(12.11.2020 11:01 PM)EVENo napisał(a): Z jakiegoś powodu słuchając Can przychodzi mi na myśl The Doors. Trochę eksperymentów, trochę psychodelii, dużo zabawy muzyką. Problem w tym, że w tej zabawie muzyką mało jest... zabawy. Nie wiem, czegoś mi tu po prostu brakuje. Że wokalu to raz, jak już zostało tu wcześniej wspomniane, ale no, nie ma tego "czegoś".
Ciekawe, bo ja nigdy nie postrzegałem ich w jakimkolwiek stopniu pod kątem zabawy - tym bardziej że faktycznie, zbyt dużo jej tu nie ma. Raczej powiedziałbym, że zespół czuł bardzo dużo swobody w doborze środków, a główną osią jest zazwyczaj bardzo misterna rytmika - jakiej chyba nikt przed nimi w muzyce rockowej nie próbował, a która inspirowała sporą część post-punku - na której budowane są złożone psychodeliczne pejzaże. Ma być po prostu nieziemsko i dziwnie, a nie zabawowo. I faktycznie nie od razu da się to polubić, jeśli na codzień się zupełnie nie ma styczności z podobnym graniem. Serio działa tutaj siła przyzwyczajenia; akurat ja tu miałem o tyle z górki, że zawsze lubiłem kosmicznie brzmiącą muzykę (jak na przykład Pink Floyd sprzed Dark Side of the Moon), choć tu jest podana w zdecydowanie mniej przystępnym wydaniu i takie "Tago Mago" względnie niedawno polubiłem.
Cytat:Twórczość zespołu na pewno zyskuje albumowo. Trochę jakby przeciwieństwo sąsiadującego topu Edyty Bartosiewicz - tutaj siłą nie są pojedyncze utwory, które potrafią trafić do słuchacza w dowolnym momencie. Długie, różnorodne i progresywne kompozycje potrafią zlać się ze sobą w płynną całość. Jest to muzyka wyrazista, w której bez problemu da się dostrzec każdy pokręcony riff, każdą linię basową, każde dmuchnięcie w trąbkę i każde stuknięcie w bębenek. Ale jakoś to do mnie nie trafia. Może jako część doświadczenia - soundtrack do filmu lub gry video, nadawałoby się idealnie, ale jako sama muzyka - trochę to za nudne.
To dobry trop, ponieważ druga płyta zespołu - Soundtracks - jest w całości złożona z piosenek, które w tamtym czasie nagrywali do różnych filmów.
I faktycznie dzięki swojemu charakterowi świetnie mi się tej muzyki słucha robiąc coś przy okazji.
---
(16.11.2020 06:45 PM)Sundrajta napisał(a): Ta muzyka w dużej ilości jest asłuchalna, denerwujący BAS przyprawia człowieka o stany depresyjne, wokalista którego by z każdej akademii muzycznej wywalili na zbity pysk po tygodniu! Na szczęście później Japończyka zastąpił ktoś z sensowną barwą, choć też bez większego polotu, ale przynajmniej słychać było jego głos i co za tym idzie o czym śpiewa (chociaż ja i tak nie rozumiem, bo aż tak dobrze nie znam języka). 
Nowego wokalistę zatrudnili raptem w połowie "nagrywania" drugiej płyty, dość nieuczciwe wydaje mi się ocenianie zespołu przez pryzmat tego poprzedniego.
Mimo wszystko zachęcam do dalszego przegryzania się z zespołem, zapewniam, że następny odsłuch będzie lepszy.
Cytat:I teraz już rozumiem dlaczego Pink Floyd odniósł ogromny sukces komercyjny, zaś Can był ledwie zauważalnym zespołem w swojej epoce...
Ojej, ale krzywdzące zdanie... sukces komercyjny to naprawdę nie wszystko, tym bardziej, że w przypadkach obu tych zespołów nie przekłada się to ani na jakość muzyki, ani właśnie na "zauważenie". W kręgu muzyki alternatywnej Can to jest jeden z absolutnie podstawowych zespołów, oddziałującym na kolejne pokolenia muzyków, uznanym tak przez prasę, jak i przez słuchaczy od początku lat 70. i nie jest problemem trafić na jakikolwiek zagraniczny ranking płyt wszechczasów, gdzie pojawiłaby się jakaś ich płyta. Na przykład w niedawnym rankingu Rolling Stone - publikacji czysto mainstreamowej! - "Ege Bamyasi" zajęło 454. pozycję zaraz za debiutem Nine Inch Nails i best-ofem The Supremes.
--
(15.11.2020 11:36 PM)Dyfeomorfizm napisał(a): Czas na recenzję bez wątpienia pozytywną.
[...]
Noo, takich opinii na tym forze się mimo wszystko nie spodziewałem. Bardzo mnie cieszy ta notka.
---
Co do wyników - całkiem fajne. Moje 1. miejsce zajęło 2. miejsce ogółem, zwycięzca od początku był jasny.
Trochę zaskoczyła mnie pozycja "Shikako Maru Ten", którego nie miałem w głosach, bo wyprzedziło ono kilka ewidentnie bardziej piosenkowych nagrań.
Bardzo dziękuje za danie szansy zespołowi, za opinie, oraz, jak zawsze, thestranglersowi za poprowadzenie.
Mychartsowy Top zespołu Can
