Post: #461

kajman napisał(a):To akurat przypadek. Jadę wg dat polskich premier.

To się ułożyło!

Post: #462

A gdyby nie ten film dla dzieci to byłoby sześć w kolejności alfabetycznej. Ale nawet gdyby tak nie było to i tak byłby koniec serii, bo kolejny będzie na C. Pewnie jutro.

Post: #463

Chrzciny
Za okazję do pogodzenia rodziny kobieta uważa chrzciny dziecka najmłodszej córki, która jednak nie chce zdradzić, kto jest jego ojcem. Tego dnia zostaje wprowadzony stan wojenny i kobieta postanawia ukryć tą wiadomość uważając ją za przeszkodę w realizacji jej planów. Jak na komedię film jest przyciężki i ostatecznie doprowadza do smutnych wniosków, które reżyser chce ułagodzić sceną końcową. Ocena to sześć.

Post: #464

thestranglers napisał(a):na pewno 2021?

tak, tak, wtedy widziałem go na nowych horyzontach; data polskiej premiery kinowej to był jakiś absurd; swoją drogą sprawdziłem, że jednak był drugi, ale z perspektywy czasu myślę o nim jako o zwycięzcy

kajman napisał(a):Ucztę Babette

mityczna uczta babette! ja chyba w końcu kiedyś to zobaczyłem, ale nic z niego nie pamiętam

Post: #465

AKT! napisał(a):nic z niego nie pamiętam

Ja też już nie tak dużo, ale klimat kluczowej (bardzo długiej) sceny to coś co wryło się w moją pamięć na zawsze.
Nie cudzołóż i nie kradnij
Są tematy, które różnicują łbowiczów skrajnie. Tutaj uczynił to tak naprawdę pozorny atak na Kościół. Jeden przegięty gorliwy pseudokatolik i jeden niekoniecznie idealny ksiądz dali 30% ocen skrajnych. A poza tym mamy czarną komedię przyjemnie pomyślaną, ale niestety z kilkoma bezsensownymi zrealizowanymi scenami (np zwolnienia i przyspieszenia) który zdecydowanie psuły film z fajnie pomieszaną chronologią. A tak tylko pięć.

Post: #466

Do ostatniej kości
Kanibalizm nie jest tutaj otoczką mającą wzbudzić zainteresowanie publiczności. Jest sednem filmu. Pozwala na postawienie wielu ciekawych pytań. Czy można się przed nim obronić? Jak uzasadnić realizację potrzeby? Czy są sensowne kryteria doboru ofiar? Ale także jak sobie radzić z kanibalizmem bliskich osób? W tym filmie mamy różne typy kanibali i różne postawy. Mamy też potrzebę przełamania samotności i jej realizację. W sumie potraktowanie tematu na pewno nie jest płytkie. Bardzo dobrze wypada też wpisania tego wszystkiego w konwencję kina drogi i w poszukiwania źródeł. Jak dla mnie film na osiem.

Post: #467

Dziwny świat
W Avatarze przeszkadzała mi mała inwencja twórców w zakresie tworzenia roślin i zwierząt. W zasadzie wszystko było nieco podrasowaną i mocno pokolorowaną wersją ziemskich istot (niekoniecznie rzeczywiście istniejących). Tutaj twórcy wykazali się znacznie dalej idącą pomysłowością, chociaż jak się później okazało w mniejszym stopniu niż się to początkowo wydawało. Ale i tak wszystko w podziemnym świecie, do którego w pewnym momencie trafili, cieszyło oko. Chociaż w zasadzie twórcy przykładali chyba do problemów więzi (rodzinnych, ale nie tylko) to mnie bardziej fascynowały chwyty fabularne. Mam nadzieję, że zbyt dużo nie zdradzę (a pewnie mało kto będzie chciał to obejrzeć), ale jest jedna kapitalna i przynajmniej dla mnie niespodziewana przewrotka. Ogólnie film bez problemu łapie się na siódemkę.

Post: #468

Święta inaczej
Matka rodziny mając przed sobą niespodziewanie samotne święta rusza w Polskę. Na jej poszukiwania (daruję sobie wyjaśnienia dlaczego) wyruszają syn i córka, ona taxówką, on z parą szkolnych kolegów. Te trzy wątki przeplatają się wzajemnie, a przy okazji skaczemy po różnych konwencjach z impresją na temat Lśnienia włącznie. Specjalnych przegięć nie ma, za śmiesznie też nie jest, akcje toczy się dosyć wartko. Można się odprężyć, za co sześć.

No z listopadem koniec. Wkrótce wkroczę do grudnia.

Post: #469

Dzika noc
Rozpadające się małżeństwo postanawia dla dobra córki spędzić święta w domu niesamowicie bogatej matki męża. Przypadkowo zostaje tam uwięziony Mikołaj. Na dom napada grupa przestępców. Na prośbę dziewczynki Mikołaj wkracza do akcji, początkowo niepewnie, ale potem mocno się rozkręca, a dziewczyna wspomaga go w stylu Kevina. Niezłe połączenie dwóch różnych gatunków kina, za co otrzymuje sześć.

Post: #470

Wielki zielony krokodyl domowy
Rodzina przeprowadza się do nowego mieszkania, w którym syn niespodziewanie spotyka na strychu krokodyla, który nie dość że jest przyjaźnie nastawiony to jeszcze wykazuje się talentem wokalnym. Zaprzyjaźnia się najpierw z chłopcem, potem z jego rodzicami wnosząc radość w ich życie. W dodatku perski kot złośliwego sąsiada woli ich towarzystwo niż swojego właściciela. Sympatyczna komedia rodzinna, którą oceniam na sześć (chociaż brałem pod uwagę wyższą ocenę).

Post: #471

Uwolnić Poly
Dziewczynka postanawia uwolnić kucyka gnębionego przez dyrektora cyrku. Dalej chyba nie ma co pisać. Sztampa w bardzo przeciętnym wykonaniu. Cztery.

Post: #472

To na Sebastosie było wcześniej, ale jakoś się rąbnąłem przy kopiowaniu. Ale czy kolejność jest istotna?
Kierunek: Księżyc!
Mamy film nieładny, nieprawdopodobny, z marną fabułą. Może nie jestem dzieckiem, ale jakoś nie wydaje mi się, że mógłby jakieś zachwycić. Postacie są wydumane, rozwiązania sytuacji prostackie, a morały nie powalają. Cztery.

Post: #473

Wielka ucieczka
Jakoś się zebrały po kolei filmy dla młodszych, przy czym ten jest dla sporo starszych niż poprzednie. Opowieść to z przesłaniem, a nawet z kilkoma. Rodzeństwo z przyjacielem odnajdują w czasie wojny amerykańskiego żołnierza, murzyna. To punkt wyjścia do ciekawej powieści, której potencjał moim zdaniem nie do końca został wykorzystany. I za to dostaje sześć.

Post: #474

Avatar: Istota wody
Nie spodziewałem się wiele po tym filmie. Dostałem tak jak się spodziewałem nowe wariacje na temat ziemskich zwierząt z przerośniętym wielorybem na czele. Otrzymałem też sporo nic nie wnoszących do akcji scen, mnóstwo naiwności głównych i mniej istotnych bohaterów, do tego sporo solidarności rodzinnej i sceny akcji no i w tym wszystkim zatrzęsienie efektów specjalnych. No i zapowiedź kolejnej części. W sumie ładnie, ale przez sporą część nudno i zdecydowanie bez zaskoczeń. Mocne, bo mocne, ale tylko pięć.

Post: #475

Fabelmanowie
Jest to opowieść o rodzeniu się pasji filmowej u młodego człowieka. Od pierwszego filmu obejrzanego filmu, od pierwszego nagrania kamerą ojca do coraz dojrzalszych prób filmowych. A w tle pierwsza miłość, prześladowania rasowe i jako równorzędny wątek opowieść o rodzinie. Dwa główne wątki nakładają się na siebie opierając się na kontraście postaw rodziców. To, co napisałem nie wyczerpuje tematu (po części dlatego, że musiałbym spoilerować). Dodam do tego dobre aktorstwo ze świetną (chociaż epizodyczną rolą) wujka Borysa. Wszystko razem składa się na ósemkę.

Post: #476

Wiesz, że "Fabelmanowie" to w istocie wariacja na temat dorastania Spielberga? (nie wiem ile tam jest prawdy, ale zdaje się, że niemało)

Post: #477

Coś gdzieś czytałem, że są wątki autobiograficzne (co akurat wydaje się dosyć oczywiste), ale chyba na szczęście twórczo je opracował.

Post: #478

o, byłem wczoraj na fabelmanach i też daję ósemkę; bardzo ciepła saga rodzinna, ale wcale nie przesłodzona, świetnie zagrana i dobrze wyreżyserowana; najlepszy spielberg od łohoho

Post: #479

Pan Zabawka
Przypuszczalnie miała być to mądra komedia, ale cały ładunek mądrości był przekazywany przez ewidentnie głupkowatego faceta, który przedtem był bohaterem prymitywnych gagów. Przez to traciła wiarygodność przekazywanych przez niego treści. Mimo wszystko oglądało się większość filmu przyjemnie więc zaszaleję i dam cztery.

Post: #480

Tak się złożyło, że w jednym z toruńskich kin grali starocie, które chciałem sobie przypomnieć.
Z zimną krwią
Film został oparty na faktycznie popełnionym morderstwie i swego czasu zrobił na mnie bardzo duże wrażenie. Teraz jednak nieco mnie rozczarował. Za mało skupiał się na dwójce głównych bohaterów, za bardzo ślizgał się na powierzchni i przede wszystkim zbyt dużo uwagi poświęcał śledztwu. Wszystko to spowodowało, że dałem mu tylko sześć.