Post: #52

neon.ka napisał(a):"Pewnego razu... w Hollywood". Ostatnia scena to totalne zwyrodnienie, nie kapuję takich rzeczy w filmach. Na moją wrażliwość w każdym razie takie obrazy to zdecydowanie za wiele. (W ogóle w swoich wyborach unikam już od jakiegoś czasu np. thrillerów, które w opisie mają coś o przemocy, a kilku filmów z przeszłości, które obejrzałam, nigdy więcej nie chcę).
Ktoś mi wyjaśni, co taki film w ogóle wnosi dla ludzkości?... Ja tam jakiegoś sensownego przekazu niestety się nie doszukałam...

to jest przecież rozkoszna alternatywna wersja makabrycznej historii sharon tate! co wnosi? quentin tarantino symbolicznie wskrzesza na ekranie tragicznie zamordowaną przez bandę psychopatów ikonę lat 60.! ja miałem łzy w oczach pod koniec filmu, naprawdę; no i w pięknym stylu i z rozmachem, nawet jeśli część dłużyzn można by wyciąć

bardzo mnie satysfakcjonują zwycięzcy z rezerwy, choć nie na wszystkich głosowałem

zwłaszcza "ból i blask" -- nie wiem, jak to wyszło, że stałem się nagle największym admiratorem twórczości almodovara, ale to jego najlepszy film, najpełniejszy, emocjonalnie i fabularnie przemyślany i zrobiony z autentycznością, której od lat miał w deficycie