Post: #349

No to zacznę od tego, że na miejscu 104 podałem pomyłkowo dane utworu Mikromusic, który już był w tym topie (i to znacznie niżej). Teraz poprawiłem na Kardamon i pieprz.
90. Skaldowie - Nadejdziesz od strony mórz 1970 04:19 (A. Zieliński; L. A. Moczulski)
Od początku była to jedna z moich płyt i to się nie zmieniło. Tylko powody się nieco zmieniły. Teraz decyduje kapitalna muzyka, a wtedy zachwycały słowa takich utworów jak ten antywojenny song. Nie wszystkich jednak, bo dwa utwory zarówno wtedy jak i teraz nie potrafiły mnie przekonać.
89. Anawa - Będąc człowiekiem 1973 03:24 (J. K. Pawluśkiewicz; G. Bruno)
Na nutach utkanych przez dwie gitary niespiesznie przesuwa się wokal. Proste, ale genialne w swej prostocie i do tego rewelacyjnie wykonane. I do tego śpiewany fragment rozprawy filozoficznej Giordano Bruno.
88. Marek Grechuta - Chodźmy 1971 01:39 (M. Grechuta; M. Grechuta)
Ten utwór budują fortepian i... tutaj wychodzi moja tępota muzyczna, bo nie mam pojęcia co to może być to drugie. Stawiałem na puzon, ale na tej płycie nikt na nim nie gra. Być może to krótkie szarpnięcia kontrabasu. Ale wspólnie z pianem tworzą niesamowity klimat, który powoduje, że uwielbiam tą miniaturkę.
A jeżeli o miniaturce mowa to przez długi czas byłem przekonany (a wiem, że nie tylko ja), że ten utwór jest dłuższy. Na płycie jest on bowiem połączony z Świecie nasz (bardzo lubię, ale do topu dostać mu się nie udało), który składa się z delikatnego wstępu i właściwej, najbardziej znanej części. I ten wstęp (zresztą moją ulubioną część utworu) przypisywałem jak się okazało błędnie do Chodźmy, chyba przede wszystkim dlatego, że słowa bardziej mi pasują jako zakończenie pierwszego niż początek drugiego.
87.Krystyna Prońko - A gdzież są te drogi 1975 03:08 (J. Koman; J. Nagrabiecki)
86. Klan - Epidemia euforii 1971 03:49 (M. Ałaszewski; M. Skolarski)
Najbardziej znany utwór z Mrowiska i moim zdaniem najlepszy. Rozbuchany, szalony napędzany przez perkusjonalia. W moim odczuciu ewidentnie w klimatach santanowskich, ale kapitalnie zrobionych. Do tego dodany kapitalny, przewrotny text.
85. Elżbieta Wojnowska - Ulica Sarg 1975 04:15 (E. Wojnowska; K. I. Gałczyński)
84. Elzbieta Adamiak - Wierszyk o wronach 1978 04:14 (E. Adamiak; K. I. Gałczyński)
Dopiero teraz zauważyłem, że obok siebie są dwa śpiewane wiersze Gałczyńskiego, a tylko kilka miejsc niżej był kolejny - ciekawie się to ułożyło. I niespodziewanie właśnie ten wierszyk o wronach okazał się moim ulubionym utworem Eli. A w czasach, kiedy bywałem na jej koncertach wcale mnie tak nie zachwycał. Jeden z tych koncertów musiał być w roku 1982 lub później, bo pamiętam, że publiczność prosiła o ten utwór, a artystka powiedziała, że wolno go jej wykonywać tylko wtedy, kiedy publiczność nie będzie liczyła więcej niż 80 osób. Niestety w Imperialu było więcej i nie udało się przekonać wykonawczyni, że jest mniej mimo że bardzo się staraliśmy.
83. Elżbieta Wojnowska - Sztuczny miód 1976 03:39 (K. Paszek; A. Osiecka)
Blisko siebie dwa najwyżej notowane utwory Wojnowskiej. Obydwa mimo odmiennego podejścia do materiału świetnie pokazują mistrzostwo wokalne i interpretacyjne wokalistki. SM to cover utworu Krafftówny, który w pierwowzorze nie doczekał się wydania studyjnego, a usłyszałem go po raz pierwszy na debiutanckim albumie Wojnowskiej. Rozbudowany instrumentalnie stanowi przeciwieństwo US, gdzie do głosu dochodzi tylko wokal i fortepian, tworzące razem kapitalny koktajl.
82. Maanam - Szał niebieskich ciał 1981 07:47 (M. Jackowski; O. Jackowska)
W czasach kiedy ten utwór pojawiał się na liście przebojów prowadzonej przez Niedźwieckiego i Fabiańskiego w PR1 byłem jeszcze w fazie prog rocka (co mi zresztą nie przeszło, ale teraz patrzę znacznie przychylniej na inną muzykę) i w ogóle muzyki, którą uważałem za ambitną i akurat Maanam do mnie dosyć słabo docierał. Do tego jeszcze w polskiej muzyce nadal wielkie znaczenie miały słowa i najczęściej głębokie i dobrze jakby filozoficzne. Więc wtedy ten utwór jakoś średnio mnie do siebie przekonywał. Dużo lepiej chwyciły dwa późniejsze - Granice i Explozja (obydwa były w tym topie). Ale potem się to zmieniało i ten utwór mocno zyskał stając się moim nrem 1 zespołu.
81. Anawa - Nie przerywajcie zabawy 1973 03:26 (J. K. Pawluśkiewicz, Z. Kaczmarski; L. A. Moczulski)
Najczęściej grany utwór zespołu w radiu w l. 70-tych. Nic w tym dziwnego, bo i melodia jest wyjątkowo jak na tą płytę chwytliwa i do tego łatwy do zapamiętania refren. I tak się złożyło, że tematyka antywojenna jest klamrą spinającą tą porcję utworów.
To może jeszcze słów kilka na różne tematy.
1. Jako że jedno z pytań konkursowych dotyczyło zwierząt. Od czasu, kiedy ostatnio to pisałem doszły: wiewiórka, dwa świerszcze i wrony (no i jaskółka, ale była także wcześniej). To już mamy dziewięć gatunków i jeżeli żaden już się nie pojawi to znaczy, że wwas trafił idealnie.
2. Tak się złożyło, że aż czterech artystów pojawiło się w tym topie po raz ostatni. Teraz będzie się to zdarzało często, chociaż pewnie według niektórych obserwatorów zbyt rzadko, bo pozostały jeszcze tylko 34 podmioty wykonawcze (czyli że średnio na jednego pozostającego wykonawce przypadać będą ponad dwa utwory). Co ciekawe, pozostało jeszcze trzech wykonawców, którzy w tym topie jeszcze się nie pojawili (liczę tylko (z jednym wyjątkiem) tych, którzy podawani są na początku), przy czym jeden z nich w towarzystwie innego, takiego, który pojawi się najczęściej.
3. W klasyfikacji drużynowej tysiąc punktów przekroczyli Anawa (1418 nie licząc punktów z Grechutą) i Wojnowska (1260, ale więcej już nie zdobędzie co raczej nie da jej miejsca w top 10).