Post: #72

Ucinając z mojej srony dyskusję o trudności w odbiorze chciałbym tylko stwierdzić, że nic nie jest chyba dla mnie cięższe w odbiorze (pomijam historie skrajne jak najcięższe odmiany metalu) jak właśnie takie wielominutowe długasy, w których jest sporo prog-rockowego grania (mimo tych innych, powiedzmy bardziej strawnych fragmentów). Ja po prostu nudzę się już na początku, nie wyobrażam sobie, żebym z własnej woli miał przebrnać przez ten las Z tym że akurat część twórczości Rush czy nawet KC wydaje mi sie być jednak "lżej strawna"...
I to chyba tyle z mojej strony na ten temat, bo trochę głupio się czuję niejako odrzucając tak ważny, jak widać, dla wielu tu zespół... Po prostu mam chyba inaczej zbudowany mózg, który odrzuca tego typu granie (choć cenić na pewno zawsze mogę).

Edit: włączyłem sobie coś lżejszego od nich i niestety to dalej jest nie to, bo ten wokal, który Miszon tak ładnie opisał, kompletnie do mnie nie trafia, że tak to delikatnie ujmę. No właśnie, teraz sobie przypomniałem, że w topie płyt dość nisko oceniłem solowy album Andersona, głównie właśnie ze względu na to, jak śpiewa. Cóż, nie polubimy się z Yes chyba w żadnej odsłonie jednak.