Post: #1488

Z kilkudniowym opóźnieniem, bo wcześniej jakoś nie miałem nastroju...

Adam kończy karierę... Chyba tak, chyba jednak wolałbym, żeby to w takim momencie się stało jak się stało, przy takiej formie. Zawsze będziemy go pamiętać jako największego mistrza! Czy miałbym kończyć tak jak Kuettel?
Skoki w ostatnich latach stały się bardzo popularne, ogromnie dużo ludzi zaczęło je oglądać. Ja oglądam skoki od dziecka, od zawsze. Pamiętam jak z tatą oglądaliśmy i robiliśmy konkursy na zgadywanie ile kto skoczył. Emocje były wielkie, bo przecież czasem Piotr Fijas łapał się do pierwszej dziesiątki. Matti Nykaenen był bezkonkurencyjny, Pavel Ploc znakomity, Primoz Ulaga, Jens Weissflog, a moim pierwszym ulubieńcem był Ernst Vettori. Potem Piotr Fijas zakończył karierę i dodatkowych emocji związanych ze startami naszych było mniej, bo sukcesem było gdy Jak Kowal zakwalifikował się do drugiej serii. Potem Jan Bokloev zaczął tak dziwnie skakać i sędziowie strasznie nisko go oceniali. A nie wszyscy latali tak daleko. Eddie Edwards nadawał wielkiego kolorytu. Potem pojawili się nowi zawodnicy, u nas w kadrze też. Taki młody Adam Małysz zaczął skakać w Pucharze Świata. Kibicowałem mu, bo to mój rówieśnik, półtora miesiąca młodszy ode mnie. Potem stało się coś niewiarygodnego i wygrał konkurs w Pucharze Świata! Formę trzeba było ustatkować i w następnych sezonach tak dobrze już nie było. Aż przyszedł TAMTEN sezon. Podobno znakomicie skakał i były wielkie apetyty. Pierwszy konkurs - dyskwalifikacja za kombinezon. Potem chyba coś tam odwołali i z dużą prędkością zbliżał się Turniej Czterech Skoczni. Pamiętałem jak jechałem w metrze i czytałem Przegląd Sportowy, w którym pisali, że Adam ma szansę powalczyć może nawet o podium tego Turnieju. Tak powalczył, że zmasakrował konkurencję! Chyba do tej pory nikt w czasie T4S nie uzyskał większej przewagi na koniec turnieju. Kolejne zwycięstwa przychodziły niemal z dziecinną łatwością. W jednym z konkursów wygrał z przewagą 45 pktów, co do tej pory jest rekordem! 45 punktów! Toż to 25 metrów przewagi!! Adam jest wielki! Adam Wielkisz. Skoki bez Adama też będę oglądać, bo oglądam je od zawsze. I nie da się słowami oddać ile emocje Adam dał, ile chwil wielkiej radości! DZIĘKUJĘ!!!

A i tak są osoby które Adamowi zawdzięczają więcej. Choć nie bezpośrednio. Kiedyś sympatia do skoków sprawiła, że planując zimowy urlop postanowiliśmy z kolegą pojechać do Zakopanego, a termin wybraliśmy taki, żeby załapać się na Uniwersjadę. Pamiętam ten dzień - od rana spacer do górach i wejście na teren Krokwii zupełnie od innej strony niż wszyscy - od strony gór. Żeby było więcej emocji zaczęliśmy z Michałem obstawiać odległości uzyskane przez skoczków, a ten kto zdobędzie mniej punktów miał stawiać bilard. Zawody się skończyły, na skoczni złoty medal zdobył... Łukasz Kruczek! Poszliśmy na ten bilard, a tam... Michał zakochał się od pierwszego wejrzenia . Od kilku lat są szczęśliwym małżeństwem . Może to nie bezpośrednio związane z Adamem, ale gdyby nie nasze umiłowanie do skoków, to nie wybralibyśmy tego terminu, nie oglądalibyśmy konkursu, nie bawilibyśmy się w typowanie itd.

Adamie, bardzo dziękuję za wszystko