Post: #39

125. Pulp - Different Class (1995)



Jarvis założył Pulp w 1978 roku, ale do nich należały lata 90-te. Mieszanka rocka, popu, disco okraszone nonszalancją i teatralna manierą na Different Class robi wrażenie po dzień dzisiejszy. Klasyka Britpopu.

- F.E.E.L.I.N.G.C.A.L.L.E.D.L.O.V.E
- Underwear
- Common People

124. Pride & Glory - Pride & Glory (1994)



Chyba najlepsza hardrockowa płyta, jaką słyszałem. Żywioł gitarowy okraszony southern rockiem i genialnymi solówkami Zakka Wyle'a. Nigdy przedtem, ani nigdy potem nikt w tej stylistyce nie brzmiał tak autentycznie, świeżo i spontanicznie. Nie tylko dla kowbojów.

- Horse Called War
- The Chosen One
- Losin' Your Mind

123. Idiot Pilot - Strange We Should Meet Here (2004)



Moim zdaniem totalnie niezauważona płyta. Niesłusznie. Niektórzy nazwali ich następcami Radiohead, ale z tym, że Idiot Pilot nie stronili od bardzo ciężkiej i agresywnej ekspresji. Niezwykła rzecz, ale zakwaszona do granic mozliwości.

- Spark Plug
- To Buy a Gun
- Arrhythmia

122. The Stranglers - La Folie (1981)



Jedna z najbardziej niezwykłych kapel, jakie poznałem. W przeciągu swojej niezwykłej kariery przeszli spore rewolty stylistyczne. La Folie wydaje się naturalnym pomostem miedzy starym a nowym. Przemyślana płyta w każdym calu, w której nie brakuje odrobiny szaleństwa.

- Golden Brown
- Everybody Loves You When You're Dead
- Pin Up

121. King Crimson - In the Court of the Crimson King (1969)



Najdziwniejszy wybór dziobasa. Stara płyta, z piosenkami po 6 minut i więcej, z odniesieniami do jazzu. Ale gdy puszczaliśmy wieczorem na imprezach w akademiku, to każdy siedział bez słowa i słuchał. Nie mogąc uwierzyć w to co słyszy.

- I Talk to the Wind
- Epitaph
- The Court of the Crimson King