Post: #381

To ja najpierw na chwilę wrócę do utworu z miejsca 33 i jako ciekawostkę dodam, że 13 lat przed wydaniem go na płycie na innej (Bosa AMJ) ukazał się cover tego utworu.
Już w poprzedniej dziesiątce pojawiły się utwory, które są dla mnie gigantami i które być może mają potencjał na jeszcze wyższe miejsca, a po prostu w ostatnich przesłuchaniach czegoś tam zabrakło. Po każdym przesłuchaniu czołówki punktowałem pierwszą dwunastkę i w dziesiątce poniżej są utwory z punktami czyli że za którymś razem w tym tuzinie się znalazły tylko w końcówce inne utwory zabrzmiały mi jeszcze lepiej. Czyli można powiedzieć, że teraz jest to już taka absolutna czołówka. No ale miejsc podwójnych nie robiłem i dlatego wygląda to tak jak wygląda.
30. Perfect - Niewiele Ci mogę dać 1982 03:48 (Z. Hołdys; B. Olewicz)
Przez długi okres naciskany, momentami nawet wyprzedzony przez Strażaka, właśnie ten utwór okazał się nrem 1 zespołu. I jest to o tyle ciekawe, bo jest to utwór, którego siła to poza samą kompozycję to obok wokalu jest piano, które nigdy nie było instrumentem mocno wykorzystywanym przez Perfect. Być może szkoda, bo takich kilerów jak ten może by mieli więcej.
Przy jakimś okrągłym jubileuszu LP3 Markowski przypomniał, że ten utwór przez kilka tygodni był na szczycie LP3. O podobnym wyniku Szału niebieskich ciał wspomniała także Kora, a tymczasem oba te utwory na LP3 nie były. Były natomiast na prowadzonej przez Niedźwieckiego razem z Fabiańskim liście przebojów w PR1 w '81. I faktycznie na szczyt doszły.
29. Tadeusz Woźniak - Pewnego dnia o świcie 1974 03:49 (T. Woźniak; B. Chorążuk)
Przy przesłuchaniach drugiej płyty Woźniaka na początku podobał mi się rozbudowany Odcień ciszy, jednak dosyć szybko równie mocno zaczął podobać mi się ten cudowny utwór i od dluższego czasu był moim ulubionym w jego dorobku. W tym topie też wydawał się być faworytem, chociaż brałem pod uwagę, że OC może tym razem zabrzmieć mi lepiej. I znalazł się utwór, który niespodziewanie je pogodził, no ale o nim napiszę innym razem.
Większość utworów pisanych przez Chorążuka to z tego co mi wiadomo rzeczy napisane przez niego jako słowa piosenek. Ten akurat na pewno jest wierszem skróconym i w tej skróconej formie zaśpiewanym. Oprócz skrótu zmieniono mój ulubiony wers "To się zdarzyło w czerwcu albo komu innemu", w który w pierwowzorze zamiast dwóch ostatnich słów brzmiał umarłemu.
28. Skaldowie - Mateusz IV 1970 05:21 (A. Zieliński; L. A. Moczulski)
Zaczyna się od odgłosów przyrody, a potem jest zapowiedź wejścia jakby króla (co zresztą podkreśla jego miano), a potem jest text, którym zachwycałem się 40kilka lat temu i zachwycam do dzisiaj, podkreślony przez kapitalną muzykę. Przez co najmniej dwa przesłuchania to był w tym topie nr 1 zespołu, ale w końcówce dał się wyprzedzić.
27. Wolna Grupa Bukowina - Bukowina I 1974 02:10 (W. Bellon; W. Bellon)
26. Skaldowie - Prawo Izaaka Newtona 1970 05:44 (A. Zieliński; L. A. Moczulski)
Moczulski potrafił pisać proste, a jednocześnie piękne texty, ale zdarzało mu się pisać także nieoczywiste i niejednoznaczne, a także nie pasujące do zwykłej logiki. Takim jest i ten, zarzucający Newtonowi zło tego świata. To wszystko ubrane jest w muzykę skrzącą się zmiennością i co chwilę nas czymś zaskakującą (i to bez żadnego słabego momentu). Ten utwór też przez chwilę był najwyżej notowanym utworem Skaldów, ale i to się zmieniło.
25. Wolna Grupa Bukowina - Bukowina II 1974 02:10 (W. Bellon; W. Bellon)
A tutaj prawie obok siebie dwa utwory o identycznym tytule, ale poza głównym tematem mocno się od siebie różniące. Bukowina pierwsza jest prostsza zarówno pod względem muzycznym jak i słownym i jako utwór śpiewany przy ogniskach (chyba jednak nieco rzadziej niż trzy inne utwory zespołu) zdobył znacznie większą popularność. Zachwycają mnie jednak obydwa w podobnym stopniu i ich kolejność w trakcie topu zmieniała się ustawicznie.
24. Republika - Moja krew 1985 04:14 (G. Ciechowski; G. Ciechowski)
Po drugiej płycie kolejne utwory zespołu (Ciało, Klatka (ten najmniej), Sam w melinie) rozczarowywały mnie. A tutaj nagle kompletny szok bo pojawia się coś genialnego, co bije dotychczasowe dokonania zespołu. Utwór rozwala na kawałki muzycznie, a słowa poziomem dorównują muzyce. I jak już go poznałem to nic więcej z ich twórczości nigdy nie było w stanie z tym walczyć.
Swoją drogą mam chyba jakąś fixację na punkcie muzyków grających na innych instrumentach niż zwykle to czynią. Przecież wysoko był utwór z saxofonistą grającym na flecie, w tej dziesiątce był gitarzysta grający na fortepianie, a tutaj mamy skrzypka grającego na saxofonie. I w każdym z tych przypadków moim zdaniem akurat to było elementem, który utworowi wiele dodawał. Tutaj te wejścia jeszcze podkręcały atmosferę.
23. Ewa Demarczyk - Czarne anioły 1967 04:27 (Z. Konieczny; W. Dymny)
Do tej pory był tylko jeden utwór Demarczyk. Niezwykle mało, bo to chyba najwybitniejsza polska wokalistka. No ale nadrabiam to niedopatrzenie jednocześnie informują, że pani Ewa jeszcze się pojawi. Tutaj pojawia się w utworze, który obfituje w zmiany nastrojów i temp. Demarczyk odnajduje się w tym rewelacyjnie i jak zwykle pokazuje się rewelacyjnie od strony wokalnej i interpretacyjnej.
Dodam jeszcze, że Perfect przekroczył tysiąc punktów, a tutaj poprzestanę na ośmiu utworach. I tak się rozpisałem, a jednego nie chcę dorzucać, bo akurat tutaj nie miałoby to w moim odczuciu sensu. Bo na kolejnych dwóch miejscach znajdzie się ten sam utwór tylko w dwóch różnych wykonaniach.