Post: #61

No dobra, po prostu zrozumiałem to tak, że uważasz tą płytę za dokończenie czegoś z czym zespół kombinował w tych ostatnich miesiącach przed końcem (choć w rzeczywistości jest tego niewiele), bo opis "echa niespełnionych nagrań" nie pasuje mi jakoś do piosenek, które po prostu zostały uznane za zbyt słabe aby umieścić je na płycie 10 lat wcześniej. No i właśnie dlatego uważam, że reszta zespołu po prostu wykorzystała Twój i innych fanów smutek i żal.

Post: #62

Tam jest faktycznie tylko kilka nowych numerów, reszta to odrzuty z sesji z lat '80, albo przeróbki solowych dokonań Maya i Taylora (czy wręcz przeróbki solowych piosenek Freddiego), do których Mercury dośpiewał tylko swój wokal, niemniej udało się zrobić z tego bardzo spójny krążek i brzmi świetnie, wg mnie lepiej od Innuendo. Choć nie ma tam takich kilerów jak "Innuendo", "The Show Must Go On", czy "Bijou".

Post: #63

[01] Queen (1973)

Post: #64

EVENo napisał(a):Coś czułem, że się z kajmanem tutaj nie dogadam. Plus taki, że może pomoże w ewentualnej obronie Nintendo Inułendo.

Jak zniknie ta czwórka to Innuendo jest prawie następne. Płyta z czterema dobrymi utworami (z 12) i sporą ilością fatalnych w porównaniu z takimi, w których jest minimum siedem (na 10) nie ma startu. A prawie to dlatego, że Game jest sporo gorsza. No i czytając wątek przypomniałem sobie o HFE. Jak robilem kiedyś top 75 (tyle wyszło) zespołu to z tamtych czterech i właśnie tej nie było nic. Z Game trzy utwory, ale najwyższy na 62.

Miszon napisał(a):połowa to jest masakryczne, tandetne dicho

Ale trzy kolejne płyty to w całości tandetne dicho.
A co do HFE to chyba sam Mercury chciał, żeby wyszła, więc to on żerował na swojej śmierci?

Post: #65

(04.02.2021 07:14 PM)Artur.O napisał(a):  struktura jest zupełnie inna - Rapsodia to kilka mocno odrębnych od siebie części, które do siebie nawzajem nawiązują, od opery, do hard rockowego czadu, a "Innuendo" to po prostu dłuższy i mocno podniosły hard rock z dziwną solówką wrzuconą w środek.

cóż to za sofizmat? podam analogiczny przykład: dwa trójkąty podobne nie są do siebie podobne, bo jeden ma mocno odrębne boki, które do siebie przystają, konkretne długości boków, własny obwód i pole, a drugi trójkąt to po prostu kilka odcinków ze specyficznymi kątami między tymi odcinkami

co do reszty wypowiedzi się zgadzam i też uważam, że "Innuendo" jest jednym z lepszych albumów Queen (za którym nie przepadam, choć pojedyncze utwory lubię), tym niemniej mój głos bynajmniej nie prowadził do wyeliminowania Innuendo już teraz, a oddałem go bardziej z myślą o chwili, gdy zostaną nam trzy rzeczy do wyboru

Post: #66

Czyli za każdym razem, jak zespół wychodzi poza typową strukturę utworu, to jest to do siebie podobne, nawet jak robi to w zupełnie inny sposób? Czy ty siebie słyszysz?

Post: #67

ale przecież te numery SĄ do siebie podobne. Zamiast części operowej mamy część "hiszpańską", dodana jest za to wcześniej część "chińska".

Post: #68

Ale ta "część chińska" to po prostu zwykły wstęp instrumentalny (i faktycznie czegoś takiego w "Rapsodii" nie ma). W "Bohemian Rhapsody" są w zasadzie dwie 'pełnoprawne' części operowe - powolna z akompaniamentem fortepianu (a potem powoli wchodzą kolejne instrumenty), a potem jest przejście na żwawszą z chórkami; no i jest powrót do "opery" na sam koniec, ale tylko na sam finał. W "Innuendo" tak nie ma, jeśli wykroić tą "część hiszpańską", to zostaje utwór o całkowicie zwyczajnej strukturze typu zwrotka-refren-solówka, tylko z dziwnie powtórzonym refrenem 2 razy po sobie.

Post: #69

Naprawdę Queen tak przyzwyczaił Was do różnorodności, że kiedy sięga zaledwie drugi raz po swój najbardziej udany koncept, to od razu jest to coś złego? Odnoszę wrażenie, że większość artystów nagrało może ze cztery dobre piosenki, cała reszta to powtórki

Post: #70

Dyfeomorfizm napisał(a):oddałem go bardziej z myślą o chwili, gdy zostaną nam trzy rzeczy do wyboru

Ja mam nadzieję, że odpadnie znacznie wcześniej.

EVENo napisał(a):cała reszta to powtórki

Ja tam wolę dobre powtórki (przy czym dla mnie i tak każdy utwór jest inny) niż rzeczy oryginalne lecz słabiutkie.

Post: #71

(05.02.2021 12:49 PM)Artur.O napisał(a):  Czyli za każdym razem, jak zespół wychodzi poza typową strukturę utworu, to jest to do siebie podobne, nawet jak robi to w zupełnie inny sposób? Czy ty siebie słyszysz?

no właśnie robi to w niemal ten sam sposób xd

Post: #72

(05.02.2021 01:05 PM)Artur.O napisał(a):  Ale ta "część chińska" to po prostu zwykły wstęp instrumentalny (i faktycznie czegoś takiego w "Rapsodii" nie ma).

Część "chińska" to ta z "harfą" i śpiewaniem "kykykykykyky, kykykykykyky".

Chciałem dodać, że wieloczęściowymi utworami są także The Miracle, Prophets' Song oraz It's Late. I są mało podobne do Rapsodii. Najbardziej ten drugi, bo jest część a cappella.

Post: #73

Artur.O napisał(a):reszta zespołu po prostu wykorzystała Twój i innych fanów smutek i żal.

Oj tak. Bowiem to właśnie tę płytę od razu sobie kupiłem (na oryginalnej kasecie!) co w tamtych latach było u mnie rzadkością (w sumie pozostało mi to do dzisiaj).

Miszon napisał(a):niemniej udało się zrobić z tego bardzo spójny krążek i brzmi świetnie, wg mnie lepiej od Innuendo

O dokładnie mam podobne wrażenie, no może tylko ta końcowa myśl mi jakoś dziwnie zgrzyta.

Dyfeomorfizm napisał(a):nie prowadził do wyeliminowania Innuendo już teraz, a oddałem go bardziej z myślą o chwili, gdy zostaną nam trzy rzeczy do wyboru

Dobrze że się wytłumaczyłeś.

EVENo napisał(a):Naprawdę Queen tak przyzwyczaił Was do różnorodności, że kiedy sięga zaledwie drugi raz po swój najbardziej udany koncept, to od razu jest to coś złego? Odnoszę wrażenie, że większość artystów nagrało może ze cztery dobre piosenki, cała reszta to powtórki

Otóż to, dobrze prawisz człowieku.

kajman napisał(a):Ja mam nadzieję, że odpadnie znacznie wcześniej.

A ja nie.

kajman napisał(a):Ja tam wolę dobre powtórki (przy czym dla mnie i tak każdy utwór jest inny) niż rzeczy oryginalne lecz słabiutkie

W moim przypadku jest trochę inaczej, bo mimo wszystko doceniam oryginalność, chociaż jak ta jest słaba to...

Post: #74

Po wyeliminowaniu dwóch pseudo-albumów wracamy do właściwej rozgrywki, a ja wracam do swego pierwotnego głosu, bo ta płyta na moich odsłuchach wypadła (i to zdecydowanie) najsłabiej:
[01] Queen (1973)

Post: #75

Sundrajta napisał(a):Bowiem to właśnie tę płytę od razu sobie kupiłem

Nie spodziewałem się po płycie niczego dobrego po przeciętnym Innuendo i nawet o tym nie pomyślałem.

Sundrajta napisał(a):mimo wszystko doceniam oryginalność

Ja mimo wszystko też, ale jest na dalekim miejscu. Także dlatego tak lubię dobrze zrobione covery.

Sundrajta napisał(a):wypadła najsłabiej

Dla mnie to znakomita rzecz. Jedna z pięciu płyt walczących o drugie miejsce.

Post: #76

Hot Space (1982)

Post: #77

Hot Space

Post: #78

I co, dwa głosy mają zadecydować o wynikach tej rundy>?!

Post: #79

[01] Queen

Post: #80

[01] Queen (1973)