Post: #5

Ja podobnie, odsłuchałem np. Oranssi Pazuzu, i nie pożałowałem - granie całkiem z głową, ale już inna sprawdzona płyta brzmiała jak granie tych samych dwóch dźwięków przez godzinę. xd
Ale podobną odrazę złapałem też do "post-punka", tego granego współcześnie. Mam wrażenie, że sporo nawet bardzo mało znanych kapelek, które nie mieszczą się w rocznikowych top 150 w latach 80., grają ciekawszą i mniej przewidywalną muzykę, niż te wszystkie Protomartyry czy Fontaines D.C.