Post: #18

Faktycznie, twórczość zespołu z mojego punktu widzenia to "nudy na pudy". Niby jest trochę pieprznięcia, niby trochę ballad, ładne solówki, przyjemny wokal, ale zasadniczo wszystko strasznie przegadane (a płyty jako całość to już w ogóle dramat pod tym względem, szczególnie te starsze, za długie są o 20-30 minut) i jakoś takie puste w środku. Krótko mówiąc idealny przykład i argument dla każdego, kto mówi że współczesny progresywny rock zjadł 5 razy własny ogon i nic nowego nie potrafi zaprezentować.

W dodatku śpiewają po angielsku, więc nie wiem o czym, wokal ma barwę może za bardzo przyjemną, płynie sobie gdzieś w tej muzyce, ale za bardzo w niej znika, przez co w ogóle nie skupiam się żeby słuchać tych tekstów. Okrągła produkcja dodaje swoje tej nudy.

Wielokrotnie chciałem, żeby mi się spodobali, ale niestety mają dla mnie kompletnie niezapamiętywalne numery, wszystko rozpływa się w jakiejś bezkształtnej pseudoprogresywnej magmie. Może na żywo jest lepiej i ta muzyka wtedy żyje, a nie jest takim plastikiem, może na żywo dałbym im szansę.
Jakiś taki postprogresywny poprock.

Najlepszym przykładem dla mnie jest ten ich pierwszy singiel z ostatniej płyty: za pierwszym razem słuchałem z ciekawością, choć początek przyznam nieco mnie od razu odstraszył, takie harcerskie gitarowe rzępolenie przy ognisku ale bez żadnej ikry, jednak liczyłem że coś się wydarzy dalej. Za drugim razem wiedziałem już, że niestety nic się tam nie wydarzy i z trudem do końca dosłuchałem. A jak sobie uświadomiłem, że to pewnie będzie na LPP3 z pół roku albo dłużej straszyć, to od razu odhaczyłem jako jeden z większych listowych koszmarów roku. Raz czy dwa razy dosłownie przy tym zasnąłem, jak leciało rano w poniedziałek a ja jechałem autobusem do pracy.

Może taki szybki przegląd przez ich twórczość w ramach tego topu sprawi, że coś ciekawego od nich poznam, ale na ten moment to mam nastawienie że 10-ki nie zbiorę.