Post: #81

(13.01.2022 10:44 PM)Yacy napisał(a):  trójka Kuby to Rea, 1,2,3 i u2 z 2000 roku (...)
zdziwię się jeśli będzie inaczej

ciekawe czy będziemy pamiętali, żeby do tych Waszych typów wrócić.
niby są podobne, ale jednak minimalnie się różnią, przez co prawidłowa odpowiedź jest niepewna .

(13.01.2022 10:44 PM)Yacy napisał(a):  (bo to prawie lata 90.)

a teraz będzie łatwiej, bo z ostatnich dwóch trójek póki co w mojej setce nie ma nic. ale jeszcze daję sobie ostatnie dni, żeby poczekać i a nuż jeszcze okaże się, że jakąś płytę muszę przesłuchać. no i proszę, z tych 6 płyt jedną jeszcze muszę sprawdzić. wcześniej ją odrzuciłem, ale przesłucham, żeby mieć pewność.

Post: #82

Ups. Wszystkie płyty lecą o pozycję w dół, bo nie zauważyłem jednej linijki w pliku .

Post: #83

Aj, pisząc o Raz Dwa Trzy w swoim kontekście zapomniałem o Coldplay, które jednak chyba nieco bardziej cenię... No ale teraz jest nowy lider w postaci Green Daya - murowany kandydat do głosu (choć nie wykluczam tamtych dwóch płyt).

Post: #84

36. Bobby McFerrin - Beyond Words [2002]

Znowu niesamowicie optymistyczna płyta (nawet w tych nastrojowych utworach), mistrzostwo wykonawcze, muzyka w czystej postaci, jako narzędzie do zabawy dźwiękiem i brzmieniami. I to takimi jak z całego świata, od Afryki, przez Francję, po nowojorski jazz.
A otwierający krążek numer "Invocation" rozwija się wspaniale, na początku muskając nas lekkimi dźwiękami, a potem wrzucając megaenergetyczną solówkę na fortepianie:

Post: #85

33. Nosowska - UniSexBlues [2007]

Przyznam, że z solową Nosowską jakoś nie bardzo mi było/jest po drodze: Puk puk było na takim etapie mojej drogi muzycznej, że chociaż single mnie fascynowały, to nie podjąłem się słuchania całości (po latach, czyli kilka lat temu, posłuchałem i miałem słuszne przeczucia: nie ogarnąłbym tego), Milenę kupiłem i mimo wielu podejść została ze mną z opinią, że poza 2-3 kawałkami, reszta to niesłuchalny syf (przebiła to potem Basta, gdzie po usłyszeniu jednego kawałka nawet nie próbowałem słuchać więcej) choć zastrzegam że od 20 lat już nie podejmowałem kolejnych podejść, 8 kiedyś mi się podobała, ale ostatnio znudziła. Jedynie ten środkowy okres jest OK: Sushi już prawie prawie (myślę, że około setnego miejsca się zakręci), podobnie N/O które jest naprawdę fajne i gdyby nie było zestawem coverów, to zapewne byłoby w 50-ce (drugie z jej wydawnictw które mam na półce) - notabene tak sobie wyobrażałem kolejną po MTV Unplugged płytę, a najfajniej mi się słucha "Ery retuszera" (tak w myślach nazywałem tę płytę i dopiero jak Yacy wrzucił u siebie do zestawienia, to zauważyłem, że mam błąd ). Jest tutaj trochę mniej ciekawego przekombinowania w środkowym fragmencie krążka, ale początek i koniec są świetne.
tytułowy


Trzy z rzędu polskie płyty - kto da więcej? Czy seria będzie kontynuowana?

Post: #86

no to w kolejnych dwóch trójkach jedna płyta z mojej pięćdziesiątki

Post: #87

Ciekaw jestem: Strachy czy 123?

Post: #88

A nie Nosowska?

Post: #89

aleście się tego Raz, Dwa, Trzy uczepili

Post: #90

Czyli tam wcześniej to był Coldplay a nie Raz Dwa Trzy, a tutaj Strachy

Post: #91

Poznamy teraz odpowiedzi na te 2 zadane przeze mnie pytania:

Cytat:Mamy kolejnego po U2 wykonawcę z dwiema płytami w 50-ce. Kto dołączy do grona, kto przebije (czy przebije)?

Cytat:Trzy z rzędu polskie płyty - kto da więcej? Czy seria będzie kontynuowana?

Najpierw na pytanie drugie (a przynajmniej na jego drugą część, bo co do pierwszej, to muszą się pojawić głosy innych). Przy czym nie mówię, że to już odpowiedź ostateczna i że nie będzie jeszcze raz serii dłuższej :
30. The White Stripes - Icky Thump [2007]

Jakbym ustawiał top jedynie wg kryterii jakościowych, płyta znalazłaby się zapewne w Top20 - genialne nagrania! Pod względem sentymentu sporo jednak traci, bo owszem wtedy po premierze sporo słuchałem (pożyczyłem sobie na miesiąc), ale jednak w ostateczności nie kupiłem ani nawet nie skopiowałem. Doceniałem, ale nie lubiłem aż tak bardzo, zresztą w ogóle wcześniej długo się do nich nie mogłem przekonać, coś mi tam nie grało w brzmieniu (potem dopiero przyszło olśnienie, dlaczego to jest takie dziwne: nie używają basu!), dość powiedzieć że "7 Nation Army" było takie "OK, może być", a "I Just Don't Know..." to w ogóle wkurzało tą rozstrojoną gitarą. Mówiąc krótko: nie rozumiałem za bardzo ich muzyki i mnie denerwowała. Dopiero dzięki tej płycie przyszedł przełom i zrozumienie, ale wtedy tylko podziw, a z uwielbieniem się to nie połączyło. Mimo to, teraz po latach odsłuchy wypadły znakomicie i płyta niemal dotarła do wspomnianego Top20 (przez chwilę była na 22-24, potem ostatnie fragmentaryczne przesłuchania jednak wypadły na korzyść płyt, do których mam stosunek emocjonalny). A że jak pisałem przy poprzednim plebiscycie, są to zestawienia z serca, a nie rozumu, to wydaje się że i tak podskoczyła kilkanaście pozycji wyżej niż pierwotnie sądziłem. Szkoda, że to ostatnia płyta zespołu, ale z drugiej strony wydaje się, że skończyli najlepszą.
tytułowy:

Post: #92

Ostatnia trójka bardzo dobra. Z tym że o ile dwie skrajne płyty prawie na pewno będą u mnie, tak Maria jakoś straciła sporo w moich uszach w ostatnich latach, ale pamiętam, że wtedy bardzo ta płyta mi się podobała.

Post: #93

Mi się teraz spodobała chyba nawet bardziej niż ostatnio.

Post: #94

no to teraz jedna płyta, która jest u mnie w pięćdziesiątce, jedna, której bardzo mało zabrakło i jedna, której nie rozpatrywałem.

Post: #95

od mojego poprzedniego wpisu nie znalazłem nic wspólnego (na poprzedniej stronie ) i kilka wspólnych tu.
Strachy, Nosowska, White Stripes, Raz Dwa Trzy z Osiecką.
Svann swego czasu lubiłem, ale nie rozpatrywałem w tym plebiscycie. musiałem zerknąć na półkę aby się upewnić czy ją mam mam

no i z wymienionych koniecznie muszę poznać Bobbyego

Post: #96

U ku3y na 100% Białe Paski są w 50.
U Yacego widzę sporo wspólnych.

Post: #97

Miszon napisał(a):U ku3y na 100% Białe Paski są w 50.

to się okaże

Post: #98

27. Katie Melua - Piece by Piece [2005]

Kolejna płyta, która "odeszła" ode mnie wraz z wyprowadzeniem się siostry. Recenzja jednym słowem? Piękna.
Wszystko tu przepełnia piękno: piosenki, wokalistka, teksty. Właściwie to są tu takie 3 kilery, że wystarczyłyby na całą płytę (piosenki o rowerach, pajęczynie i tytułowy). Ale dobrych rzeczy jest tu dużo więcej, właściwie pierwsze 6 numerów na płycie jest bezbłędnych.
Niepotrzebne trochę te covery, nieco ich za dużo i w większości są słabe (na czele z The Cure).
Trochę mnie teraz zaskoczyło, jak dużo bluesowego ducha na tej płycie, jakoś wcześniej nie zauważyłem tego.
mój ulubiony, czyli tytułowy:

Post: #99

Miszon napisał(a):36. Bobby McFerrin - Beyond Words [2002]

nie spodziewałem się mcferrina, no, no

Miszon napisał(a):34. King Crimson - The Power to Believe [2003]

nie doszedłem nigdy tak daleko w słuchaniu crimsonów, ale rozumiem, że jeśli lubiło się ich już wtedy, to to było wydarzenie!

Miszon napisał(a):30. The White Stripes - Icky Thump [2007]

miło wspominam ten album, było tam kilka niezłych momentów, ale jednak dużo bardziej wolę dwa poprzednie -- "elephant" to zresztą jedyny, do którego wciąż wracam

Miszon napisał(a):29. Maria Peszek - Miasto Mania [2005]

lubiłem ją bardzo wtedy; "moje miasto" jest rozkoszne, często nucę sobie "ćmy", było już trochę bajtów tam (jak numer z fiszem), ale jednak całość ładnie się broniła

Miszon napisał(a):28. Raz, Dwa, Trzy - Czy te oczy mogą kłamać...? Piosenki Agnieszki Osieckiej [2002]

dużo raz dwa trzy; mnie nigdy ich interpretacje osieckiej nie brały; nie mam im nic konkretnego do zarzucenia poza tym, że zwykle wolę oryginały; wtedy ta razdwatrzymania mnie zastanawiała i nudziła; teraz mnie rozczula, ale to nadal nie moja muzyka

Miszon napisał(a):27. Katie Melua - Piece by Piece [2005]

dla mnie melua to jednak ta od piosenki o rowerach w pekinie; nie, że nie słuchałem nic więcej -- słuchałem i to wielokrotnie, ale nic więcej nie zostało mi w pamięci; ach, no i jeszcze ta, którą czci się na forach trójkowiczów, a ja nie mogę dojść za grosz dlaczego tak

Miszon napisał(a):26. Gentleman & Far East Band - Gentleman & The Far East Band Live [2003]

gentlemana znam tylko z niemieckiej vivy; pamiętam też, że kilka lat temu natknąłem się na film dokumentalny o jego podróży na jamajkę, ale tego, czy go ostatecznie obejrzałem, już nie

Miszon napisał(a):25. Eminem - The Eminem Show [2002]

pamiętam, jak pożyczałem ten krążek od brata koleżanki z klasy dosłownie na kilka godzin, żeby go sobie zrippować do mp3 i zaraz prędko oddać <3 to było wydarzenie! znałem ten krążek na pamięć wtedy; teraz nie jestem w stanie na żadnej płaszczyźnie wrócić do muzyki eminema, coś się we mnie buntuje i nie ma siły, nie przebrnę; podobnie mam z linkin park; to jakaś forma agresji wymierzona w siebie samego z przeszłości, ale dlaczego, tego nadal nie rozumiem

Post: #100

Z tym Eminemem mam fajne wspomnienia: byłem akurat wtedy za wielką wodą i tam to był oczywiście absolutny hit - i akurat też wybrałeś ulubiony kawałek mojej kuzynki, u której wtedy byłem. No ale szans u mnie raczej nie ma - pozostał mi jednak głównie sentyment...
Poza tym Raz Dwa Trzy i Strajpsi to moi faworyci w ostatnich dwóch trójkach...