Post: #21

Miszon napisał(a):jako film jest młodszy o rok czy kilka

Ja nie wiem dlaczego pomyślałem o roku 1992, ale to nie ten film.

Post: #22

jak na razie z Twoich płyt tylko dwie są u mnie.
jedną już ujawniłem, więc wiadomo, że chodzi o Genesis.
a na drugą trzeba u mnie trochę poczekać

Post: #23

Nie ma sprawy, poczekam.

Post: #24

No i jeszcze grupa największych pechowców, chociaż to wszystko znakomite płyty:
60. Elżbieta Wojnowska - Życie moje 1978, 39:53, 12
59. Barclay James Harvest - Once Again 1971, 40:21, nn
58. The Waterboys - This Is The Sea 1985, 42:37, 39
57. Jan Garbarek - Legend Of The Seven Dreams 1988, 54:45, 12
56. Tool - 10.000 Days 2006, 75:56, 20
55. Sade - Soldier Of Love 2010, 41:50, nn
54. Ralph Towner - Sound And Shadows 1977, 44:49, 34
53. Genesis - Foxtrot 1972, 51:21, 51
52. Jan Garbarek - Triptykon 1973, 42:44, 27
51. King Crimson - The Power To Believe 2003, 51:09, 11
Chociaż ogólnie bardzo lubię takie lekko jazzujące aranżacje, ale tutaj nie wszystkim utworom wyszły na dobre. Ale taka była koncepcja płyty.
Musiałem dać szansę jakiejś płycie jednego z moich wykonawców progowych (których znam niestety za słabo). Trafiło na tą i wypadło bardzo dobrze, a gdyby nie dwa mocno nie leżące mi utwory byłoby znacznie lepiej.
Wodnych cenię najbardziej w pierwszym okresie ich działalności, kiedy grali mocno i zadęciem i te dęciaki to ich największy atut. Ale tylko ta płyta się załapała.
Nie wszystko na przedostatniej płycie Toola mi zagrało, ale i tak jest znacznie lepiej niż było wcześniej.
Postanowiłem dać szansę płytom 5-7 w rankingu lat dziesiątych. Jedna nie wykorzystała szansy, a z dwóch, którym się to udało to ta wypadła lepiej. To jest jedna z płyt, która zyskała najwięcej od poprzedniego topu, w którym nawet nie była rozważana. No i to zdecydowanie mój nr 1 Sade.
Co tutaj robi Towner? Po prostu nagrał płytę z Garbarkiem w składzie i razem (wspomagani jeszcze przez dwóch muzyków) stworzyli kapitalny klimat.
To najstarszy album Genesis w tym topie. Także ten, który zyskał najwięcej, bo miejsce jest prawie takie jak poprzednio, a przecież konkurencja jest znacznie silniejsza (bo przecież doszły płyty polskie i nowe).
Crimsoni wprowadzili do topu jedną płytę powstałą po 1975 roku (a z tych wczesnych tylko jednej nie wprowadzili). Słuchając jej miałem jeszcze wyraźniejsze niż do tej pory wrażenie, że jest odniesieniem do Wake (potrafiłbym powiedzieć, które utwory odnoszą się do których). Niektóre się nie odnoszą i one wypadają słabiej. Ale i tak wielka szkoda, że to ich ostatnia płyta.
Pytałem o średni czas top 50, więc jako ciekawostkę podam, że te 34 płyty, które się do pięćdziesiątki nie załapały mają średnio 47:37.
A kolejna porcja płyt dopiero w sobotę.

Post: #25

Sade jest jednym z tych wykonawców, których płyt lubię słuchać w całości, bo nie ma utworów słabych!
i właściwie bardzo lubię wszystkie albumy
Soldier jest akurat u mnie na 6 miejscu na 6 płyt, ale to oznacza tylko tyle, że te pięć lubię bardziej od tej bardzo dobrej płyty.

Post: #26

Tylko na pozostałych płytach brakuje mi superkilerów, których na SOL jest kilka. W ich topie cztery miejsca zajęły numery z niej pochodzące. Teraz by przegrały z Wielką Niewiadomą.

Post: #27

(26.05.2021 04:39 PM)kajman napisał(a):  65. Pink Floyd - Wish You Were Here 1975, 44:25, 16

obok debiutu najlepszy album pink floyd, z tym że z każdym rokiem słucha mi się go coraz gorzej; "shine on you crazy diamond" 1-5 i "wish you were here" to rzecz jasna wielkie rzeczy, "have a cigar" też się broni, ale "welcome to the machine" ma okropny wokal i szczerze mówiąc brzmi bardzo denerwująco i nudno, zero w tym psychodelii, bardziej sporo napinania, by ów efekt osiągnąć; no a 6-9 "shine" to już w ogóle beznadzieja

(26.05.2021 04:39 PM)kajman napisał(a):  64. Breakout - 70a 1970, 39:34, 13

za dużo solówek psujących płynność - poprzednik i następca są znacznie lepsi

Post: #28

Dyfeomorfizm napisał(a):poprzednik i następca są znacznie lepsi

Poprzednik w ogóle mnie nie bierze, następnik to mój nr 2 od nich. A na 70a utwory bluesowe to nie najsilniejszy punkt płyty. Najbardziej cenię Korridę i Weekend.

Post: #29

No to wchodzimy do punktowanego top 50.
50. Indukti - Idmen 2009, 63:16, 7
49. Jan Garbarek - It's OK To Listen To The Gray Voice 1985, 42:39, 10
48. Genesis - A Trick Of The Tail 1976, 51:05, 44
47. Jan Garbarek - Wayfarer 1983, 46:03, 9
46. Mahavishnu Orchestra - Apocalypse 1974, 52:09, 36
45. Lakshminarayana Shankar - Vision 1983, 45:21, 35
44. Cat Stevens - Tea For The Tillerman, 1970, 36:32, 46
43. King Crimson - In The Court Of The Crimson King 1969, 43:58
42. Jan Garbarek - Twelve Moons 1993, 74:11, 48
41. Genesis - Selling England By The Pound 1973, 53:28, 29

I znowu (trzeci z kolei) zestaw z jedną polską płytą. Grupa kapitalnych instrumentalistów nagrała kapitalny materiał, a do tego zaprosiła gości, wokalistów i instrumentalistów, z których największe wrażenie zrobił na mnie Robert Majewski na trąbce.
Genesis umieściło tutaj dwie najwyżej notowane płyty. Ta niżej notowana już bez Gabriela, co zupełnie zespołowi nie zaszkodziło.
Mahavishnu to niesamowita muzyka. Ta płyta jest pierwszą przeze mnie poznaną i uważam ją za najlepszą. Jako ciekawostkę podam, że posiadam kompletnie zajechany winyl Supraphonu z tytułami przetłumaczonymi na język czeski.
Shankar oczywiście z Garbarkiem, ale tutaj zachwyca mnie zarówno jeden jak i drugi.
Stevensa słyszałem w całości tylko dwie płyty (sorry, jeszcze jedną nagraną już jako Yusuf) z czego drugą ostatni raz jakieś 30 lat temu. I to jeden z tych wykonawców, których kiedyś chciałbym poznać całą dyskografię. Ta, którą wybrałem jest znakomita, a z pojedyńczych nagrań mogę przypuszczać, że inne brzmią porównywalnie.
Court to mój nr 6 w dorobku Crimsonów. Rewelacja, ale pięć innych albumów cenię jeszcze wyżej.

Średni czas tej dziesiątki to 50:52 i przypuszczalnie będzie to najdłuższa dziesiątka w top 50.

Post: #30

dwie wspólne, z tym że u mnie jeszcze czekają na odkrycie
Genesis na 41.? wow, szybciej bym obstawił na 21.
oprócz tego drugi Genesis bardzo lubię.

od Garbarka znam pojedyncze kawałki,a jedna płyta przez pewien czas kręciła się u mnie na okrągło.
ale w tej chwili nawet nie pamiętam jej tytułu. nie wykluczam, że to Twoje miejsce nr 41.

Post: #31

Yacy napisał(a):dwie wspólne, z tym że u mnie jeszcze czekają na odkrycie

Myślę, że wiem które.

Yacy napisał(a):Genesis na 41.? wow, szybciej bym obstawił na 21.

Też myślałem, że będzie wyżej, ale większości spodziewałem się wyżej. No ale jest też kilka, których się nie spodziewałem tak wysoko (w tym tej z pytania nr 4).

Yacy napisał(a):nie wykluczam, że to Twoje miejsce nr 41

No jak akurat wykluczam, przynajmniej z jednego powodu.

Post: #32

40. Jan Garbarek - Eventyr 1981, 56:07, 7
39. Marek Grechuta - Droga za widnokres 1972, 33:25, 8
38. Sleepytime Gorilla Museum - In Glorious Times 2007, 67:43, 8
37. Jan Garbarek - Paths, Prints 1982, 51:04, 18
36. Red Box - The Circle And The Square 1986, 47:09, 33
35. Led Zeppelin - IV 1971, 42:28, 65
34. Tadeusz Woźniak - Woźniak 1972, 37:21, 11
33. Hypnos 69 - Legacy 2010, 72:33
32. Myśli Rozczochrane Wiatrem Zapisane - W zamyślonej krainie 2013, 74:28, 14
31. Dżamble - Wołanie o słońce nad światem 1971, 39:21, 3

No to wreszcie mamy trochę większą reprezentację płyt polskich. Najniżej z nich jest pierwsza nagrana bez Anawy płyt Grechuty. Jej koncepcją była prezentacja polskiej poezji współczesnej. A że ubrał ją w piękne dźwięki to wyszło znakomicie.
Są tutaj aż trzy płyty z tego stulecia i każda z nich zrobiła furorę na mojej liście. Awangardowe Goryle, progowy Hypnos i Myśli długi czas opanowały czołówkę, przy czym z Myślami było tak, że przedtem już koncertowe wersje tych nagrań dochodziły do pierwszego miejsca. A jak już wyszła płyty to jeden utwór był powodem reformy mojek listy.
No i mamy kolejne dwa Garbarki. Ale pozostał już tylko jeden.
To był szał, kiedy Kaczkowski puścił singlową wersję Chenko (chociaż wynik na LP3 mnie rozczarował). A potem był debiutancki longplay, rewelacyjną i niestety później nigdy już takiego poziomu nie osiągnęli.
Do tej pory były płyty, które najczęściej traciły, a jeżeli zyskiwały to niewiele. Tutaj pojawia się pierwsza ze sporej liczby płyt, które niesamowicie w porównaniu do poprzedniego topu zyskały. Czwórkę Zeppelinów dodałem do zestawu dopiero od Debiut Woźniaka pojawia się pod takim tytułem, bo tak stoi jak byk na moim winylu (ale wiem, że były wydania, gdzie Tadeusz się pojawiał). Płyta jest bardziej obecnie znana pod tytułem Zegarmistrz światła, pewnie dlatego, żeby odróżnić ją od drugiej, też bez tytułu.
Dżamble to chyba największy przegrany polskiej części tego topu, bo poprzednio był na podium. Brzmiał znakomicie, ale jakoś inne płyty jeszcze bardziej.

Przetasowania od poprzedniego przesłuchania miejsc 1-36 spowodowały, że trafiły do tej dziesiątki dłuższe płytę i ta dziesiątka jest jeszcze dłuższa od poprzedniej (średnio płyta ma 52:10, a miejsca 31-50 51:31).

Post: #33

Red Box u mnie na 143 Dżamble 153

Myśli tak nisko? W top 20 widziałem tę płytę

niestety nie mogę namierzyć Garbarka, który mi się podobał.
pewnie gdzieś w czeluściach dysku mam.
ale może oprę się na Twoim topie aby coś poznać więcej od niego.
bo to trochę wstyd - przecież sax to mój ukochany instrument

Post: #34

Yacy napisał(a):Myśli tak nisko? W top 20 widziałem tę płytę

Ja też tak bym przed topem obstawił.

Yacy napisał(a):może oprę się na Twoim topie aby coś poznać więcej od niego.

Z jednej strony polecałbym to, co jeszcze będzie, ale to nawet na niego dosyć nietypowa płyta.

Yacy napisał(a):sax to mój ukochany instrument

U mnie też czołówka, a tak jak jest wykorzystany przez Garbarka to najściślejsza.

Post: #35

(26.05.2021 09:23 AM)Miszon napisał(a):  bla
bla
bla

Mam świadomość, że "Chariots" było gigantycznym radiowym przebojem, dźwigając tym popularność samego sałndtraka również i wśród ludu niezainteresowanego ani muzyką filmową, ani elektroniką, sam jeszcze wiele razy słyszałem w RMF FM to nagranie, no ale sam potwierdzasz moje słowa. xD Jednak poza tym czysto komercyjnym kontekstem to jakoś zupełnie nie odczuwam popularności Rydwanów wśród słuchaczy. Tymczasem np. na RYM ścieżka do Łowcy androidów ma pięć razy więcej ocen niż jakakolwiek inna płyta Vangelisa (wśród których Rydwany niespecjalnie się wybijają pod tym względem), i jednocześnie deklasującą średnią ocen.

(27.05.2021 06:31 PM)kajman napisał(a):  58. The Waterboys - This Is The Sea 1985, 42:37, 39

Jestem zdumiony, że tak prosta i melodyjna muzyka może ci się tak podobać.

Cytat:51. King Crimson - The Power To Believe 2003, 51:09, 11

Najlepsze King Crimson w XXI wieku!

Post: #36

Spojrzałem sobie na miejsca na lista przebojów i wyniki sprzedaży to jednak zdecydowanie lepiej wypadają Rydwany. Podejrzewam że to, co się dzieje na RYMie może być efektem kultowości filmu.

Post: #37

(29.05.2021 07:58 PM)kajman napisał(a):  43. King Crimson - In The Court Of The Crimson King 1969, 43:58

dobry album, a mógłby być bardzo dobry, gdyby nie żenująca dziesięciominutowa pustka w "moonchild" - na szczęście zespół jest świadomy, jak spartolił tu robotę i na koncertach pomija tę część

(29.05.2021 07:58 PM)kajman napisał(a):  41. Genesis - Selling England By The Pound 1973, 53:28, 29[/b][/size]

genesis tworzyło nazbyt patetyczną muzykę jak na mój gust

(30.05.2021 07:39 PM)kajman napisał(a):  39. Marek Grechuta - Droga za widnokres 1972, 33:25, 8

grechuta w hipnotycznej odsłonie bez wątpienia na duży plus

(30.05.2021 07:39 PM)kajman napisał(a):  35. Led Zeppelin - IV 1971, 42:28, 65

tu plus równie duży, z tym że czwórka jest strasznie nierówna; pierwsza strona płyty jest znakomita i swobodnie porusza się między różnymi obliczami zeppelinów, natomiast druga nie niesie ze sobą nic zapadającego w pamięć i ratuje ją jedynie wybitne "when the levee breaks"

(30.05.2021 07:39 PM)kajman napisał(a):  34. Tadeusz Woźniak - Woźniak 1972, 37:21, 11

zawsze cieszy

(30.05.2021 07:39 PM)kajman napisał(a):  32. Myśli Rozczochrane Wiatrem Zapisane - W zamyślonej krainie 2013, 74:28, 14

słuchałem trochę tych piosenek i bardzo mi się nie podobały

(30.05.2021 07:39 PM)kajman napisał(a):  31. Dżamble - Wołanie o słońce nad światem 1971, 39:21, 3[/b][/size]

a to akurat ścisła czołówka polskiej muzyki, chyba najlepszy dotąd album w zestawieniu

Post: #38

Dyfeomorfizm napisał(a):gdyby nie żenująca dziesięciominutowa pustka w "moonchild"

No cóż, dla mnie to najlepszy fragment całej płyty. Uwielbiam.

Dyfeomorfizm napisał(a):genesis tworzyło nazbyt patetyczną muzykę jak na mój gust

Ja tam lubię patos w dobrym wydaniu.

Dyfeomorfizm napisał(a):bardzo mi się nie podobały

Nie sądziłem, że to mogą być Twoje klimaty.

Dyfeomorfizm napisał(a):chyba najlepszy dotąd album w zestawieniu

Dla mnie z tego co było także, ale wyszło, że 30 innych cenię wyżej. Inna sprawa, że spodziewałem się go znacznie wyżej.

Post: #39

30. Khadja Nin - Ya 1998, 46:24, 45
29. Chase - Ennea 1972, 41:42, 15
28. Kingdom Come - Galatic Zoo Dossier 1971, 62:55, 41
27. Jan Garbarek - Dis 1977, 49:08, 3
26. McDonald And Giles - McDonald And Giles 1970, 46:16, 21
25. Tool - Fear Inoculum 2019, 79:13, nn
24. Kingdom Come - Kingdom Come 1973, 43:27, 32
23. The Pop Group - Y 1979, 40:16, 5
22. Yes - Relayer 1974, 40:26, 24
21. Skaldowie - Ty 1971, 40:05, 10

Jak już pisałem z muzyki afrykańskiej najlepiej u mnie sobie poradziła Khadja Nin, a ostatni jej album uważam za najlepszy.
Chase to mój ulubiony przedstawiciel jazzrocka, a ta płyta przemawia do mnie najbardziej.
Jest tutaj trochę awangardy. Aż dwie płyty zespołu stworzonego przez Arthura Browna i pierwsza postpunkowego o przewrotnej nazwie.
Najwyżej notowany Garbarek stracił sporo, bo wprawdzie fragmenty, w których Towner gra na harfie eolskiej nadal brzmią znakomicie to moc tych nagranych na gitarze sporo w mych uszach straciła.
Po odejściu z King Crimson Ian McDonald i Michael Giles z pomocą Petera Gilesa nagrali rewelacyjną płytę w klimatach crimsonowskich.
Co do Toola to napiszę, że to najdłuższa płyta tutaj i najwyżej notowana zagraniczna powstała po roku 1985.
Yes zdecydowanie najbardziej przekonuje mnie tą płytą, a szczególnie tworzącymi pierwszą stronę Bramami delirium.
I znowu tylko jedna polska płyta (ale w top 20 będzie ich co najmniej tyle samo co zagranicznych) i jest to mój nr 1 Skaldów. Konkurentem mogłoby być Od wschodu, ale jest bardzo nierówna i niektóre utwory kompletnie mi nie podeszły.

Teraz nieco krótsza dziesiątka, bo średnio to 48:59, ale średnia całości to nadal ponad 50 minut (50:41), ale na pewno całość poniżej ich zejdzie.

Post: #40

Jak na razie mamy dwa wspólne