Post: #49

Płyt The Police słuchałem ileś lat temu i od tego czasu wracałem tylko do Synchronicity (z okazji własnego topu piosenek z roku 1983) i zgadzam się w sumie - w sporej części to bardzo proste, trochę suche reggae-rock'n'rollowe granie, które ma fajne momenty (np. całkiem dynamiczne "So Lonely", bardzo chwytliwe i też sumie dynamiczne "Message in the Bottle"), ale w zestawie jest po prostu doskonały ich wybór, bo jako pełne płyty to było nudne. Za to zaskoczony byłem, z iloma różnymi rzeczami mi się to kojarzy - "Truth Hits Everybody" z co drugim emo-popowym zespołem z lat zerowych, te wszystkie regały z praktycznie całą polską nową falą i post-punkiem (za wyjątkiem Kultu i Siekiery) - co po raz kolejny dowodzi, że nasz kraj muzycznie jest jednak poza ekstraklasą - no i jakieś balladowe momenty nawet z pseudo-akustycznym Foo Fighters. No i wyjątkiem jest tu właśnie Synchronicity, które odbija w zupełnie innym kierunku, jest bardziej wysmakowane, zróżnicowane, poszczególne piosenki jakby lepsze, no i wyszło mi, że w pierwszej szóstce mam pięć piosenek z tej płyty - czyli znowu CAŁKOWICIE odwrotnie niż u kajmana. Jeszcze na propozycjach z poprzedzającej płyty, Ghost in the Machine widać taką przejściowość pomiędzy tym pierwotnym reggae a bardziej "artowym" Synchronicity i faktycznie można odnieść wrażenie, że Sting dużo lepiej sobie radził solowo, niż z ciążącym mu zespołem (którego pozostali członkowie chyba nic już potem nie osiągnęli?).