Post: #64

Artur.O napisał(a):neo01 napisał(a):  
Napisałem Ci jakie są punkty wspólne.
No wiesz, "brudne granie w otoczce ładnych melodii" jest tyle ogólne, co niekoniecznie trafione - Mudhoney, samonazwowe AIC czy pierwsze dwie Soundgarden wcale bardzo melodyjne nie są, a "brudu" u Pearl Jam jest tyle co u Aerosmith w podobnym czasie. Dopisałbym jeszcze swoistą "chropowatość" wokali, choć to z kolei nie pasuje do Soundgarden. Może pozostaje jeszcze bardzo surowy styl produkcji, ale to nie do końca cecha samego grania tych zespołów, tylko brzmienia nagrania. Jak widać, ciężko znaleźć jakieś konkrety, które pasowałyby do całego grunge'u, choć wzajemne inspiracje bez wątpienia były.

Coś Ci się pomyliło, bo ja tu pisałem tylko o podobieństwach tych dwóch płyt, nawet nie dwóch kapel, a co dopiero całego nurtu nazywanego grunge!

Artur.O napisał(a):Cytat:
Ty bardziej siedzisz w tej stylistyce
Kluczem jest raczej z grubsza znanie wielu różnych stylów. W tym takie, które niekoniecznie były w Polsce promowane.

Tak, to właściwie miałem na myśli. Bo mogę powiedzieć, że o ile to bardzo bliska mi stylistyka, tak te niszowe inspiracje znam bardzo pobieżnie, jeśli w ogóle

Artur.O napisał(a):Cytat:
ale na litość boską, nie mów, że te płyty nie mają ze sobą nic wspólnego
Racja, obie są brudnym rockowym graniem z melodiami.

No i dobrze, chociaż można by znaleźć więcej podobieństw. Jednak coś muszę Ci przyznać: niewątpliwie u AIC inspiracją jest doom-metal i okolice, u Nirvany punk. Ale gdyby aż tak bardzo na to nie patrzeć, a bardziej na pewne spojrzenie na muzykę, sposób grania, szczerość przekazu, jednak pewna off-owość od głównego nurtu rock and rolla reprezentowanego wtedy przez Gunsów, na takiej zasadzie są te podobieństwa.