THE STROKES - BROOKLYN BRIDGE TO CHORUS

Nowy wyczekiwany album, The Strokes przyniósł wile radości fanom zespołu, ale czy „The New Abnormal” przekona we końcu niedowiarków? Tutaj mam pewne wątpliwości, bo jeśli dziś po tylu latach nie rozumiesz o co chodzi w muzyce zespołu, to chyba już nigdy nie będzie Ci to dane. Tak rozumiem, stawiam tutaj bardzo prowokacyjną tezę, ale biorąc pod uwagę ilość nieprzychylnych komentarzy i problemów z krytykami, które przez te dziewiętnaście lat towarzyszyły zespołowi nie jest ona tak zupełnie bezpodstawna, a „Brooklyn Bridge To Chorus” to piosenka, która tylko dolewa oliwy do ognia. W gruncie rzeczy sztampowy punkowy beat zdaje się krzyczeć do całego świata, mamy to w nosie i robimy co chcemy. Pod przyjazną i wpadającą melodyjką kryje się zaś doskonała piosenka, która przywraca zespołowi energię i blask z najlepszych czasów. Albert Hammond Jr. i Nick Valensi przypominają zwłaszcza w refrenie w czym zespół jest najlepszy. To brzmienie gitar jest w najlepszym znakiem rozpoznawczym brzmienia The Strokes i oczywiście nie mogło go tutaj zabraknąć.


KARAŚ/ROGUCKI - KATRINA

Ta kolaboracja to na pewno spore zaskoczenie zarówno dla fanów The Dumplings oraz Comy i myślę, że dla tych drugich nawet większe. Mnie też oczywiście ta płyta zaskakuje, ale na pewno zdolnościami Kuby Karasia zaskoczony nie jestem. Okazuje się, że tak jak doskonale sprawdza się on na polu elektronicznej muzyki swojego macierzystego zespołu, tak równie doskonale miesza elektroniczne elementy z klasyczną rockową i alternatywną formą. Większa ilość klasycznego instrumentarium też bardzo pozytywnie wpływa na końcowe brzmienie tych piosenek, a sam wokal Roguckiego stawia ostateczny stempel jakości i autentyczności przekazu. „Katrina” to oczywiście najbardziej przebojowa propozycja na całym albumie. Świetna linia basu prowadzi nas przed świat huraganu, który opisuje tutaj Rogucki. Reszta aranżacji to sentymentalna podróż do bardziej analogowych i sentymentalnych brzmień z dawnych lat.