Post: #57

EVENo napisał(a):Ja prawdę mówiąc zawsze wolałem kiedy moje nazwisko odmieniano "Kinzla", niż "Kinzela", ale podobno to ta druga forma jest poprawna.

Kilkadziesiąt lat temu obowiązywała zasada, że wszystkie nazwiska pochodzenia niemieckiego zakończone na -el (w odróżnieniu od tych z -er) miały e ruchome (stąd m.in. Hegla i Wedla). Mój dziadek do końca życia konsekwentnie się do niej stosował, również w odniesieniu do własnego nazwiska (Reimschüssel), czasem wywołując tym lekkie zdziwienie reszty rodziny. Później zasada trochę zanikła, nigdy np. nie spotkałem się, żeby ktoś mówił o Jerzym Englu.

neo01 napisał(a):To chyba jest tak, że w przypadku nazwisk pochodzących od słów pospolitych z "e" jako przedostatnią literą, odmieniamy je tak samo, np. Dudek - Dudka, a w przypadku innych - to "e" w dopełniaczu raczej zostaje.

Też nie do końca, bo nie ma rzeczownika pospolitego "stanek", a ulica koło mnie jednak nie nazywa się "Staneka". W drugą stronę okazuje się, że też nie zawsze: jeden z moich wykładowców miał na nazwisko Chaber i mówiono konsekwentnie o profesorze Chaberze (chociaż nie wiem, skąd w jego przypadku się ten zwyczaj wziął).

EVENo napisał(a):Gupie, nie moge sam se wybrać?

Niestety, gdyby pozostawić pełną dowolność, sporo osób pewnie wybrałoby nieodmienianie w ogóle...