Post: #148

Miło, że znowu zawitałeś. A ja już mam kolejną dziesiątkę.
490. Strachy Na Lachy - Kazimierz Wierzyński 2007 05:49 (J. Kaczmarski; J. Kaczmarski)
Na szczęście nie wszystkie dobre utwory wypadły z płyty Autor. I jest to jedyny z tych, jakie mi się bardzo podobają, który uważam za zdecydowanie lepszy od pierwowzoru.
489. Skaldowie - Księżyc we włosy 1973 03:48 (A. Zieliński; A. Osiecka)
W moim odczuciu jest to trochę nietypowa piosenka o miłości.
488. Natasza Czarmińska - Obudźmy się 1981 03:57 (S. Brzozowski; J. Ignaciuk)
Pewnie wielu osobom to nazwisko nic nie mówi. Nic dziwnego, bo nigdy nie była bardzo znana, a jedyna jej płyta to wydana tuż przed jej śmiercią składanka (no i przedtem dwie małe płytki). Związana była przez wiele lat z Piwnicą pod Baranami. Mi się najmocniej kojarzy z poezją śpiewaną (śpiewała wiersze dwóch moich ulubionych poetów). Ten utwór w moim odczuciu jest dla niej nietypowy.
487. Grażyna Łobaszewska - Gdybyś 1978 05:46 (B. Bruszewska; Z. Malinowski)
Mimo że utwór pojawił się na płycie firmowanej przez Ergo Band z nią to od początku nagranie było prezentowane jako jej utwór i ja się do tego dostosowałem. I chociaż wcześniej była zauważona (nagroda dziennikarzy w Opolu za Nocny spacer) to właśnie ten utwór przyniósł jej większe uznanie i stał się początkiem jej kariery.
Utwór znajdował się w zestawie do głosowania na trójkowy PTWC, ale przypuszczam, że jest to moja zasługa, bo na zlocie przygotowaliśmy zestaw utworów do dodania do bodajże drugiego topu i była to moja propozycja (jedna z wielu, bo z racji wieku dobrze się orientowałem w polskiej muzyce przed 1980, oczywiście nie ja jeden).
486. Republika - Hibernatus 1984 04:14 (G. Ciechowski; G. Ciechowski)
Niektóre z utworów Republiki, które znalazły się w tym topie znam doskonale, ale są i takie trzy, które zdecydowanie mniej. Dwa z nich pochodzą z drugiego okresu działalności zespołu, z pierwszego jest tylko ten pochodzący z mojej ulubionej studyjnej (bo wyżej oceniam '82-'86) płyty zespołu, z której jeszcze coś się pojawi.
485. Indukti - ...And Who's The God Now?! 2009 10:25 (B. Kuzia, M. Adamczyk; brak danych)
Indukti wykonywało przede wszystkim utwory instrumentalne, ale czasami zapraszała gości do zaśpiewania poszczególnych utworów. Tutaj był to bliżej mi nieznany Maciej Taff.
484. Babadag - Seniai Buvau / So Long Ago 2019 06:40 (A. Bilińska; A. Bilińska)
Ola Bilińska, liderka Babadagu, oparła pomysł płyty Šulinys na starych litewskich kanonach odpowiednio przetworzonych i z nowymi textami śpiewanymi w języku angielskim, litewskim i polskim. Wyszło moim zdaniem znakomicie, a to na chwilę obecną jest mój ulubiony utwór z tego albumu.
483. Morawski Waglewski Nowicki Hołdys - Nie będzie nas 1984 01:52 (Z. Hołdys; B. Olewicz)
Utwór pochodzi z płyty I Ching i pewnie ktoś inny tak określił wykonawcę (są takie zapisy). Było to bardzo interesujące przedsięwzięcie z udziałem różnych wykonawców, jednak zdominowane mocno przez wyżej wymienioną czwórkę.
482. Andrzej Zaucha - Siódmy rok 1989 04:15 (J. Dobrzyński; Z. Książek)
Zaucha to dla mnie jeden z nielicznych wokalistów, którzy potrafią uratować słaby utwór (chociaż i jemu nie w każdym przypadku to się udało). Także ten utwór bez jego udziału nie byłby raczej przeze mnie zauważony.
481. Jacek Fedorowicz - Walczyk Kolegi Kuchmistrza 1978 01:45 (M. Pawlik; J. Fedorowicz)
Ciekawe czy oberwie mi się za ten utwór. Nic nie poradzę, ale bardzo mi się podoba jako kompozycja (jej autorem jest członek Dżambli) i wprawdzie Fedorowicz nie jest wybitnym wokalistą, ale ładnie się wpasował w całość tej miniaturki.
60 minut na godzinę była audycją satyryczną nadawaną w Trójce do roku 1981. Jednym z jej autorów (i zarazem wykonawcą) był Jacek Fedorowicz. Był twórcą chyba najostrzejszej politycznej satyry w owych czasach, którą było Kierownictwo Redakcji, później przemianowane na Dyrekcję Cyrku w Budowie (no dobra, jeszcze ostrzejsze były jego felietony). Stworzył tam galerię postaci odgrywanych przez niego samego, z których najbardziej charakterystyczny był Kolega Kierownik (nadęty bufon o nieograniczonej władzy i kompletnym braku jakiejkolwiek wiedzy) i Kolega Kuchmistrz. Ten był przesympatycznym homoseksualistą, czego bynajmniej nie ukrywał (a czasy dla nich wcale nie były lepsze od obecnych, tylko się o tym, tak jak o wielu innych sprawach po prostu nie mówiło).
Walczyk Kolegi Kuchmistrza to oficjalny tytuł utworu, w sieci natomiast można go znaleźć pod tytułem Mężczyzna nie musi być piękny.