Post: #8

Fajnie, że to jednak 300, bo od razu sporo dobrego. Kompletnie nie pamiętałem, że u Ciebie tak dobrze radziła sobie Chylińska (u mnie budziła mieszane uczucia, bo były tam utwory, które oceniam zdecydowanie negatywnie i takie, które odbieram jako kapitalne). Dzięki tylu płytom mogłem cieszyć się z ulubionego Heya (o którym miałem prawo nie wiedzieć) jak i z dwójki w moim odczuciu najlepszych Bukartyków (tylko u mnie ten starszy byłby wyżej).