Post: #338

No to trzeba wejść do najlepszej setki.
100. Magda Umer - Koncert jesienny na dwa świerszcze i wiatr w kominie 1972 03:35 (K. Knittel; W. Niżyński)
W moim odczuciu to największy przebój Magdy. Przynajmniej w takim sensie, że najmocniej przetrwał w zbiorowej świadomości. Bardzo dobrze, bo jest to piękny utwór (chociaż można to powiedzieć o znacznej części utworów przez nią nagranych w l. 70-tych). Pochodzi z jej pierwszej, moim zdaniem zdecydowanie najciekawszej płyty.
99. Kaczmarski & Gintrowski & Łapiński - Dziady 1981 03:01 (P. Gintrowski; M. Jastrun)
Kolejny utwór z gintrowskiej części Murów. I to drugi już tutaj utwór, w którym czuje się to wyraźnie. Tym razem Przemysław sięgnął po utwór Jastruna (w przeciwieństwie do Kaczmarskiego opierał się na wcześniej napisanych textach).
98. Skaldowie - Jaskółka 1973 03:05 (A. Zieliński; W. Szymborska)
Na swoich płytach Skaldowie śpiewali piosenki kilku twórców, których utwory pewnie były im bliskie. Raczej nie sięgali (przynajmniej tak mi się wydaje) do istniejących już wcześniej wierszy, ale w tym wypadku zrobili wyjątek śpiewając wiersz Szymborskiej ze zmienionym tytułem (pierwotny to upamiętnienie). Powstał jeden z najpiękniejszych polskich utworów o miłości.
97. Tadeusz Woźniak - Dosłowność 1974 03:49 (T. Woźniak; B. Chorążuk)
Jeden z moich znajomych tak się zachwycił tym utworem, że zaczął przeszukiwać zbiory biblioteki w poszukiwania tego wiersza. Nie znalazł, bo chyba jednak powstał w celu zaśpiewania. Chociaż faktycznie nie był zbudowany jak klasyczny text piosenki, no ale Chorążukowi zdarzało się częściej pisać takie utwory dla Woźniaka. Ale nie dziwię się chłopakowi, bo faktycznie słowa są niesamowite. Muzyka też przepiękna i kapitalnie dobrana.
96. Kobranocka - Sztuka jest skarpetką kulawego 1988 03:55 (Kobranocka; A. Michorzewski)
Pierwsza płyta Kobranocki jest zdecydowanie moją ulubioną także ze względu na ten utwór, który od momentu jego poznania stał się dla mnie ich nrem 1 i nigdy nie był w tym przodownictwie zagrożony. Tutaj też więcej ich nagrań nie będzie. W tym nagraniu jak zresztą na całej płycie zachwyca mnie Zabór IV w kapitalnych partiach saxofonu. Nota bene po jarocińskim występie zespołu Nie'm, którego liderem był późniejszy członek Kobranocki Szybki Kazik napisałem o nim artykuł w Nowościach pt. Na dwóch saxofonach, bo w Jarocinie grał na dwóch równocześnie.
95. Maryla Rodowicz - Dworzec 1995 03:54 (J. Mikuła; J. Wołek)
Okres 1985-2005 uważam za słabszy dla Maryli. Niewiele wówczas powstawało utworów, które mnie przekonywały. No ale jak to się mówi wyjątek potwierdza regułą i powstał utwór będący perłą zarówno pod względem muzycznym jak i słownym.
94. Elżbieta Wojnowska - Zaproście mnie do stołu 1974 06:19 (H. Alber; W. Szymanowicz)
Wojnowska była w l. 70-tych popularną artystką, chociaż raczej w dosyć wąskim kręgu piosenki poetyckiej. Największą sławę przyniósł jej ten utwór, którym zwyciężyła w Opolu. I chyba tylko z niego jest teraz pamiętana, a jest to artystka wybitna, jedna z najlepszych w tym kręgu.
93. Marek Grechuta - Może usłyszysz wołanie o pomoc 1972 05:37 (M. Grechuta; R. Krynicki)
Droga za widnokres to (jak już pisałem) płyta popularyzująca współczesną poezję polską. Krynicki był (i chyba pozostał) najmniej znanym z tej grupy i nie będę wnikał czy słusznie, bo się na tym nie znam, ale lubię to co znam.
I znowu osobista dygresja. Swego czasu parałem się pisaniem i stworzyłem opowiadanie oparte na tej płycie (nawet chciałem zrobić z tego słuchowisko w radiu studenckim). Ten utwór był kluczowym w tym opowiadaniu i wbrew chronologii płyty był utworem je kończącym.
92. Magda Umer - Prośba o wyspy szczęśliwe 1979 02:41 (S. Syrewicz; K. I. Gałczyński)
Ten utwór zachwyca mnie swoim klimatem. Kapitalnie rozłożone akcenty instrumentalne, a wszystko podkreśla zdublowanie partii wokalnych szeptem.
91. Krystyna Prońko - Papierowe ptaki 1975 04:07 (J. Koman; J. Szczepkowski)
Debiut Prońko był jak dla mnie rewelacyjną płytą, ale jednak skierowaną dla dosyć wąskiego kręgu odbiorców. Nie było tam typowych przebojów, lecz w większości dosyć trudne kompozycje do tego utrzymane w znacznym stopniu w klimatach niezbyt popularnej wówczas w Polsce czarnej muzyki. Mam wrażenie, że względną popularność zdobyły dwa utwory, a jednym z nich była ta ballada.

Ostatnio podawałem kolejność drużynową 30 miejsc wcześniej i sporo się pozmieniało.
1948 Maryla Rodowicz
1508 Skaldowie
1155 Krystyna Prońko
1072 Grzegorz Turnau
994 Magda Umer
Duże są liczby, duże różnice, ale jeszcze sporo może się zdarzyć i spodziewam się kilku ataków na najwyższe miejsca (nie wiem jeszcze na ile skutecznych, bo punkty dodaję po prezentacji kolejnej porcji).