Post: #68

#180. "Carry Me Back to an Old Virginny" by Alma Gluck (1915)
(—) "Carry Me Back to an Old Virginny" / "Old Black Joe" 12"
No i jest! Najstarsze nagranie w topie, datowane aż na rok 1915. Jeśli macie wątpliwości - nie, to nie jest żaden wyścig z samym sobą na wyszukiwanie i umieszczanie co roku coraz starszych piosenek. Nawet nie wiecie ile radości sprawia mi słuchanie tej muzyki. "Carry Me Back to an Old Virginny" to wyjątkowa melodia. Melodia, którą prawdopodobnie gdzieś słyszałem, bo to w pewnym okresie był dość popularny utwór, zresztą bardzo mocno zakorzeniony w tradycji amerykańskiej piosenki. Napisany w 1978 roku przez Afroamerykanina Jamesa A. Blanda opowiada historię byłego niewolnik, który po latach z rozrzewnieniem wspomina swoich gospodarzy i dni na służbie u nich. Utwór w owym czasie wzbudził niemałe kontrowersje, bo najpewniej cały tekst jest mocno ironiczny. Wersja Almy Gluck, amerykańskiej divy operowej była pierwszym singlem w historii muzyki rozrywkowej, który sprzedał się w nakładzie ponad miliona egzemplarzy! Ale nie to wszystko jest najważniejsze. Najważniejsza jest sama piosenka, która ma w sobie coś bardzo magicznego i niewyrażalnego, na tyle, że zakochałem się w niej od pierwszego odsłuchu, a nadal nie potrafię jej opisać.


#179. "Tell Him" by Lauryn Hill (1998)
(#63) The Miseducation of Lauryn Hill


#178. "Can You Feel It" by The Jacksons (1980)
(—) Triumph
Zawsze miałem lekką słabość do takich dyskotekowych aranżacji, ale tylko jeśli utwór, który za nią stał był dobry. Ten jest rewelacyjny, więc jego brzmienie w stylu późnych lat 70tych, nie tylko mi nie przeszkadza, ale nawet sporo daje. Chociaż po śmierci Michaela słuchałem trochę The Jacksons, to jakoś żadne inne ich nagranie nie zaczepiło się mnie tak jako to. Idealny numer na rozpoczęcie i zakończenie dnia. Zawsze wprawia mnie w dobry nastrój. Obrazek powyżej pochodzi z tylnej okładki płyty Triumph.


#177. "Smokestack Lightning" by Howlin' Wolf (1968)
(—) The Howlin' Wolf Album
Zawsze najwięcej czasu w przygotowaniu kolejnej piątki piosenek do TWC zajmuje mi znalezienie i wyedytowanie odpowiednich ilustracji. Mógłbym tego nie robić, ale wychodzę z założenia, że jeśli już coś robić, to robić to dobrze. Wspominam o tym tutaj, bo fotografia, którą wykorzystałem przy Howlin' Wolfie jest chyba jednym z najlepszych muzycznych zdjęć jakie znam. Sam Howlin' Wolf jest zresztą (od niedawna) moim absolutnym ulubieńcem z Chess Records, a jego The Howlin' Wolf Album to bez wahania mój ulubiony bluesowy album wszech czasów. Połowa lat 60tych to okres, kiedy masowo zaczęto przerzucać się na gitary elektryczne, także w bluesie. I chociaż napis na okładce tej płyty głosi paradoksalnie "The is Howlin' Wolf's new album. He doesn't like it. He didn't like his electric guitar at first either.", to ja uwielbiam właśnie to lekko psychodeliczne, mieszające w głowie, lekko słoniowate brzmienie. Większość piosenek nagranych na tę płytę było już wcześniej wydanych w wersjach akustycznych, ale cholera żadna z tamtych nie jest w stanie dorównać geniuszowi tych elektrycznych. To naprawdę rewelacyjna płyta, a "Smokestack Lightning" jest wisienką na szczycie tortu!

Inne utwory Howlin' Wolfa:
#263. (—) "Spoonful" (1968)


#176. "Alone Again Or" by Love (1967)
(—) Forever Changes
Na początku miałem opory co do lekko meksykańskiego feelingu w tej piosence, ale jakoś tak już jest, że jeśli na początku nie jest się przekonanym, to jeśli ostatecznie się przekona, to już na tyle, że piosenka nigdy się nie znudzi, a jeszcze prawdopodobnie trafi do grona ulubionych. Tak było i tym razem. "Alone Again Or" to tacy amerykańscy psychodeliczno-rockowi mariachi, naprawdę solidna akustyczna piosenka. I ta uwodzicielska trąbka po refrenie - wszystko wspaniale współgra, a przy tym jest wiele ciekawych przejść, prawie jak w "The Little Girl Is Once Knew" Beach Boysów, ale bardziej koherentnie.