Post: #37

Dla mnie też nie, zresztą o wielu z nich nie mam za dobrej opinii, tutaj jednak może chodziło o to, że zespołu w zasadzie nie znałem, może że 4 kawałki słyszałem, a tu gość mi mówi że kto nie wie, że jestem najlepszy na świecie ten się nie zna itp.
W innych przypadkach, dajmy na to Watersa, jednak najpierw znałem ich twórczość, a dopiero potem natykałem się na ich nazwijmy to trudną osobowość. Co nie rzutowało na odbiór twórczości. Odwrotnie rzadko miało to negatywny wpływ, może Michael Jackson jest wyjątkiem, bo sporo kawałków słyszałem, zanim zobaczyłem jak mówi i co, i odczucie jego dziwności było na tyle niepokojące że jakoś, chociaż wiele numerów lubię, to była to raczej chłodna emocja niż zachwyt.