Post: #1

"Ofelia" Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej nagrane współpracy z Katarzyną Nosowską to kolejny singiel Sanah.

Post: #2

Szymek79 napisał(a):Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej

Wchodząc zastanawiałem się czy to będzie jakieś tłumaczenie Szekspira. W każdym razie muzycznie to jedno z najgorszych ostatnio dokonań Sanah (oby nie dorzucili tego przez Nosowską do zestawu LP357), a do tego maniera artystki w tym utworze wyjątkowo mocno rzuca się w uszy. Zero.

Post: #3

Obok "Maja1939" to chyba najlepszy z tych numerów prezentowanych w czwartki przez Sanah. Zaskoczyło mnie, że tak mało Nosowskiej, cały czas na nią czekałem żeby przejęła wokal i to nie nastąpiło. Ale to jest jakaś myśl, w przypadku numeru z Jopek kontrast wokalny między paniami jest wyjątkowo dotkliwy, Anna Maria zjada Zuzannę bez popitki.
Szkoda, że na sam koniec nie wydłużono numeru w ten sposób, żeby weszła część instrumentalna, gdzie byłby jakiś mocny beat i gęste plamy syntezatorów (takie muzyczne wybudzenie z tego leżenia) - już to słyszę w głowie, wtedy na pewno byłby najlepszy z tych kawałków.

Post: #4

Gdzie tu w ogóle jest Nosowska, jakoś jej nie wychwyciłem w tym natłoku dziwnych dźwięków.
Rozumiem pomysł, ale wykonanie imo fatalne, zupełnie niesłuchalne jak dla mnie.

Post: #5

Miszon napisał(a):Obok "Maja1939" to chyba najlepszy z tych numerów prezentowanych w czwartki przez Sanah.

Dwa najlepsze dla Ciebie to dwa najgorsze dla mnie.

Post: #6

No bo ja patrzę na to, żeby muzyka była ciekawa, a ty na instrumentarium i jak słyszysz elektronikę, to uciekasz.
A Sanah jest lepsza w elektronice, niż w akustycznych klimatach (z kilkoma wyjątkami).

neo01 napisał(a):Gdzie tu w ogóle jest Nosowska, jakoś jej nie wychwyciłem w tym natłoku dziwnych dźwięków.

Robi chórki.
Natłoku dźwięków to tu nie ma, właśnie szkoda, że na koniec nie ma natłoku dźwięków, tylko cały czas jest tak nastrojowo i delikatnie.

Post: #7

Może źle się wyraziłem. Po prostu mnie te dźwięki przytłaczają, a fakt, że są tak jednostajne to już w ogóle jest dobijające.

Post: #8

To jest akurat ciekawy koncept, że są jednostajne, bo rezonują z tekstem. Ale brakuje mi jakiegoś stopniowania napięcia, a potem jego rozładowania. W piosenkach najlepiej, tak w strukturze utworu, jak też warstwie harmonicznej, działa schemat "tension-release", daje to naszemu mózgowi przyjemne doznania. Tu tego nie ma i faktycznie może to nudzić/irytować. Jest zbyt monotonnie.
Ale ogólnie i tak jeden z lepszych kawałków z tych, które ostatnio zaprezentowała.

Post: #9

Chciałbym, by ktoś w końcu zatrzymał tę karuzelę.

Post: #10

Haha, coś w tym jest. Ona myśli, że jak będzie nagrywać tak często jak Beatlesi, to wszystko będzie wspaniałe.
No nie, to tak nie działa.
Najbardziej mnie dziwi, że zebrało się tyle sławnych nazwisk z różnych kręgów, które z nią nagrywają. Czy aż taka jest z tego kasa? Czy ona ma taką cudowną osobowość, że nie sposób odmówić? Czy to jest po prostu modne? Czy nikt nie widzi, że to jest raczej miałkie artystycznie?