Post: #157

Yacy napisał(a):a dla mnie jedna różnica, bo po meczu z Brazylią ryczałem
a dziś daleko mi do tego

heh, ja też. Nie płakałem na Euro 2016 po Portugalii (po Szwajcarii owszem), czułem wtedy dumę.
Dzisiaj to nie była duma, raczej spokój, nie było łez, jak po Arabii i Argentynie, choć w tym drugim przypadku bardziej z emocjonalnego wyczerpania), bo ten mecz był nagrodą a nie karą. Dania, Belgia czy Niemcy już od paru dni w kapciach.
Nawet na żarty zaraz po tych karnych człowiek umiał się zdobyć ( chyba nikt na to nie zwrócił uwagi, ale gdyby i za drugim razem Robertowi się nie udało to Lloris wyleciałby z boiska, bo znowu wyszedł metr przed linię i druga żółta).
Warto też powiedzieć, że dzisiaj wyszliśmy tym samym ustawieniem i praktycznie tym samym wyjściowym składem (Franek za Zalewskiego) co na Meksyk.
Najlepszy mundial w życiu.
Dzięki Panowie.