Post: #283

#19. "9 to 5" by Dolly Parton (1980)
(—) (+) "9 to 5 and Odd Jobs"
Jeden z największych braków ubiegłorocznego topu. W tym momencie mój bezwzględnie ulubiony numer Dolly. I to ulubiony do tego stopnia, że specjalnie dla niego zakupiłem sobie winylowe wydanie "9 to 5 and Odd Jobs". Kawałek początkowo nagrany do filmu o tym samym tytule (zresztą wspaniałej komedii), stał się jedynym solowym numerem jeden Dolly na amerykańskim Hot 100. Ale nie dlatego znalazł się w moim topie na #19. To idealny utwór na rozpoczęcie dnia, szalone up-tempo będące połączeniem miejskiego country z popowymi elementami. Tekst traktuje na temat wyzysku przeciętnego pracownika, który musi codziennie od tytułowej dziewiątej do piątej zmagać się z monotonią pracy, której często nie lubi, podczas gdy za sznurki pociąga ktoś inny, kto jednocześnie dzięki temu się wzbogaca.


#18. "Caroline, No" by Brian Wilson (1966)
(—) (+) "Pet Sounds"
Pierwszy akcent z "Pet Sounds" i zarazem kolejny utwór, który powinien był znaleźć się tu rok temu. Od tego czasu wiele się zmieniło. Moja wówczas nieokreślona sympatia do muzyki Beach Boysów przybrała bardziej konkretne kształty. Samo "Pet Sounds" z roli jedynego przebłysku artyzmu ze strony grupy, w ciągu roku stało się zaledwie jednym z elementów złożonej muzycznej i duchowej podróży. "Caroline, No" to nagranie wydane jeszcze przed premierą krążka jako solowy singiel Briana Wilsona, jako że z członków zespołu jedynie on go wykonuje. Nagranie początkowo miało nosić tytuł "Carol, I Know", jednakże zmieniono go, ponieważ słowa te, gdy śpiewane, brzmiały zupełnie jak "Caroline, No". Przepięknie zaśpiewany, kunsztownie skomponowany i zaaranżowany, a przede wszystkim obdarzony wspaniałym, acz bardzo smutnym tekstem.


#17. "The All Golden" by Van Dyke Parks (1968)
(—) (+) "Song Cycle"
Van Dyke Parks jest moim najwspanialszym tegorocznym odkryciem muzycznym, a jest to spore wyróżnienie zważywszy na fakt, że w tym roku poznałem bardzo wiele świetnej muzyki. "The All Golden" jest swoistą koroną na jego głowie. Utwór pochodzi z magicznego albumu "Song Cycle", który w ciągu zaledwie kilku miesięcy dorósł do miana jednego z najlepszych krążków, jakie było mi dane poznać. To jeden z tych genialnych albumów, które przerastają moją zdolność pojmowania rzeczywistości i przez to w atmosferze obcości tworzą wrażenie perfekcyjnej harmonii i kontrolowanego niepokoju, co jest możliwie najwspanialszym znanym mi dotychczas uczuciem. Samo "The All Golden" jest nieopisywalne.