Post: #70

Na Cohena to trzeba przede wszystkim mieć nastrój (przynajmniej u mnie tak jest). Akurat zresztą jak jest szaro, buro i ponuro, jak teraz, łatwiej mi się zebrać za taką muzykę, ale wiadomo, że jest ona na tyle specyficzna, że w dużych dawkach może męczyć i nużyć...
Cóż, ostatecznie przypadły mi do gustu te właśnie żywsze kawałki, z jakimiś fajnymi chórkami, skrzypcami lub nawet saksofonem i po drugiej strony takie zupełne już snuje, ale te w mojej opinii najbardziej klimatyczne i niekoniecznie klasyczne. Fajnie było odkryć kilka nowych rzeczy, chociaż mniej więcej wiedziałem, jak to będzie wyglądać (chociaż te bardziej żywiołowe kompozycje też mnie trochę zaskoczyły - ale Toto? ). No i sporo repertuaru korzystniej wypada jednak na żywo, czasem plastikowe brzmienie jest dla mnie trudne do przejścia.