Post: #97

4. Niezbadana Planeta (N) - o i mamy kolejnego, największego beneficjenta złamania zasady, że aby uwzględnić grę musi być zagrana na stole a nie online mininum 2 razy! Przy czym tutaj ten benefit miał podwójny wymiar: kiedy zagrałem, na Zlocie i w czasie ABC, więc w sumie być może w niezbyt sprzyjających do właściwej oceny gry okolicznościach, to pomyślałem sobie: fajne, może być, taki Patchwork połączony z jakąś wykreślanką (w sensie odblokowywania kolejnych opcji wraz ze skreślaniem planszy, a tutaj wraz z podnoszeniem różnych wskaźników na torach rozwoju), ale jednak do Patchworka to startu nie ma. Potem jednak zagrałem parę razy (teraz to już pewnie, w tym roku, z kilkanaście jak nie więcej) online i gra mnie mocno wciągnęła! Okazało się, że jest szalenie przyjemna, daje to jakże miłe poczucie budowania czegoś na swojej planszetce, porusza jakieś obszary z mózgu które sprawiają, że człowiek czuje satysfakcję z tego, że miał przed sobą puste miejsce, a ma teraz tam coś zbudowanego. Dostrzegłem też co prawda pewne jej wady, charakterystyczne dla gier z Kickstartera: im więcej dodatkowych elementów, tym większa szansa na zburzenie balansu. Poza tym, już pomijając dodatkową zawartość, bo można przecież się umówić żeby grać zawsze na podstawowej planecie, na więcej niż 2 osoby gra może nie być zbyt uczciwa, w sensie nie dawać równych szans każdemu z graczy. Niektóre cele jest łatwiej wykonać niż inne, może się też trafić nawet że cele są sprzeczne (nawet teraz mam taką grę otwartą, że cel prywatny jest sprzeczny z tym w którym ścigam się z sąsiadem, a żeby było śmieszniej drugi prywatny który miałem do wyboru był sprzeczny z drugim sąsiadem), czyli jeden z nich z automatu musimy odpuścić i w ten sposób mieć minus 5 punktów względem któregoś z sąsiadów. Dlatego też granie "na poważnie", turniejowo to może niekoniecznie ten tytuł, a jeśli to tylko z takimi samymi planetami i korporacjami i tylko na 2 osoby, ale nawet biorąc na to poprawkę, to taka "nieuczciwa" gra też jest fajna, tylko po prostu musimy na luzie potraktować to, że nie ma tu równości szans na wygraną.
A jeśli ktoś nie wie, na czym polega gra, to chodzi o zabudowanie tytułowej planety kafelkami w różnych kształtach, który każdy jest dwukolorowy i podbija nam jeden z kilku torów rozwoju, które mamy obok planszy. No i przykładowo jak położymy niebieski kafelek na polu, gdzie jest woda, to nam wzrasta niebieski wskaźnik, a jak zielony nam wzrośnie, to możemy zdobywać dodatkowe lasy, które możemy gdzieś sadzić, a jak położymy czerwony, to możemy się poruszać po planecie swoim samochodzikiem który zbiera leżące na niej pojemniki (z czymś tam) oraz szczątki meteorów, itd. itp. Do tego dochodzą wspomniane wcześniej różne rodzaje planet, czy sposobów tego, w jaki sposób rosną tory rozwoju i co one dają (w większości mam wrażenie, że wybór tych dziwnych planet czy korporacji tylko utrudnia grę i najlepiej wybrać po prostu zwykłą planszę . No bo po co sobie utrudniać chociażby w ten sposób, że na środku jest pas "mgły", który sprawia że kafelek nie może w całości się w nim znajdować i musi chociaż trochę wystawać poza? Albo że są jakieś "wulkany", których nie można zabudowywać?). Do tego wrażenie robi pomysł, jakim jest "tortownica", w której umieszczone są te kafelki, obracając ją wybieramy kafelek (jeden z dwóch) nie tylko dla siebie, ale też dla przeciwników, co daje (złudne na więcej niż 2 osoby) poczucie kontroli nad tym, co robią inni (tak naprawdę chyba i tak patrzymy tylko na to, aby zoptymalizować własny ruch, a na pewno online ).

Podium jutro.