JULIA MARCELL - PRAWDOPODOBIEŃSTWO

Przy pierwszych przesłuchaniach wydawało mi się, że „Prawdopodobieństwo” to piosenka, której czegoś brakuje. Bo w porównaniu do pierwszego singla, taka spokojna piosenka, która nie niesie też takiej dawki emocji jak choćby „Andrew” z albumu „Proxy” wydawała mi się taka jakaś nijaka. Jednak z tygodnia na tydzień ziarno tego utworu coraz bardziej kiełkowało w mojej głowie, a z premierą albumu „Skull Echo” cudownie zakwitło. Okazało się też, że piosenka idealnie wpasowuje się w klimat całego krążka, a trzeba od razu zaznaczyć, że jest to płyta bardzo dojrzała przemyślana i niesamowicie spójna i równa. Generalnie całość taktuje o egzystencji, upływie czasu i ogólnie sensie wszystkiego i nie inaczej jest też tutaj, bo „Prawdopodobieństwo” to tak jakby czysta kwintesencja ogólnego przekazu całego albumu. Musze jeszcze wspomnieć od genialnym teledysku, który jest częścią większej całości czyli pełnometrażowego filmu, który ukaże się później i powiem szczerze, że już nie mogę się doczekać.


ANAVAE - HUMAN

Trochę to trwało, ale w związku z tym, że bardzo podoba mi się debiutancki album Anavae „45” postanowiłem dać szansę kolejnym piosenką z tego wydawnictwa i dosyć naturalnie padło na „Human”. To bardzo ciekawa kompozycja, która dosyć znacznie różni się od „Not Enough”, które jako klasyczne, ekstra przebojowe nagranie z zabójczym riffem i refrenem dotarło nawet do pierwszego miejsca mojej listy. Tutaj mamy do czynienia z zupełnie innym podejściem, też przebojowym, ale zdecydowanie bardziej eksperymentalnym. Bardzo przestrzenna realizacja z duża ilością echa i pogłosu uderza w słuchacza w zasadzie od pierwszych słów refrenu, który to nagranie od razu rozpoczyna. Co więcej nie śpiewa go sama Rebecca tylko cały chór głosów. Jeszcze ciekawiej jest pod względem efektów gitarowych i przesterów, które zbliżają brzmienie w rejony współczesnego Bring Me the Horizon czy też Pvris.