Post: #241

3. Nine Inch Nails - The Downward Spiral (1994)



Na pewnym etapie życia nie mogłem żyć bez tej muzyki. Utożsamiałem się z nią, cały czulem się bohaterem tego dziwnego świata, miałem wrażenie, jakbym współuczestniczył w tych wszystkich opisywanych przez Reznora okrucieństwach, jakbym siedział w jego głowie. Reznor jest tak na prawdę wyrzutem sumienia wielu pysznych ludzi, którzy żyją w przekonaniu, że są usprawiedliwieni i rozgrzeszenia. Plyta Dawnward spiral jest zapisem apokalipsy, jaką jest w stanie stworzyć człowiek w konfrontacji z bliźnim. Silnie emocjonalna płyta. Muzycznie to wielki przełom, potężne uderzenie prosto w nos. Jest moc wczesnego rocka industrialnego, ale jest i nowoczesne finezja, jakieś bardzo charakterystyczne dla NIN pejzaże muzyczne, które znakomicie się sprzedały o filmu o Urodzonych Mordercach. Wlaśnie ta szkoła kombinowania z brzmieniami, wyrafinowane elektroniczne brzmienia, wraz zeznakomitym operowaniem stołem mikserskim i automatem perkusyjnym dały tak niepowtarzalny efekt. Bezprecedensowe jest też budowanie piosenek, to nie jest typowa piosenka, coś bardzo oryginlanego i nie dajacego się podrobić.
Cytując swoja recenzje wcześniejszą: Czy ktoś chciał stracić słuch? Nie ma takich ludzi. Człowiek stworzon jest by kochać. I look down at where you're standing. To jedna z piosenek mojego życia, to buldożer moich małżowin. Gdy będę głuchy, będę wiedział komu wysłać fakturę za ślimaki. W ogóle film z którego pochodzi ten hałas mnie rozbroił zupełnie. Każdy kiedyś był młody i oglądał dziwne filmy. Moim filmem na tapecie był Natural born Killers. Olivier Stone do współpracy zaprosił Trenta nie bez kozery – to człowiek , który jak mało kto potrafi czuć emocje, który agresję potrafi zapisać nutowo. Który tworzy tak niesamowite melodie, tak niepowtarzalne i tak wstrząsające. Hałas i zło – rzeknie maluczki – no i błąd. Bo jest i liryczne Hurt, posępne, spokojne Piggy. Jest pokręcony cover Joy division Dead Souls, jest kompletnie nieokiełznany – prawie mój ulubiony - March Of The Pigs, jest chory Mr. Self Destruct, ale przecież mamy taneczne niemalże The Hand That Feeds, cudowne Closer, dudniące chorobą Deep. Jest niemalże trashmetalowe Happiness in Slavery – z prekursorskim, sadystycznym teledyskiem, jest narkotyczny The Fragile. The Downward Spiral – płyta, której człowiek ceniący nietuzinkowe dźwięki nie może nie znać. Choć tak naprawdę moment kiedy poznałem Nine Inch nails – na z-rocku - March Of The Pigs uważam za święto i każda płyta stworzona przez trenta okraszona jest czymś takim ….. Trent mówi i trąci o przemocy, o alkoholizmie, o narkomanii, o rzeczach, które trawią ludzi. Nie mówi o pierdołach, miłości i kwiatkach. NIN – moja obsesja muzyczna. Jedna z największych rzeczy jakie odkryłem, jedna z najbardziej niezwykłych zjawisk jakie przetoczyły się przez moje małżowiny. Moja chora miłość. Moja choroba.


- March of the Pigs
- Closer
- Piggy