Post: #186

kajman napisał(a):Przerwałem sobie słuchanie Clannad żeby posłuchać co tutaj ciekawego.

ojej, dziękuję (i przepraszam) </3

kajman napisał(a):wyjątkiem był mój ulubiony fragment wiersza, który w oryginale brzmiał "to się zdarzyło w czerwcu albo umarłemu"

faktycznie zmiana na minus, ale wersja z "komuś innemu" też zawsze mnie chwytała

kajman napisał(a):A z tego filmu pochodzi moja ulubiona przedwojenna piosenka.

"ach jak przyjemnie"?

kajman napisał(a):Tutaj początek zapowiadał coś dobrego, ale potem też nie dałem razy przejść w całości.

a ja lubię to melodramatyczne stopniowanie napięcia i tę wybuchającą końcówkę najbardziej

kajman napisał(a):Muzycznie na pewno z tych lepszych utworów Wojtka.

nooo tekstowo przecież też; rymowankowe, ale z jakże ładną puentą

kajman napisał(a):Swoją drogą nie sprawdzałem autora słów, ale zdziwiłbym się, gdyby to nie była Czubaszek.

nooo czubaszek jak nic

Dyfeomorfizm napisał(a):jako miłośnik kultur lokalnych i przeciwnik większości przejawów globalizacji mogę z czystym sumieniem rzec, że co wolno muzyce japońskiej, niekoniecznie wolno polskiej (ale mogę również rzec, bez dopisywania ideologii, że przemyk znam słabo, a czasem zdarza mi się, że dopiero jak dobrze poznam twórczość artysty w skali makro to zaczynam doceniać mikroelementy)

ja miałem taki okres, że słyszałem i wyłapywałem mnóstwo paraleli w muzyce lat 70. czy 80.; tylko potem w latach 90. w japonii nadal robiono rzeczy fajne i szalone, a w polsce wszyscy poszli w smutaśny radiowy pop/rock; dzisiaj myślę, że więcej jednak było różnic, ale przede wszystkim skala jest nieporównywalna -- w japonii nagrywano też masę smutnych, nudnych, wtórnych rzeczy obok tych, które mnie zafascynowały; to była taka luźna, żartobliwa zresztą refleksja bez żadnego większego przełożenia na cokolwiek