na wskroś wokal Dave’a. Nareszcie czysta produkcja, bez niepotrzebnego efekciarstwa. Żadnych świstów, pierdów czy wciskania jakichś pierdół na siłę. Każda sekunda doskonale przemyślana. Tak brzmi Depeche Mode na jakie liczyłem. Ale do spożywania wyłącznie w wersji albumowej. Radio Edit odarł tego króla z szat. Brakuje wtedy całego budowania nastroju, tych emocji jakie posiada ten utwór. Aha, jeszcze jedna sprawa – to bodaj najlepszy utwór jaki wyszedł spod pióra Dave’a.


2. 384|25 Pet Shop Boys - Love Is a Bourgeois Construct (Electric)
odsłuch
1 1 1 1 1 1 2 2 1 2 5 3 5 6 9 6 8 10 9 10 11 12 10 12 12

czyli o tym jak zamknąć trzy dekady tworzenia w jednej piosence?

Choroba zwana Pet Shop Boys już na dobre opanowała MKD. Może i tym razem nie zwyciężyli w generalnym podsumowaniu, bo i ilość punktów konieczna do osiągnięcia tego zaszczytu została wśrubowana do granic możliwości, to jednak stali się potęgą na miarę mojej listy przebojów.

„Love Is A Bourgeois Construct” – już samo to sformułowanie mówi z kim mamy do czynienia. Nie mówię tylko o samej ironii, ale również o zawarciu w tytule klucza wokół którego będziemy się obracać. Nikt inny jak PSB czegoś takiego by nie wymyślił. Piosenka obrastała legendą wśród recenzentów, którzy krzyczeli, że to ich najlepszy utwór od lat ‘90! Przy takich opiniach, ciekawość korciła jak nigdy, ale udało mi się przetrwać – nie sprawdziłem żadnego fragmentu aż do wycieku całej płyty.

A utwór okazał się być czymś kompletnie szalonym i tak bardzo zatopionym w twórczości PSB, że niemożliwym jest pomylić to z czymkolwiek innym. Ten utwór to kolejne przeobrażenie pomysłów jakie można spotkać w „A Red Letter Day”, „The Sodom And Gomorrah Show”, „Go West”. Myślę, że nawet jakieś reminiscencje „It's a Sin” nawet da się dostrzec. Dodatkowo ten orkiestralny przepych, z szczególnym spojrzeniem na smyczki, które tak bardzo znane są ich w twórczości i jeszcze te tradycyjne chórki („aaaauuuauauuauaaa” jakkolwiek to głupio wygląda :mrgreen. Euforyczna barokowa , arystokratyczna, bajecznie chwytliwa melodia, jakieś kompletnie szalone przejście, nigdy wcześniej niesłyszane u nich. Totalne szaleństwo. W takim stylu wchodzi się do obowiązkowego kanonu!


1. 419|30 Suede - It Starts and Ends With You (Bloodsports)
odsłuch
2 1 1 1 3 3 2 4 6 6 9 6 7 10 8 5 1 2 6 6 7 8 7 10 10 13 15 15 17 20

„Powiedz Stary gdzieś Ty był?”

Gdybym znał ich wcześniej to zacząłbym od słów: „Jak ja się za nimi stęskniłem!” No ale tak nie było. Na początku 2013 roku, w mojej świadomości przebywały jedynie szczątkowe informacje, że taki zespól istnieje, należy do wielkiej czwórki britpopu i nagrał słodziutką niczym lukier pioseneczkę „Beautiful Ones”. Bieda, wstyd. Generalnie „idź się schowaj” jak to mówią. I przychodzi styczeń 2013. Mamy „Barriers”, które zwiastuje, że Suede wyciąga - wydawałoby się zardzewiałe - karabiny z szafy. I będzie miało sporo do powiedzenia! No ale to tylko przedsmak, trzeba czekać na danie główne w postaci singla. I jest! Na jakimś chińskim, czy innym kompletnie egzotycznym portalu, ale jest!

Pierwszy odsłuch mnie powalił. Britpop bardziej krwisty niż surowe mięso. Pełnoprawny zarówno z krwi, kości i myśli przewodniej. Te gitary wyrwane z lat 90, ten chóralny śpiew, z klasycznym odejściem na koniec utworu. Rany julek, jakbym spotkał dawno niewidzianego przyjaciela! Tylko właśnie… jak mogę mówić o przyjacielu z starych czasów skoro zespół wciąż dla mnie jest enigmatyczny. No to trzeba było szybko nadrabiać swoje braki. A później? A później to się potoczyło w bardzo podobny sposób jak z PSB w roku 2012.

Wracając do utworu, dokonał rzeczy niebywałej, w momencie gdy inni kończą swoje kariery na liście, ten nabrał niebywałego wiatru w żagle. Dotrzeć ponownie na szczyt w 17 tygodniu, przy tak niewielkiej liście jaką mam to niesamowity sukces i bardzo możliwe, że już nigdy nie zostanie powtórzony.

Został mi jeszcze jeden wątek, który chciałbym poruszyć. Po odsłuchu „Bloodsports” napisałem, że zrobią podobny szum jaki dokonało Garbage w 2012. Tak wielki potencjał dostrzegałem w tej płycie. I chociaż ostatecznie aż tak pięknie nie było, to przynajmniej na mojej liście rok 2013 należał do Suede!

P.S.
28 lutego 2013 o „It Starts And Ends With You” napisałem:

Cytat:Nie no, po prostu mam takie przeczucie, że jeszcze pojawi się w tym roku coś co nie pozostawi żadnych złudzeń rywalom. I to nie jest Suede.

No i cóż ja mogę teraz powiedzieć…